نامه محتشمی‌پور به صادق لاریجانی: این چه کینه و هراسی است که از تاجزاده دارید؟
کلمه
فخرالسادات محتشمی پور، همسر سیدمصطفی تاج زاده، زندانی سیاسی محبوس در قرنطینه سپاه در نامه ای به رییس قوه قضاییه با تشریح وضعیت این زندانی سیاسی سبز نوشته است: در ششمین ماه از هفتمین سال بازداشت غیرقانونی همسرم و در آستانه پایان پنجمین سال روزه داری اعتراضی اش به حبس انفرادی در تمام دوره اجرای حکم، سوالات این زندانی را که هرگز پاسخی به آن ها نداده اید، تکرار کنم: چرا حکم بازداشت من و جمعی از دوستانم سه روز قبل از انتخابات یعنی ۱۹ خرداد ۸۸ صادر شد؟ چرا به شکایت من از قرارگاه ثارالله سپاه درباره ضرب و شتم، اهانت و فحاشی و … رسیدگی نمی شود؟
به گزارش کلمه، همسر تاج زاده در نامه ی خود با اشاره به اینکه مصطفی تاجزاده مشمول ماده ۱۳۴ قانون می شود از وی پرسیده است که چه کینه یا هراسی از او وجود دارد که به شکل ناجوانمردانه نه تنها دور از زن و فرزند و خانواده و دوستان بلکه حتی در حبس انفرادی و دور از همه زندانیان سیاسی و عادی نگاه داشته می شود؟
همسر معاون وزیر کشور دولت سیدمحمد خاتمی در نامه ی خود نوشته است: بار دیگر چون همیشه شما را به آن چه در بدو انتصاب خود به این مسئولیت خطیر نزد چند تن از اعضای خانواده های زندانیان سیاسی بر زبان آوردید متذکر می شوم: «من آمده ام که به مرّ قانون عمل کنم و اگر نتوانم با همین عبا و عمامه ای که آمده ام می روم…»
متن نامه فخرالسادات محتشمی پور به آملی لاریجانی که در برای انتشار در اختیار کلمه قرار گرفته است را با هم می خوانیم:
هوالحق
جناب آقای صادق لاریجانی
رئیس محترم قوه قضائیه
با سلام
آن چه مرا در ششمین ماه از هفتمین سال حبس ظالمانه همسرم وادار به نگارش این نامه چون نامه های پیشین نمود نه انتظار پاسخ و رسیدگی از جانب شما بلکه تبعیت از حکم و دستور الهی مبنی بر ضرورت دادخواهی و حق طلبی بندگان است تا آن جا که فریاد مظلوم برای احقاق حقش نزد پروردگار دوست داشتنی می شود!
مستحضرید که حکم ۶ سال حبسی که در دادگاهی به ریاست قاضی صلواتی علیرغم عدم دفاع همسرم، سید مصطفی تاجزاده، در اعتراض به عدم رسیدگی به شکایتش از آقای جنتی صادر شد، طبق پرینت زندان اوین در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ماه سال جاری به پایان رسیده در حالی که براساس ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی محکومیت ایشان در اردیبهشت سال گذشته به پایان رسیده است.
در حالی که این زندانی سیاسی و خانواده و دوستانش جملگی منتظر اعمال ماده ۱۳۴ و آزادی ایشان بودند متأسفانه براساس پرینت زندان زمان آزادی سید مصطفی تاجزاده خرداد ۱۳۹۵ اعلام شد. بدان معنی که حکم غیابی یک سال حبس صادره توسط قاضی مقیسه علیرغم عدم شرکت همسرم در دادگاهی که آن را به دلیل غیرعلنی بودن برخلاف اصل ۱۶۸ قانون اساسی و غیرقانونی می دانست، اجرا خواهد شد. حکمی که براساس پرونده سازی قرارگاه ثارالله سپاه به جرم نقد عملکرد دولت وقت و رهبری و نهادهای تحت امر ایشان برای او صادر شده تا باب نقد مشفقانه و مصلحانه رهبری و مسئولان در جمهوری اسلامی بسته شود. اینک نزدیک شش ماه از اجرای این حکم ظالمانه می گذرد و هم چنان عدم اجرای ماده ۱۳۴ در مورد سید مصطفی تاجزاده، زندانی خاص جمهوری اسلامی، که هم چنان در انفرادی و ایزوله و قرنطینه به سر می برد، در هاله ای از ابهام و در معرض سوالات جدی قرار دارد.
جالب آن که پس از بازگشت از مرخصی که تصور همگان آن بود که به دلیل عدم پیگیری دادستانی،طبق معمول، این مرخصی به آزادی براساس اجرای ماده ۱۳۴ منتهی شده است، به جای پاسخ گویی مقامات قضائی به وکیل و خانواده ایشان که پی گیر اجرای قانون بودند، ایشان را برای ۱۲ روز غیبت به شعبه ۳ دادسرای اوین احضار نموده اند.
جناب آقای لاریجانی
لازم است اینک در ششمین ماه از هفتمین سال بازداشت غیرقانونی همسر عزیزم و در آستانه پایان پنجمین سال روزه داری اعتراضی اش به حبس انفرادی در تمام دوره اجرای حکم، بار دیگر سوالات این زندانی مظلوم را که هرگز پاسخی به آن ها نداده اید، تکرار کنم:
– چرا من در زندان هستم و جرم مشخص من چیست؟
– چرا حکم بازداشت من و جمعی از دوستانم سه روز قبل از انتخابات یعنی ۱۹ خرداد ۸۸ صادر شد؟
– چرا به شکایت من علیه آقای جنتی رسیدگی نمی شود؟ در حالی که اگر به تخلفات و تقلب های ایشان رسیدگی می شد، انتخابات سالم و آزاد برگزار می شد.
– چرا به شکایت ۷ نفره ما از کودتاچیان انتخاباتی رسیدگی نمی شود؟
– چرا من در این مدت از حقوق اولیه خود محروم بوده ام؟
– چرا به شکایت من از خبرگزاری جمهوی اسلامی ایران ارگان رسمی دولت احمدی نژاد رسیدگی نمی شود؟
– چرا به شکایت من از روزنامه ایران ارگان رسمی دولت احمدی نژاد رسیدگی نمی شود؟ (امیدواریم به شکایت اخیرش از دروغ نیوز مشرق وابسته به سپاه رسیدگی شود)
– چرا به شکایت من از قرارگاه ثارالله سپاه درباره ضرب و شتم، اهانت و فحاشی و … رسیدگی نمی شود؟
و بالاخره سوال اساسی او و ما و هر کسی که تاجزاده را می شناسد و در جریان ظلمی که به او رفته قرار دارد:
چرا ماده ۱۳۴ در مورد ایشان اعمال نمی شود و چه کینه یا هراسی از او وجود دارد که به شکل ناجوانمردانه نه تنها دور از زن و فرزند و خانواده و دوستان بلکه حتی در حبس انفرادی و دور از همه زندانیان سیاسی و عادی نگاه داشته می شود؟!
رئیس محترم قوه قضائیه
به دنبال پی گیری های مستمر اینجانب از دادستانی، پاسخی که دریافت داشته ایم این است که نامه وکیل ایشان در ارتباط با اعمال ماده ۱۳۴ به اجرای احکام اوین ارجاع شده است و روز گذشته نیز اعلام کردند که موضوع به دادگاه ارجاع شده و البته من و وکیل ایشان هم چنان پی گیر خواهیم بود تا به پاسخ روشن برسیم که این قانون چرا فقط در مورد سید مصطفی تاجزاده اجرا نمی شود که جرمش تنها صداقت و دلسوزی و اندیشیدن به مصالح ملی و منافع مردم و زبان نقاد و مقاومت و ایستادگی اش برای تحقق آزادی و دموکراسی در میهن است؟!
طبیعی است که در کنار این مطالبه اصلی، مطالبات فرعی ما نیز تا زمان رهایی ایشان از حبس ظالمانه اش باقی است:
اینک که پس از سال ها وضعیت ملاقات ها سرو سامانی یافته (فارغ از برخی ناهماهنگی ها که موجب عسر و حرج پدر و مادر پیر و بیمار این زندانی سیاسی می شود) شایسته است امکان تماس تلفنی ایشان با خانواده به خصوص فرزندانش که نیاز مبرم به ارتباط مستمر با پدر دارند، بر قرار شود. هم چنین امکان استفاده از امکانات فرهنگی و آموزشی برای شان مهیا گردد و از حق مرخصی ماهانه به طور مرتب برخوردار باشند.
در پایان بار دیگر چون همیشه شما را به آن چه در بدو انتصاب خود به این مسئولیت خطیر نزد چند تن از اعضای خانواده های زندانیان سیاسی بر زبان آوردید متذکر می شوم: «من آمده ام که به مرّ قانون عمل کنم و اگر نتوانم با همین عبا و عمامه ای که آمده ام می روم…»
والله سمیع علیم
فخرالسادات محتشمی پور
نیمه مهرماه ۱۳۹۴
منبع خبر: کلمه 
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
