حتی فکر کردن به بدهی‌های استقلال هم کمر انسان را خم می‌کند

به گزارش خبرنگار مهر، باشگاه استقلال با ضرب اللجل‌های رسمی و غیر رسمی از سوی چند طلبکار خارجی مواجه است و این در حالی است که مدیر جدید این باشگاه کمترین منابع را برای تأمین این بدهی‌ها در اختیار دارد.

ایوب اصغرخانی در گفتگو با خبرنگار مهر در این خصوص اظهار داشت: حتی با شنیدن این ارقام هم تن آدم می‌لرزد چه رسد به وقتی که فردی ملزم به تهیه و پرداخت آن باشد.

پیشکسوت آبی پوشان تاکید کرد: فتح الله زاده مدیر توانمندی است که در یک مقطع سخت و بحرانی بار دیگر به چرخه مدیریت باشگاه بازگشته است. همه آنهایی که در گذشته نه چندان دور فتح الله زاده را متهم به گذاشتن بدهی‌های کلان برای باشگاه می‌کردند، امروز بدهی‌های کمر شکنی را برای او به میراث گذاشته‌اند. بدهی‌هایی که حتی فکر کردن به آن هم کمر هر مدیری را خم می‌کند.

اصغرخانی بیان داشت: با این شرایطی که در باشگاه حاکم است دیگر انرژی برای فکر کردن به شرایط تیم باقی نمی‌ماند. مدیر باشگاه باید تمام وقت و انرژی‌اش را برای حل و فصل مشکلات و معضلات مالی بگذارد و یکی از عواملی که باعث می‌شود تیم از نظر فنی نتواند به آن رشد مورد نظر برسد همین است.

سرمربی پیشین تیم‌های پایه استقلال تصریح داشت: در سالهای اخیر بازیکنان خارجی کم کیفیتی به این باشگاه آمدند که امروز باید دلارهای بی زبان ملت صرف پرداخت بدهی به آنها شود و این منصفانه نیست. این در حالی است که هرگاه در این باشگاه به بازیکنان جوان و محصولات تیم‌های پایه اعتماد شده ضرری دیده نشده است.

وی بیان داشت: همین الان ما شاهین طاهرخانی را داریم که با پنج-شش بازی تبدیل به یکی از بهترین‌های فوتبال ایران در پست دفاع وسط شده است. امثال رضا آذری، سجاد آقایی، امید نورافکن، محسن کریمی و خیلی‌های دیگر محصول آکادمی باشگاه استقلال هستند.

هافبک پیشین آبی پوشان گفت: جذب امثال گرو، نیومایر، بویان و بازیکنانی از این دست یک خیانت دو طرفه به استقلال بود. از یک سو باعث شد این تیم از نظر مالی ضررهای هنگفتی کند و از یک سو این بازیکنان جای جوانان ایرانی را گرفتند. جوانانی که می‌شد فرصت حضور آنها در تیم بزرگسالان را ایجاد کرد تا مثل طاهرخانی و نورافکن تبدیل به یک ستاره در این فوتبال شوند و با جذب این بازیکنان سرخورده شدند.

اصغرخانی که از تخصص خاصی در تیم‌های پایه برخوردار است بیان داشت: جای بدتر قضیه این است که پول هر کدام از این بازیکنان کم کیفیت خارجی می‌شد خرج آکادمی و سازندگی جوانان و استعدادهای وطنی کرد. پول‌هایی که الان باید گفت دور ریخته شده و می‌شود.