حجاب و شکلات و مگس و توهین مداوم به مردان ایران

آیا تاکنون این استدلال تقریبا رسمی طرفداران حجاب را شنیده اید که: «حجاب زن مثل زرورق شکلاتی هست که اگر باز شود یا برداشته شود مگس ها به شکلات هجوم می برند»

آشکارترین پیام این استدلال چیست جز اینکه ما مردان مگسان بی اراده و پلیدی هستیم که بدون هیچ پرنسیپ و مرام و اخلاق و حتی کنترلی با دیدن شیرینی به آن هجوم می بریم.

دهها سال است این نوع بی حرمتی به مردان از طریق صدا و سیما، رسانه ها و شعارهای نماز جمعه ها و تابلوهای دیوار و کنار جاده ها دارد تکرار می شود. تکرار سراسری این توقع و سطح از ذلیل و غیرقابل کنترل بودن رفتار مردانه، در ذهن پسران و نوجوانانی که در این محیط بزرگ می شوند چه چیزی را حک می کند جز میل به تجاوز در اولین فرصت ممکن؟

ما مردان راهب و درویش و تارک دنیایی نیستیم. حتما مو و سر و دست و گردن و اندام زنان را مطبوع می دانیم و در همه دنیا، عملا گوشه چشمی  به آنها می اندازیم ولی این علاقه و حس خوب از دیدن زیبایی زنانه فرق دارد با مگس بودن و متجاوز بودن و کنترل نداشتن و همیشه در حال فوران جنسی بودن…

اگر ارسال صد و بیست هزار پیغمبر برای کنترل اخلاق انسان را نادیده بگیریم و بگوییم مربوط به دوران قدیم بود ولی در این  ۴۱ سال گذشته که مدیریت کشوری ثروتمند به یک حکومت مذهبی رسید چرا همچنان نتوانستند مردان را از مگس بودن پرهیز دهند؟

چرا با وجود سخنرانی هزاران روحانی و صدها رسانه و انتشار کتاب های اخلاقی هنوز هیچ امیدی به رفتار خردمند از مردان ایجاد نکرده اند؟.

تحقیر مردان و حیوان خواندن شان و اینکه هیچ کنترلی بر خودشان ندارد چرا این سوال را ایجاد نمی کند که پس ایمان و تسلیم شدن معتقدین به عبودیتی که اعلام می کنند چرا کاری نمی کند؟