کرونا، باعث مرگ تماشاخانه‌های خصوصی خواهد شد؟

نرگس کیانی: «.... با توجه به پایداربودن شرایط انتقال این بیماری، تعطیلی تمامی برنامه‌های فرهنگی، هنری و سینمایی سراسر کشور تا یک هفته دیگر (۲۲/۱۲/۹۸) ادامه دارد»، این بخشی از متن اطلاعیه شماره ۳ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود که خبر از تمدید تعطیلی‌ها برای سومین هفته متوالی می‌داد؛ تعطیلی‌ای که بیماری کرونا زمینه‌سازش شد و با توجه به ابعاد گسترده‌اش مشخص نیست پس از تاریخ ذکرشده در این اطلاعیه می‌توان به از سرگیری روال سابق امیدوار بود یا نه.

از میان آن‌چه در این اطلاعیه «برنامه‌های فرهنگی، هنری و سینمایی» نامیده شده‌اند، تئاتری‌ها و در میان آن‌ها، اهالی تئاتر خصوصی چنان روزگار سختی را می‌گذرانند که حتی امیدوارترین‌شان، بدون حمایت دولت، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت هنری و اداره‌کل هنرهای نمایشی، چشم‌انداز امیدوارکننده‌ای پیش رو ندارد.

واکنش مدیران تماشاخانه‌های خصوصی به تعطیلی‌ها

واکنش مدیران تماشاخانه‌های خصوصی به تعطیلی‌ای که قصدش پیشگیری از گسترش بیماری کروناست، همچون واکنش عامه مردم، مثبت است و از آن استقبال می‌کنند اما درخواست‌هایی جدی و غیرقابل چشم‌پوشی نیز دارند، درخواست‌هایی که ادامه حیات‌شان در گرو تحقق آن‌هاست.  

قطب‌الدین صادقی، نویسنده و کارگردان با سابقه تئاتر و مدیر تماشاخانه خصوصی شانو با اشاره به این که «صیانت نفس، حفظ جان و حفظ زندگی امری مقدس و ارجح بر همه چیز است» در این زمینه گفت: «در این زمینه هر کاری از سوی مردم، نهادها، سازمان‌ها و دولت انجام گیرد از نظر من خوب، نیکو و مفید است. طبیعی است که در این شرایط ناچار به تغییر رویه در فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و هنری شویم، چون جان مردم در خطر است و این شوخی‌بردار نیست.»

قطب‌الدین صادقی: ما تماشاخانه دولتی نیستیم و با قرض و زیر فشار اقتصادی سرِ پا ایستاده‌ایم. با شیوع ویروس کرونا و تعطیلی اجباری، کمک نهادهایی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری برای ما بسیار تعیین‌کننده است. شاید هم خیرینی که دل‌شان به حال فرهنگ و هنر می‌سوزد، پیش‌قدم شوند و زیر پر و بال ما را بگیرند

این هنرمند پیشکسوت با بیان این که «از تعطیلی‌ها به قصد حفظ جان انسان‌ها دفاع می‌کنیم هر چند می‌دانیم ضرری کمرشکن در انتظارمان است»، گفت: «ما در این شرایط متضرر می‌شویم. مانند کاسبان بیچاره که مغازه‌هایشان تعطیل است و خدا می‌داند چه میزان چک برگشتی خواهند داشت. سفر به بسیاری از شهرها ممنوع است، زندگی متوقف شده است و باید بپذیریم تا اردیبهشت‌ماه در همین وضعیت هستیم. ما باید به عنوان بخشی کوچک از فرهنگ و هنر این سرزمین این مسئله را درک کنیم. من در این شرایط از تعطیلی استقبال می‌کنم، به این دلیل که حاضر نیستم تحت هیچ شرایطی جان مردم را به خطر بیندازم، هر چند می‌دانیم که ضرری کمرشکن در انتظارمان است.»

صادقی با اشاره به این که «متاسفانه تئاتر و تماشاخانه‌های خصوصی اولین خاکریزی هستند که در این گونه حوادث فتح می‌شوند» ادامه داد: «هیچ کسی را هم نمی‌شود مقصر دانست اما درست‌تر این است که برخی نهادها به ما کمک کنند. ما دولتی نیستیم و با قرض و زیر فشار اقتصادی سرِ پا ایستاده‌ایم. کمک نهادهایی مانند وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شهرداری برای ما بسیار تعیین‌کننده است. من می‌دانم که اداره‌کل هنرهای نمایشی خود زیر فشار اقتصادی وحشتناکی قرار دارد و نمی‌دانم چه می‌شود کرد. مگر این که خیرینی که دلشان به حال فرهنگ و هنر می‌سوزد، پیش‌قدم شوند و زیر پر و بال ما را بگیرند که پیشاپیش نیز از آن‌ها تشکر می‌کنم اگر چنین کنند و امیدوارم وسع‌شان برسد و ما را کمک کنند. من به شدت دلمشغولم.»

داود نامور، مدیر تماشاخانه خصوصی نوفل‌لوشاتو هم با تاکید بر این که «نمی‌خواهم بگویم از این که به خاطر پیشگیری از انتقال بیماری کرونا اجرایی وجود ندارد ناراضی‌ام» ادامه داد: «در موقعیتی هستیم که جان انسان‌ها در خطر است. ما کار می‌کنیم برای این که بتوانیم زندگی کنیم و وقتی راه جلوگیری از فراگیری این بیماری که زندگی انسان‌ها را تهدید می‌کند، تعطیلی‌ است، طبیعی است که بپذیریم باید کار را تعطیل کرد. برای ما جان آدم‌ها بسیار مهم‌تر از تماشاخانه داشتن یا نداشتن و اساسا وجود تئاتر است.»

تماشاخانه شانو