یک تحلیل نیمچه کمیک - نیمچه دراماتیک از انتخاب های امریکا برای ایران آینده!؛ ف. م. سخن - Gooya News

البته خوانندگان مطالب این جانب مطلع اند که من زیاد اهل تحلیل بازی و پیش بینی بازی و این حرف ها نیستم بلکه به شکل لُری، مستقیم آن چه را که در اذهان مردم ایران که خودم هم یکی از آن ها هستم می گذرد می نویسم و هر بدبختی هم می کشم از لُر بازی های خودم است! (البته من لُر نیستم ولی لُرها را به خاطر همین صراحت شان دوست می دارم!)

می گویند سیاست علم واقعیت هاست. علم تخیلات و آرزوهای بلند نیست. بزرگان ما یک بار آمدند آرزوهای بلند پروازانه شان را در ایران تحقق ببخشند، نتیجه اش شد ۴۲ سال بدبختی و فلاکت.

لذا الان سعی می کنیم چشم هایمان را همچین گشادِ گشاد کنیم و به اطراف خوب بنگریم و آن چه را که امر واقع هست ببینیم نه آن چه را که در مغزمان می پروریم.

اما اکنون چه می بینیم؟

هیچی! می بینیم که جناب امریکا، در عین این که ته دل اش راضی نیست، اما یکی از نیروهایی را که می خواهد به جای آخوندها در کشور ما بر تخت بنشاند، مجاهدین خلق ایران است.

این که جناب بولتون و جولیانی علاقه ی وافر به این «سازمان» یا به عبارتی «فرقه» دارند، فقط به خاطر چک های صد هزار دلاری اهدایی این سازمان به آن ها نیست. این آقایان که مقامکی هم در هرم قدرت امریکا دارند، مجاهدین را به نوعی آلترناتیو مناسبی برای جایگزینی به جای حکومت نکبت می بینند. علت اش را هم دو تا پاراگراف پایین تر می گویم.