جلوگیری از فاجعه کرونا
روزنامه اعتماد یادداشتی را به قلم اصغر میرفردی منتشر کرده است که در گزیده ای از آن می خوانیم: نگارنده در اسفند ۹۸ و فروردین ۹۹ یادداشتهایی را در این زمینه منتشر کرده و همراستا با دیگران، هشدارهایی درباره خطرات رویههای نامناسب مدیریت چنین بیماری اعلام کرده بود. در کشورهای دیگر نیز یک شیب نزولی در میزان فوتیها در حال تجربه شدن است. در برخی از کشورها از جمله کشور خودمان، روند پیوستهای از محدودسازی به کار گرفته نشد و فشارهای گوناگون معیشتی- اقتصادی و البته غیراقتصادی موجب شد تا سیاست محدودسازی زنجیره ارتباط انسانی به صورت ناقص اجرا شود و با بازگشاییهای شتابزده و پیاپی از یک سو و بیتوجهی بخشی از جمعیت کشور از جمله روی آوردن به رفتارها و تجمعات مرسوم و عادی چون مراسمات جشن و عزا و یا به کار نبستن شیوهنامههای بهداشتی به جایی رسیدیم که از آن در هراس بودیم. با نگاهی واقعبینانه میتوان گفت که به دلیل تنگنای اقتصادی کشور آن هم در شرایط تحریمی، بازگشایی برخی فعالیتها و مشاغل گریزناپذیر بود.
برای چنین مشاغلی، شیوهنامههایی تدوین شد اگرچه عملا این شیوهنامهها کمتر به کار بسته شد که اگر به کار بسته شده بود، به ویژه در بازار و مجتمعهای تجاری، دامنه شیوع به مراتب کمتر از این بود. نقد وارده بر آن بخش از بازگشاییهایی است که در این شرایط ضرورتی نداشتند و به مساله معیشت حیاتی و گریزناپذیر مرتبط نبودند. در بازگشاییها و شیوهنامهها و توصیهها و تاکیدها با گونهای از ناسازه روبهرو بودیم؛ در حالی که ستادهای کرونایی توصیه میکردند که شیوهنامهها را رعایت و از برگزاری مراسمات عروسی و عزا خودداری کنید؛ اما برخی فعالیتهای ورزشی و مراسماتی که با حضور جمعی ورزشکاران یا مردم برگزار میشوند، مجاز بوده و برگزار میشوند و حتی خبر برگزاری آنها نیز از طریق رسانهها پخش میشود. در کنار بخشی از مردم که بیتوجهی میکنند این رویههای ناهمساز؛ خود گونهای از عادیسازی ناروا را ترویج کرده یا دستکم جدی نپنداشتن توصیههای بهداشتی از سوی مردم را در پی داشته است تا جایی که در تهران-پایتخت این سرزمین- بنا به گزارش مسوولان؛ بسیاری از مردم خطر کرونا را جدی نگرفته و به شیوهنامهها توجهی نکردند.
این روزها با افزایش هراسناکی در میزان مبتلایان و فوتیهای کرونایی روبهرو هستیم و در روز ۲۴ تیر بنا به گزارش رسانه ملی ۲۵ استان در وضعیت قرمز و هشدار قرار داشتند. این وضعیت خطرناکی است که برای مهار آن و پایان دادن به این وضعیت، دولت باید بدون توجه به فشارها و ملاحظات و غیرکارشناسی؛ آنچه که برای تامین سلامت عمومی جامعه ضرورت دارد را در پیش گیرد. در این شرایط نمیتوان همه فعالیتهای اقتصادی را تعطیل کرد اما ادامه فعالیتهایی که در این شرایط بحرانی، دامنه شیوع کرونا را گسترش میدهد نه تنها توجیهی ندارد بلکه خطایی نابخشودنی است و در آینده پشیمانی برآمده از این خطاها سودی برای این جامعه نخواهد داشت. مجتمعهای سرپوشیده تجاری که همواره با حضور تجمعی و «بازارگردی» مردم همراه است، خطرزاست. فعالیتهای ورزشی چون فوتبال که خود ورزشکاران نیز در امان نبودهاند در صورت ادامه وضعیت کنونی خطرات زیادی را متوجه ورزشکاران، دستاندرکاران امور ورزشی و خانواده و مرتبطین با آنها میکند.
همانگونه که امر مهمی چون آموزش، به ناچار، از فضای عمومی به حوزه مجازی و بهرهگیری از رسانهها در کانون خانوادگی منتقل شده است چرا برای بخشهای دیگر به ویژه مراسمات همچنان اصرار بر حضور فیزیکی در مکانهای عمومی است یا بر فعالیتهای ورزشی به صورت گروهی پافشاری میشود؟ با بازنگری در رویهها و استفاده از ضمانتهای اجرایی هنوز هم میتوان از بروز فاجعه کرونایی جلوگیری کرد؛ از یاد نبریم کادر درمانی ۶ ماه پیوسته در حال تلاش برای زندگی و سلامت ما هستند و نباید تصور کنیم آنها نیروی پایانناپذیر دارند. آنها در این مدت هم قربانی دادهاند و هم خسته از تلاشهای شبانهروزی هستند. با ادامه و تشدید این وضعیت، بیش از این بار سخت بر دوش آنها را سنگینتر نکنیم.
در هستیشناسی مفهوم دولت یا حکومت به ضرورت ایجاد نظم و یا ضمانت اجرایی نظم به ویژه در شرایط خاص میرسیم. گسترش یک بیماری جهانی که روز به روز بیشتر قربانی میگیرد، وظیفه دولت- به معنای عام- را برجسته میکند تا با بهرهگیری از ابزارهای موجود بتواند به مدیریت شرایط بحرانی بپردازد. امروز با چنین شرایطی روبهرو هستیم و هر گونه کوتاهی میتواند نتایج ناگواری داشته باشد. امروز با بازنگری میتوان به مهار خطر اقدام کرد، امکانی که فردا ممکن است دشوار و یا حتی ناشدنی باشد.
منبع خبر: خبرگزاری جمهوری اسلامی
اخبار مرتبط: جلوگیری از فاجعه کرونا
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران