ابوالفضل قدیانی: ۱۶ سال حبس نرگس محمدی و حصر غیرقانونی رهبران جنبش سبز مصداق بارز اختناق است

1395/7/13

ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی سبز و عضو سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در نامه‌ای سرگشاده با اعتراض به صدور حکم ۱۶ ساله برای نرگس محمدی نوشته است: آیا مصداقی بارزتر برای اختناق از حکم ۱۶ سال زندان برای جرم ناکرده و سایر احکام صادر شده در طول سال‌های متمادی و هم چنین حصر غیرقانونی و ظالمانه‌ رهبران جنبش سبز می‌توان یافت؟ اگر هست مستبد و اعوان و انصارش اعلام کنند.

به گزارش کلمه، این فعال سیاسی در بخشی از نامه خود تصریح کرده است که این حکم کینه‌توزانه و انتقامجویانه در حق وی نه تنها نشانه اقتدار نیست بلکه حاکی از ترس و وحشت از آزادی، دموکراسی و آگاهی است.

هفته گذشته گزارش شد که نرگس محمدی، نائب رییس کانون مدافعان حقوق بشر به اتهام اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور به پنج سال حبس و در مورد اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به یکسال حبس و در مورد اتهام تشکیل و اداره گروهک غیرقانونی لگام به ده سال حبس که مجموعا می‌شود ۱۶ سال حبس تعزیری محکوم شد.

متن این نامه به شرح زیر است:

بسمه تعالی

هو خیرالحاکمین

دادگاه بدوی غیر قانونی انقلاب نرگس محمدی را به ۱۶ سال حبس محکوم کرد و دادگاه غیرقانونی تجدید نظر انقلاب آن حکم را تایید کرد. گرچه این حکم بسیار سنگین تعجب برانگیز است اما از دستگاه قضایی وابسته به استبداد دینی و فرمانبر مستبد صدور چنین احکامی چندان غیر منتظره و بی سابقه نیست؛‌ چون این حکم نشانه کینه‌های عمیق و اقدامی انتقام جویانه نسبت به آزادی، عدالت و نیز مدافعان حقوق بشر و آزادی خواهان است که نرگس محمدی یکی از شاخص ترین آنهاست. بر همگان مشخص است که این زن برای منافع حقوق بشر از بیماری‌های جانفرسایی رنج می برد. فراق از خانواده به خصوص کودکان عزیزش رنج او را دوچندان می کند.

این حکم کینه‌توزانه و انتقامجویانه در حق وی نه تنها نشانه اقتدار نیست بلکه حاکی از ترس و وحشت از آزادی، دموکراسی و آگاهی است.

چراکه نرگس محمدی گرچه جسما بیمار و رنجور است اما به لحاظ روحی و روانی بسیار قوی و همچنان بر سر آرمان‌های خود محکم و استوار ایستاده و با دادن هزینه‌های سنگین در عمل آن را به اثبات رسانده و همین ایستادگی است که استبداد را سخت خشمگین می‌کند و سبب می‌شود چنین احکام ظالمانه‌ای از دادگاه‌های تحت فرمان او صادر شود.

آیا جرم نرگس محمدی و سایر زندانیان سیاسی نظیر آزادی‌خواهانی چون عبدالفتاح سلطانی و عیسی سحرخیز جز مصداقی از مصادیق آزادی بیان و قلم که در قانون اساسی به تصریح ذکر شده است می‌باشد؟ اگر سرکوب آزادی‌های مصرّح در قانون اساسی که رهبران سرفراز جنبش سبز آقایان میرحسین موسوی و مهدی کروبی و خانم زهرا رهنورد خواهان اجرای بی‌تنازل آن می‌باشند اختناق نیست استبداد پاسخ دهد پس چیست؟

آیا مصداقی بارزتر برای اختناق از حکم ۱۶ سال زندان برای جرم ناکرده و سایر احکام صادر شده در طول سال‌های متمادی و هم چنین حصر غیرقانونی و ظالمانه‌ رهبران جنبش سبز می‌توان یافت؟ اگر هست مستبد و اعوان و انصارش اعلام کنند.

امید است که اصلاح‌طلبان و آزادیخواهان و کلیه کسانی که دل در گرو اجرای عدالت و قانون دارند با استعانت از خداوند اعتراض فروخورده خود را به گوش ملت برسانند و به افکار عمومی اعلام کنند و خواهان آزادی زندانیان سیاسی و برداشتن حصر از رهبران جنبش سبز شوند.

من الله توفیق

ابوالفضل قدیانی

۹۵/۷/۱۱