هیچ گربهای محض رضای خدا موش نمیگیرد!
پرویز امینی
کشمکشها و نزاع سیاسی درونِ جریان اکثریت مجلس یازدهم پیش از تشکیل مجلس، از حد متعارف فراتر رفته است و به شکل غیرمنتظرهای برای هواداران آنها درآمده است. این نزاع البته محدود به ریاست مجلس نیست و دامنه آن تا نایب رئیسی و سایر بخشهای تاثیرگذار مجلس ازجمله ریاست کمیسیونها و مرکز پژوهشهای مجلس توسعه پیدا کرده است.
این نامتعارف بودن و غیرمنتظره بودن بیشتر از دو جهت است: یکی مدعاهایی که جریان اکثریت در آرمانخواهی و انقلابی بودن و نظایر اینها دارند که با مرام قدرتطلبی و نزاع بر سر قدرت سازگار نیست و دوم در وضعیتی که مردم در تنگنای زندگی روزانه به سر میبرند و این مجلس با وعده حل مسائل آنها شکل گرفته است، این نزاعهای سیاسی ظاهرا نباید در اولویت باشد چون نسبتی با مسائل واقعی مردم ندارد.
اما به دلایلی نباید این کشمکش و نزاع را نامنتظره و نامتعارف دانست:
۱) ماهیت قدرت سیاسی
در تلقی رئالیستی که پارادایم غالب در سیاست و بین سیاستمداران است، اساسا نزاع بر سر قدرت جز طبیعت سیاست است و افکار و آراء مختلف تاثیری در این ماهیت ندارد. چپ و راست و اصلاحطلب و اصولگرا و محافظهکار و لیبرال بودن، تأثیر چندانی بر ماهیت مشترک قدرتخواهی ندارد. قدرت سرشت سیاست است. درواقع در سیاست هیچ گربهای برای رضای خدا موش نمیگیرد. هابز به شکل استادانهای این بحث را در لویاتان گشوده است. آنجا که با صراحت میگوید آن میل سیرناشدنی که تنها با مرگ فرو مینشیند، قدرت است و قدرت است و قدرت…
۲) شکاف عاطفی شکل گرفته از انتخابات سال ۸۴
اختلافات در انتخابات ۸۴ گره عاطفی عمیق در بخشهای گوناگون جریان موسوم به اصولگرایی انداخت که در دل کوران حوادث و انتخاباتهای بعدی مثل انتخابات سال ۹۲ تعمیق و گسترش یافته است و اینک بخشی از منشاء این نزاع غیرقابلحلوفصل ناشی از همان شکاف کهنه عاطفی است. اینک نزاع قالیبافی و ضدقالیبافی که کانون منازعات در مجلس یازدهم است، به شکلی بازتولید شکاف احمدینژاد – قالیباف در انتخابات سال ۸۴ است.
۳) غلبه پشت صحنهها بر روی صحنه
مجلس یازدهم دستکم از یک نظر در حال نزدیک شدن به مجلس دهم است و آن غالب بودن پشت صحنهها یا به تعبیری پدرخواندههای متفاوت بر روی صحنههاست و اختلاف بین این پشت صحنهها برای دست بالا داشتن در اداره مجلس یازدهم و نیز اختلاف عاطفی بین آنها، منجر به تولید و بازتولید شکافهای روی صحنه پارلمان شده است.
۴) دست خالی در ایدههای حکمرانی:
مجلس یازدهم بر اساس ایدههای حکمرانی و نزاع کارشناسی بر سر آنها شکل نگرفته است و مجموعه گفتارهای علنی و پنهانی در هنگام انتخابات و نیز بعد از انتخابات منتخبان نیز مؤید آن است که مجلس کنونی در داشتن ایدههای حکمرانی پخته و فکرشده برای بهبود الگوی حکمرانی کشور، از خود ظرفیتی نشان نداده است و تا اینجا غیر از کلیات ابوالبقا، صدایی از مجلس برنخاسته است. بنابراین با در حاشیه بودن نزاع بر سر ایدههای حکمرانی، جا و فضا به شکل حداکثری برای نزاعهای سیاسی باز شده و حاشیه فربهتر از متن گشته است.
منبع خبر: کلمه
اخبار مرتبط: هیچ گربهای محض رضای خدا موش نمیگیرد!
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران