شاهویسی: تحریک تقاضا در این شرایط بیتدبیری محرز است/ معیشت ملت؛ قربانی معاملات برد-برد بانک و دولت
گروه اقتصادی خبرگزاری دانشجو، ناامیدی از فضای اقتصادی جامعه بیداد میکند، فضایی که مملو از نگرانی و ترس از آینده است، فضایی که دیگر خبرهایی، چون بالا رفتن یک جوان از تیر برق برای خودکشی یا خودکشی پدر خانوادهای به دلیل عدم تامین معیشت خانواده گویی برای همه ما عادی شده و دور از انتظار نیست. در سالهای گذشتهی نه چندان دور قیمتها سالی یکی دو بار تغییر میکرد، اما دولت آقای روحانی چنان اقتصاد را پویا و سرزنده کرد و چنان کاری کرد که هفتگی قیمتها به نفع عموم مردم جابجا میشود و آنقدر رونق اقتصادی ایجاد کرد که واقعا مردم نیازی به دریافت یارانه ندارند! آن هم یارانه ای که کفاف خرید دو کیلو مرغ و چهار تا تخم مرغ را نمی دهد! به هر حال روزهای سختی را پشت سر میگذاریم و نگران از فردایی که مبادا وحشتناکتر از این باشد، اما دولت مدعی است که بازار را مدیریت و رصد میکند، نقدینگی امسال کمتر از پارسال افزایش یافته و مدیریت دولت خوب بوده است تا جایی که دیروز اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور عنوان کرد که: «دولت دستاوردهای خوبی در سامان دادن به زندگی مردم کسب کرده است!» در واقع دولت نمیخواهد بپذیرد که حال بد امروز اقتصاد نتیجهی سیاستها و نسخه پیچیهای غلط سالهای گذشته و بی تدبیری های مکرر است و البته این نپذریفتن می تواند به معنی عدم تغییر و تحول و حتی بدتر شدن اوضاع باشد. ساسان شاهویسی؛ اقتصاد دان و پژوهشگر اقتصادی تحلیلی از واقعیت عملکرد و نحوه تاثیر گذاری دولت بر روند افزایش تورم و گسترش فقر و فلاکت امروز جامعه در این گفتگو تشریح کرده است که در ادامه تقدیم می شود.
دولت ادعا میکند سیاست گذاریهایش درست و توام با تدبیر بوده، اما کرونا و مسائلی از این دست، دست دولت را در اداره بهتر اقتصاد کشور بسته است، این روزها بازارها تلاطم زیادی دارد و مردم با نگرانی از کاهش سرمایههای خود به دلالی روی آورده اند و جای خالی تولید و سودآوری تولید به روشنی پیداست، به نظر شما دولت تا چه حد در این وضعیت مقصر است؟
جدیدا در اقتصاد موضوعی موجب تحریک مردم به سرمایه گذاری در بازارهای دلالی شده است، موضوعی به نام از دست رفتن ارزش دارایی و پول ملی، مردم دائم این پرسش را مطرح میکنند که چه بخریم تا ارزش پول مان کم نشود؟ مردم به این دلیل چنین سوالی طرح میکنند و نگران از دست دادن ارزش پول خود هستند بنابراین موضوعی به نام تورم و گرانی، زندگی آنها را سیاه کرده است. مردم گرفتار عدم اصلاح ساختارهای اقتصادی شده اند که از دهه ۴٠ پایه و اساس آن گذاشته شده، بنابراین، چون دولتها نتوانسته اند تورم مبتنی بر زایش مشکلات ساختاری را اصلاح کنند، چه در حوزه هزینه و چه تقاضا اثر وضعی خود را با تورم بر زندگی مردم نشان داده، لذا خواسته یا ناخواسته جامعه را درگیر آلودگی یک تورم بزرگ کرده است. دلیل بسیاری از اتفاقات بی حساب و کتاب، بی در و پیکر و بدون ملاحظهای که در توحش پولی اتفاق میافتد رشد نقدینگی است، آقای دکتر همتی معتقدند رشد نقدینگی امسال به مراتب کمتر از سال گذشته بوده است، به دلیل اینکه بورس علم شده و سرمایهها به سمت بازار سرمایه هدایت شده اند. ایشان اصرار دارند بگویند رشد نقدینگی کم بوده، در حالی که ماه اول سال یعنی فروردین ماه که همهی عالم و آدم تعطیل بودند و اصلا چرخه و مبادله پولی وجود نداشت که نقدینگی کم یا زیاد شود و مبادلات هم بیشتر بر مبنای پول الکترونیکی بوده، در جواب آقای همتی باید نسبت کشش و تحریک پذیری پولی دنیا را در این ایام با ایران مقایسه کنیم، مثلا در ایالات متحده آمریکا میبینیم که شدت مصرف آنها در ایام کرونایی اوایل فروردین ماه ما ۵۴ درصد کاهش پیدا کرد، نه تنها در آمریکا، بلکه در در اروپا بازارها هنوز به خوبی و به طور کامل راه نیفتاده اند، بنابراین مشخص میشود دولت با اعمال سیاستهایی مثل کاهش سود بانکی و ... مردم را وادار به ورود به بازار سرمیه کرد و از این راه پول را به گردش انداخت نه از طریق تزریق به تولید! به عبارتی دولت خود به این موضوع دامن زده است، لذا، چون دولت نمیتواند نفت بفروشد، حتی اگر تحریم نفتی نباشیم و بتوانیم نفت را بدون تحریم بفروشیم به دلیل کرونا حتی خریداران نفت ایران، چون چین، هند کره و ژاپن هم نه تنها از ما بلکه از سایر تولید کنندگان هم نفت نمیخرند، اصلا کاهش نرخ رشد جهانی به واسطه تعطیلی بازارهای این کشورهاست. وقتی دولت سناریوهای جایگزینی ندارد، مشخص است چه با نفت، چه بی نفت، در شرایط عادی و غیر عادی از همان ابتدا تا اینجا مشکل پشت مشکل بر اقتصاد تحمیل میشود. اینجا دولت باید جواب دهد برای رشد نقدینگی چه سیاستهایی داشته است؟ آیا سعی کرده کسری بودجه ناشی از افزایش مخارج دولت را با سیاست مطلوبی جبران کند؟ خیلیها اصرار دارند میگویند کسری بودجه خود به خود عامل تورم نیست، بلکه نحوه تامین آن عامل تورم است.
بیشتر بخوانید:
دولت ادعا میکند سیاست گذاریهایش درست و توام با تدبیر بوده، اما کرونا و مسائلی از این دست، دست دولت را در اداره بهتر اقتصاد کشور بسته است، این روزها بازارها تلاطم زیادی دارد و مردم با نگرانی از کاهش سرمایههای خود به دلالی روی آورده اند و جای خالی تولید و سودآوری تولید به روشنی پیداست، به نظر شما دولت تا چه حد در این وضعیت مقصر است؟
جدیدا در اقتصاد موضوعی موجب تحریک مردم به سرمایه گذاری در بازارهای دلالی شده است، موضوعی به نام از دست رفتن ارزش دارایی و پول ملی، مردم دائم این پرسش را مطرح میکنند که چه بخریم تا ارزش پول مان کم نشود؟ مردم به این دلیل چنین سوالی طرح میکنند و نگران از دست دادن ارزش پول خود هستند بنابراین موضوعی به نام تورم و گرانی، زندگی آنها را سیاه کرده است. مردم گرفتار عدم اصلاح ساختارهای اقتصادی شده اند که از دهه ۴٠ پایه و اساس آن گذاشته شده، بنابراین، چون دولتها نتوانسته اند تورم مبتنی بر زایش مشکلات ساختاری را اصلاح کنند، چه در حوزه هزینه و چه تقاضا اثر وضعی خود را با تورم بر زندگی مردم نشان داده، لذا خواسته یا ناخواسته جامعه را درگیر آلودگی یک تورم بزرگ کرده است. دلیل بسیاری از اتفاقات بی حساب و کتاب، بی در و پیکر و بدون ملاحظهای که در توحش پولی اتفاق میافتد رشد نقدینگی است، آقای دکتر همتی معتقدند رشد نقدینگی امسال به مراتب کمتر از سال گذشته بوده است، به دلیل اینکه بورس علم شده و سرمایهها به سمت بازار سرمایه هدایت شده اند. ایشان اصرار دارند بگویند رشد نقدینگی کم بوده، در حالی که ماه اول سال یعنی فروردین ماه که همهی عالم و آدم تعطیل بودند و اصلا چرخه و مبادله پولی وجود نداشت که نقدینگی کم یا زیاد شود و مبادلات هم بیشتر بر مبنای پول الکترونیکی بوده، در جواب آقای همتی باید نسبت کشش و تحریک پذیری پولی دنیا را در این ایام با ایران مقایسه کنیم، مثلا در ایالات متحده آمریکا میبینیم که شدت مصرف آنها در ایام کرونایی اوایل فروردین ماه ما ۵۴ درصد کاهش پیدا کرد، نه تنها در آمریکا، بلکه در در اروپا بازارها هنوز به خوبی و به طور کامل راه نیفتاده اند، بنابراین مشخص میشود دولت با اعمال سیاستهایی مثل کاهش سود بانکی و ... مردم را وادار به ورود به بازار سرمیه کرد و از این راه پول را به گردش انداخت نه از طریق تزریق به تولید! به عبارتی دولت خود به این موضوع دامن زده است، لذا، چون دولت نمیتواند نفت بفروشد، حتی اگر تحریم نفتی نباشیم و بتوانیم نفت را بدون تحریم بفروشیم به دلیل کرونا حتی خریداران نفت ایران، چون چین، هند کره و ژاپن هم نه تنها از ما بلکه از سایر تولید کنندگان هم نفت نمیخرند، اصلا کاهش نرخ رشد جهانی به واسطه تعطیلی بازارهای این کشورهاست. وقتی دولت سناریوهای جایگزینی ندارد، مشخص است چه با نفت، چه بی نفت، در شرایط عادی و غیر عادی از همان ابتدا تا اینجا مشکل پشت مشکل بر اقتصاد تحمیل میشود. اینجا دولت باید جواب دهد برای رشد نقدینگی چه سیاستهایی داشته است؟ آیا سعی کرده کسری بودجه ناشی از افزایش مخارج دولت را با سیاست مطلوبی جبران کند؟ خیلیها اصرار دارند میگویند کسری بودجه خود به خود عامل تورم نیست، بلکه نحوه تامین آن عامل تورم است.
بیشتر بخوانید:
منبع خبر: خبرگزاری دانشجو
اخبار مرتبط: شاهویسی: تحریک تقاضا در این شرایط بیتدبیری محرز است/ معیشت ملت؛ قربانی معاملات برد-برد بانک و دولت
موضوعات مرتبط: معاون اول رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا دولت آقای روحانی در ایالات متحده اسحاق جهانگیری پول الکترونیکی رونق اقتصادی سرمایه گذاری بازار سرمایه کسری بودجه اقتصاد دان بالا رفتن عموم مردم ناخواسته جای خالی ارزش پول دست دادن فروردین ناامیدی نقدینگی
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران