مشکل «خودزشت پنداری» مردان

سلام. ۳۴  ساله هستم. درس خوبی خواندم و همیشه کار و درامدی دارم که نگران نباشم. خوش برخورد و کمابیش باهوش. خانواده خوبی دارم. همه به هم پیوسته و یاور. تنها بدشانسی زندگی ام زشتی است. عکسم را ببینید متوجه می شوید. لطفا آن را نشان ندهید. من مطمئن هستم که این تنها دلیلی است که همیشه از دخترها جواب منفی شنیدم. آخه این هم شد سرنوشت؟

احسان عزیز

اگر بگویم حداقل ۵ نامه عکسدار از مردان و زنان در ماه به ما ارسال می شود که فکر می کنند زشت هستند باور می کنی؟ باورنکردنی تر از آن این است که هیچکدام زشت نیستند و از آن باز هم جالبتر اینکه اگر سر مبارک شان را می دادند به یک سلمانی مجرب و  یک آدم استایلیست مد روز، سر تا پای شان تغییر می کرد.

پس به طور مشخص دو مشکل به هم پیوسته در بین شما « خود زشت پنداران» وجود دارد. اول اینکه اگر به یکی اظهار علاقه کردید همه وجودتان داد می زند که « متوجه هستم که از من خوش تان نمی آید چون خودم هم از خودم خوشم نمی آید»

این حس و تصوری که از خودتان دارید یک جایش ایراد اساسی دارد و اثباتش به شما خیلی آسان است. از هر ۱۰ زوجی که در خیابان می بینید یا در بین فامیل و آشنا یا حافظه تان جستجو کنید در می یابید که از نگاه و سلیقه شما حتما چندین نفرشان زشت هستند.

ولی به فکرتان خطور کرده است که چرا در حال زندگی با یک نفر دیگر هستند؟ جوابش هم آسان و بدیهی است. هر آدم تعریفش از زشتی و زیبایی با دیگری فرق دارد. چون تک تک ما برای عده ایی عادی، جذاب و یا زشت به نظر می آییم. این  حقیقت را آنهایی نمی پذیرند که اعتماد به نفس ندارند. خودکم بین و ترسو هستند و از همه مهمتر، خودشان را به دلایل نادرست، دوست ندارند.

دومین دلیل برای «خودزشت پنداری» این است که خیلی های تان به خودتان نمی رسید. به خودتان شانسِ افزایش کیفیت  ظاهر نمی دهید. یک یا چند تجربه اصلاح متفاوت موی سر، چند بار تجربه تغییر سلیقه لباس، نظافت و حتی کنترل وزن بدن، قضیه را  از این رو به آن رو  می‌سازد.

حتما برای همه ما این حس به وجود آمده است که وقتی در بهترین حالت ممکن ظاهری هستیم نه تنها خودمان احساس بهتر و قابل اعتمادتری داریم بلکه خواسته یا ناخواسته شاهد توجه و تاکید نگاه دیگران هم هستیم.

این واقعیت را هم در نظر بگیریم که معمولا در هر جامعه ایی اکثریت افراد قیافه عادی دارند و حتما درصدی از افراد هستند که جذابترو خوش هیکل تر از حد معمول هر جامعه هستند. هر چند حتی اگر از آنها بپرسید بعضی های شان فکر می کنند همین مشکل تو را  دارند.