شهید مهدی علیدوست

زندگی نامه

نام و نام خانوادگی: مهدی علیدوست

تاریخ تولد: ۲۵/ ۵/۶۵

تاریخ شهادت: ۲۵/ ۷/۹۴

محل شهادت: سوریه

 

به گزارش جام جم آنلاین و به نقل از شبکه رشد،  مهدی علیدوست اولین شهید پاسدار مدافع حرم حضرت زینب (س) از قم بود. وی در ۲۵ مرداد سال ۶۵ متولد شد و در ۲۵ مهرماه ۹۴ مصادف با سوم ماه محرم بعد از عملیات آزادسازی یکی از روستاهای روسیه که در تصرف داعش بود با برخورد ترکش به پهلویش به درجه شهادت نائل آمد.

از وی پسری به نام علی‌اصغر به یادگار مانده است.

 

وصیت نامه

 

[با رعايت رسم‌الخط شهيد] از وقتي هجوم داعش و اهالي تكفيري را در تلويزيون مشاهده می‌کنم خيلي بی‌قرارم و عطش زيادي وجودم را فراگرفته براي انتقام از اين قوم ظالم، چرا كه اعتقاد دارم اين قوم از نسل همان ظالماني هستند كه به مادر سادات حضرت زهرا سيلي زدند، علي را خانه‌نشین كردند، امام حسين را مظلومانه به شهادت رساندند و زينب كبري را آواره شهر و ديار غربت كردند و حرمتش را رعايت نكردند. زمان جنگ می‌گفتند (می‌روم تا انتقام سيلي مادر بگيرم)، الآن من هم می‌روم تا انتقام بگيرم.

از خداي خود سپاسگزارم كه با اينهمه بار گناه من را هم جزء سربازان ولايت قرار داد و يك فرصت براي جبران گناهان كوچك و بزرگم، براي من فراهم ساخت.

مي‌گويند دو چيز است كه آدمي تا آن‌ها را دارد قدر نمی‌داند، يكي امنيت و ديگري سلامتي. الآن شرايط جوري است كه بايد برويم تا اين دو چيز را براي مردم كشورم به ارمغان آورم. هدف تكفير كشور ماست و الآن جبهه‌ی ما کاملاً مشخص است پس كسي به من خرده نگيرد كه كجا می‌روی و براي چه رفتي.

ما نسل جوان ادامه‌دهنده راه حسين هستيم و خون حسين و اهل‌بیت در رگ‌های ما جريان دارد پس می‌رویم، می‌رویم تا دشمن نتواند نگاه چپ به ناموس ما، به كشور ما و به انقلاب ما و به اسلام؛ بكند.

از مردم عزيز كشور می‌خواهم هیچ‌وقت از مسير ولايت دور نشوند و راه را با رهبری طي كنند. چون راه اسلام و انقلاب فقط با رهبری سيد علي به مقصد می‌رسد و هیچ‌کس نمی‌تواند بهتر از ايشان اين انقلاب را پيش ببرد.

نمازخواندن كمك می‌کند تا به اصول انقلاب پايبند باشيم. البته نمازي كه از ته دل باشد نه بخاطر اين كه فقط تكليف خود را انجام دهيم. نماز از گمراهي نجات مي‌دهد، پس به نماز اهميت زيادي بدهيد همين‌طور قرآن كه راه را به ما نشان مي‌دهد.

 

وصیت‌نامه شهید علی دوست برای پسر دوساله‌اش

سخنی با علی‌اصغر عزیزم: علی جان، تو اوج شیرین‌زبانی تو دارم میرم مأموریت برام سخته ولی چاره‌ای نیست؛ مواظب مادرت باش و همیشه به او خدمت کن و هیچ‌وقت به او بی‌احترامی نکن؛ از اینکه فرزند شهید هستی هیچ‌وقت ناراحت نشو چون من با خدا معامله کردم و خدا با شما و خدا همیشه با شماست و چه همراه بهتر و خوبی جز خدا؛ دوست داشتم وقتی که بازمی‌گفتی “دهدی جون” پیشت بودم، ولی چاره‌ای نیست و من و دوستام رفتیم تا تو و امثال تو در آرامش زندگی کنید “دوست دارم نفسم... ”