اثر بخشی روش تدریس بدیعه پردازی بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

چکیده

زمینه: روش تدریس بدیعه‌پردازی، روشی است که یادگیرندگان را بر می‌انگیزد تا ایده‌ها و افکار نو و خلاق را بپرورانند و ارائه دهند و در رویارویی با مسائل، از راه‌حل‌های نوین بهره گیرند.
هدف: هدف‌ از انجام این پژوهش، تعیین اثربخشی روش تدریس‌ بدیعه‌پردازی بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان استان کهگیلویه و بویراحمد بود.
روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع شبه‌آزمایشی و طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای دو کلاس (50 نفر) از بین کلاس‌های مناطق مختلف استان کهگیلویه و بویراحمد به عنوان نمونه انتخاب و به روش تصادفی ساده به گروه آزمایش و گواه تقسیم و بعد از دو ماه آموزش با روش تدریس بدیعه‌‌پردازی، از نظر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی مورد آزمون قرار گرفتند. جهت سنجش خلاقیت از آزمون خلاقیت عابدی و برای سنجش پیشرفت تحصیلی از آزمون محقق ساخته پیشرفت تحصیلی، استفاده گردید. داده‌های پژوهش با استفاده از روشt گروه‌های مستقل، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که روش تدریس فعال بدیعه‌پردازی بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان مؤثر بوده است و همچنین بین گروه آزمایش و گواه در آزمون خلاقیت و پیشرفت تحصیلی تفاوت معناداری مشاهده گردید.
نتیجه گیری: تحلیل آزمون t نشان داد که روش تدریس بدیعه‌پردازی بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان تأثیر مثبت دارد.

کلید واژه ها: روش بدیعه پردازی؛ پیشرفت تحصیلی؛ خلاقیت؛ دانش‌آموزان

نویسندگان:

یوسف رسولی: استادیار دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید ایزدپناه یاسوج،یاسوج، ایران

ابوالقاسم عیسی مراد: استادیار دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی - دوره 6، شماره 1، تابستان 1395.

برای مشاهده کامل مقاله روی فایل مقابل کلیک کنید.