فرهنگ گردشگری روستایی و عشایری **فاطمه رشیدی
خبرگزاری جمهوری اسلامی
استان کهگیلویه و بویراحمد در سال 97 در بسیاری از شاخص ها به همان سبک و سیاق سال 96 پیش رفت اما گردشگری تنها حوزه ای بود که در دو هفته اول سال با رشد 20 درصدی تعداد گردشگر همه را شگفت زده کرد. حضور 4 هزار زائر خارجی در حرم بی بی حکیمه هم نشان از رونق گردشگری مذهبی استان داشت. اما با وقوع زلزله 5.2 ریشتری در شهرستان های بویراحمد و دنا در اردیبهشت ماه امسال و پس لرزه های آن که نزدیک به دو ماه هم طول کشید، وضعیت گردشگری استان افت کرد و معادلات به هم ریخت. پس از آن نیز شرایط اقتصادی باعث افت گردشگری در کل کشور و به تبع آن در کهگیلویه و بویراحمد شد و در نهایت خشکسالی و تاثیر آن بر جاذبه های طبیعی شرایط را برای گردشگری استان سخت تر از گذشته کرد. وقفه ایجاد شده اگر چه گردشگری استان را از رونق انداخت اما یک مزیت داشت که گردشگری در فرصت تنفس ایجاد شده نقاط ضعف و قوت خود را آسیب شناسی کند. نقاط ضعف و قوتی که در دو هفته اول سال 97 و در همه سال های پیش از آن خود را نشان داده بود. در همه سال های گذشته در این استان بیشتر از توسعه زیرساخت ها و فراهم سازی مقدمات میزبانی از گردشگران، اقدامات نمادین برای جذب آنها انجام شد که البته این نیز خود بخشی از کاری است که باید انجام می شد اما کافی نیست. و تعطیلات نوروز 97 و وضعیت گردشگری نشان داد که در شهرهای استان برای بعد از ورود گردشگر تدبیری اندیشیده نشده است. این در شرایطی بود که جاذبه های گردشگری استان تا سال 97 بیشتر گردشگری طبیعی بود.اما نوروز 98 تفاوت هایی با سال های گذشته دارد که کار را برای متولیان گردشگری سخت تر هم می کند. یکی از بخش هایی که پیش بینی می شود در سال آینده رونق چشمگیری داشته باشد بخش گردشگری روستایی و عشایری است. موضوعی که با وجود تبلیغات زیاد دور از ذهن نیست. در واقع استان کهگیلویه و بویراحمد بافت خاص و منحصر به فردی در روستاها و مناطق عشایری دارد و با توجه به تاکید ویژه دولت و رسانه ها روی این بخش و تمرکز بر موضوع بوم گردی به نظر می رسد گردشگری استان به طرز محسوسی از طبیعت گردی به سمت گردشگری اجتماعی چرخش می کند. نوعی از گردشگری که در برخی روستاهای کشور نیز وجود دارد با این حال در همه جای کشور مبتنی بر زیبایی ها شکل گرفته است . به عنوان مثال گردشگری که به یک روستا در شمال می رود می داند دقیقا قرار است چه چیزی ببیند و بومیان این روستاها نیز می دانند که گردشگر چه می خواهد و چگونه زندگی خود را تنظیم کنند که هر دو طرف از این بازدید سود ببرند. در حالی که در استان کهگیلویه و بویراحمد زیبایی های روستایی و عشایری چاشنی فقر و محرومیت دارد . فقر و محرومیتی که فرهنگ خاصی ایجاد کرده و در نتیجه گردشگری آن نیز نیاز به فرهنگ سازی تازه و متفاوت از سایر نقاط کشور دارد. در تنگ تامرادی، جلیل ، زیلایی و بهمئی ، روستاهایی هستند که در سال جاری آنقدر نامشان تکرار شده که بی شک هرکس در هرکجای ایران به دنبال روستایی با بافت بکر بگردد به این روستاها می رسد.اما مساله این است که مردم این منطقه برای میزبانی از گردشگران و کسب درآمد از این میزبانی آموزش لازم را ندیده اند. بومیان استان نمی دانند فقر، خانه های محقر، ساده و تمیز روستایی، نوع کسب و کار، نوع پوشش و جزئیات زندگی آنها چه جذابیتی برای گردشگر می تواند داشته باشد. نمی دانند تا چه اندازه مجاز هستند زندگی خود را برای کسب درآمد به معرض نمایش بگذارند و از طرفی گردشگران نیز باید و نباید های فرهنگی منطقه را نمی دانند و همین ندانستن ها گاه زمینه ایجاد سو تفاهم میان بومیان و گردشگران می شود. زیرا در چند سال گذشته بیش از آنکه تمرکز روی فرهنگسازی باشد نگاه ها معطوف به جذب گردشگر بوده است. گردشگری عشایری هم مشکلاتی دارد.به عنوان مثال گردشگران بدون آگاهی از مناطق ییلاق و قشلاقی و به عبارتی بدون شناخت از«وردهای عشایر» اقدام به برپایی کمپ و ایجاد «چاله های آتش» در مراتع کرده و یا با تردد بیشمار خودرو اقامتگاه های عشایری را از بین برده و در نهایت هم حجم عظیمی از زباله های یکبار مصرف و تجزیه ناپذیر در زیستگاه های عشایری رها می کنند. در طرف دیگر هم عشایری قرار دارند که پس از بازگشت به ییلاق با وردهای تخریب شده رو به رو می شوند. به نظر می رسد وقتی بیشترین جمعیت عشایری کشور در این استان قرار دارد و در شرایطی که عشایر و زندگی آنها به بخشی از گردشگری استان تبدیل شده پس لازم است برای این موضوعات چاره ای اندیشیده شود و فرهنگ سازی برای گردشگری عشایری و روستایی از همین استان شروع شود. وردهای عشایری در ییلاق و قشلاق مشخص شوند و در زمینه حفاظت از این وردهای عشایری فرهنگسازی شود تا عشایر مجبور نباشد رنجی بیشتر از سختی کوچ را به جان بخرند. در مجموع پیش بینی می شود سال 98 سالی خوب برای گردشگری استان باشد اما باید فرصت را غنیمت شمرده و جوامع محلی را با اقتصاد و اشتغال مبتنی بر گردشگری و بوم گردی آشنا کرد تا بتوانند ضمن حفظ فرهنگ و هنجارهای خود از مزایای این نوع از گردشگری بهره ببرند. از طرفی باید اقداماتی فرهنگی پیش بینی شود تا گردشگران به زندگی خصوصی و حریم های فرهنگی میزبانان خود احترام بگذارند که حضورشان به بافت روستاها، آرامش مردم و فرهنگ حاکم لطمه ای وارد نکند. البته باز هم باید مزایا و معایب این نوع از گردشگری در ترازوی سود و زیان محاسبه شود و در نهایت کفه سنگین تر، بهترین انتخاب است. خبرنگار ایرنا 9929
برچسب ها
فرهنگي
بومگردي
گردشگري عشايري
كهگيلويه و بويراحمد
ارسال دیدگاه ها برای ارسال دیدگاه از فرم پایین صفحه استفاده کنید فرستنده** پست الکترونیک کد امنیتی ارسال یادداشت ارسال نظر * موضوع از شما گزارش از ما سخن شما با مسئولین دیدگاه شما با موفقیت ارسال شد.ارتباط با سردبیر newsroom@irna.ir
تماس بی واسطه با مسئولین
گالری تصاویر پربیننده تونل مرگ پنج شنبه دلتنگی کوه خامی، مقصد گردشگری نوروزی در کهگیلویه و بویراحمد لغزندگی جاده های کهگیلویه و بویراحمد40 مصدوم در پی داشت 90درصد اقلام نمایشگاه بهاره باشت تولید داخلی است جدیدترین مطالب سایت فرهنگ گردشگری روستایی و عشایری **فاطمه رشیدی 90درصد اقلام نمایشگاه بهاره باشت تولید داخلی است تونل مرگ پنج شنبه دلتنگی کوه خامی، مقصد گردشگری نوروزی در کهگیلویه و بویراحمد موضوعات مرتبط- فرهنگی
- میراث فرهنگی و گردشگری
منبع خبر: خبرگزاری جمهوری اسلامی 
اخبار مرتبط: فرهنگ گردشگری روستایی و عشایری **فاطمه رشیدی
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
