بی‌خبری از وضع شش تن از فعالان مدنی بازداشت شده در ایران
صدای آلمان
وب‌سایت خبرگزاری هرانا (ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران) از بی‌خبری خانواده شش تن از فعالان مدنی از قرزندان خود از زمان بازداشت تا کنون گزارش داده است.
بنا بر این گزارش که روز شنبه (۲۶ مهر) منتشر شد، شبنم آشوری، الوار قلی وند، ندا پیرخضرانیان، آرش جوهری و اندیشه صدری روز ۱۵ مهر، یعنی ۱۲ روز پیش در تهران بازداشت شدهاند. عدم پاسخگویی نهادهای امنیتی از وضع آنها باعث نگرانی خانواده‌‌شان شده است. همچنین لقمان پیرخضرانیان، پدر ندا پیرخضرانیان از روز سه‌شنبه ۲۲ مهر ناپدید شده و خانواده وی نگران وضعیت او هستند.
آخرین مراجعه خانواده این فعالان مدنی به نهادهای مسئول روز پنج‌شنبه ۲۴ مهرماه بوده است. آنها به دادسرای اوین رفتند تا از سرنوشت بستگان خود خبری بگیرند اما از جانب مسئولین قضایی و امنیتی جواب مشخصی به آنها داده نشده است. از دلایل بازداشت، اتهامات مطروحه و محل نگهداری این افراد نیز هنوز اطلاعی در دست نیست.
بنابر گزارش ماموران منزل برخی از بازداشت شدگان را بازرسی کرده و تعدادی از وسایل شخصی ازجمله تلفن همراه و لپ‌تاپ آنان را با خود برده‌اند.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
وب‌سایت هرانا نوشته است که شبنم آشوری، متولد ۱۳۶۶، متاهل، ساکن تهران و مدیر مسئول و صاحب امتیاز نشریه آگاهنامه است. "آگاهنامه" که هر دو ماه یکبار منتشر می‌شود، مطالبی را در زمینه اجتماعی و سیاسی به ویژه در مورد مطالبات کارگری منتشر می‌کند. اندیشه صدری، الوار قلی وند، ندا پیرخضرانیان و آرش جوهری، دیگر فعالین اجتماعی هستند که در حوزه مسائل و مطالبات کارگران فعالیت دارند.
هرانا به نقل از شوراهای صنفی دانشجویان ایران گزارش داده است که روز جمعه ۲۵ مهر نیروهای امنیتی منزل الهام صمیمی، دانشجوی رشته انسان‌شناسی دانشگاه تهران را مورد تفتیش قرار داده و تعدادی از لوازم شخصی او و دیگر اعضای خانواده‌اش، از جمله کتاب‌ها، موبایل و لپ‌تاپ، را ضبط کرده و با خود بردند. خود او نیز از سوی ماموران به احضار و برخورد امنیتی و قضایی تهدید شده است.
با وجود همه‌‌گیری بیماری کرونا در ایران، جمهوری اسلامی هم‌چنان به سرکوب و بازداشت فعالان مدنی و عقیدتی ادامه می‌دهد.
اخیرا (شنبه پنجم مهر ماه) رضا خندان (مهابادی) و بکتاش آبتین، دو عضو هیئت دبیران کانون و کیوان باژن عضو پیشین هیئت دبیران جهت اجرای حکم به زندان اوین منتقل شدند. به گفته کانون نویسندگان رضا خندان (مهابادی) و آبتین هر یک به شش سال و کیوان باژن به سه‌سال و نیم زندان محکوم شدهاند.
این رفتار حکومت ایران با اعتراض‌های بسیاری چه در ایران چه در سطح جهان مواجه شده است. شماری از کنشگران مدنی ایران به تازگی در بیانیه‌ای خواهان مرخصی منجر به آزادی برای همه زندانیان بیمار "فارغ از باورها و عقاید آنان، شهرت و یا گمنامی" آنها شدند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
همچنین گروهی از وکلای ایرانی از جمله محمد سیف‌زاده، ژینوس سبحانی و کنشگرانی چون ژیلا مکوندی، مهدی محمودیان و محمود بهشتی لنگروی با انتشار بیانیه خواستار آزادی زندانیانی چون فرهاد میثمی، فرهاد فهندژ، محمد نوری‌زاد و نسرین ستوده شدند که با وجود ابتلا به کرونا یا بیماری‌های دیگر، به دلیل "عقاید و باورهایشان" در زندان مانده‌اند.
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
کیوان باژن
۴۲ ماه حبس برای نویسندگی... باژن در مقاله‌ای می‌‌‌نویسد: «تا زمانی که فقط خودمان را ببینیم و اصلی‌ترین دغدغه‌مان این باشد که کتاب‌مان چاپ بشود و مهم نباشد کجا و چطور، با سانسور یا بدون آن؛ و تا زمانی که برای عرضه خود از سرو کول هم بالا برویم و مهم‌ترین بحثمان این باشد که چرا کتاب سانسور شده من در فلان نشریه معرفی نشده، انتظار هر تحول در ادبیات داستانی بیهوده است.»
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
رضا خندان مهابادی
دبیر کانون نویسندگان، منتقد و فعال اجتماعی را به شش سال حبس محکوم کرده‌اند. شرکت در مراسم بزرگداشت احمد شاملو و آماده کردن کتابی پژوهشی در باره تاریخ ۵۰ ساله کانون برای انتشار داخلی، مصداق اتهاماتی چون "اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور" معرفی شدهاند. کانون نویسندگان ایران دلایل و مستندات دادگاه را نامربوط تر و سست‌‌بنیاندتر از خود اتهامات خوانده است.
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
بکتاش آبتین
اردیبهشت ۹۴، ماموران وزارت اطلاعات با یورش به خانه این شاعر و فیلمساز، هزاران فیلم و عکس، موبایل و لپ‌تاپ شخصی و اسناد کانون نویسندگان را ضبط کردند. او به اتهام "تبلیغ علیه نظام" به شش سال حبس محکوم شده است. آبتین در سال ۹۷ نیز به سه ماه کار اجباری در بهزیستی و پنج میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شده بود. علت: انتشار عکس از چهره زخمی مزدک زرافشان پس از حمله پلیس به مراسم قربانیان قتل‌های زنجیره‌ای.
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
مهدی سلیمی
نویسنده، مترجم و سردبیر نشریه اینترنتی زغال، اواسط تیر ۹۹ با اتهاماتی چون «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، «توهین به مقدسات اسلام»، «تشویق مردم به فساد و فحشا» و «اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور» در اهر دستگیر شد. سلیمی که در جستاری، "ادبیات سیاسی، بلاگردان مردم ستدیده، سیر تاریخی قیام‌های ایران تا رویدادهای آبان را بررسی کرده، موقتا و با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون تومانی از زندان اوین بیرون آمده است.
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
مژگان کاوسی
نویسنده، پژوهشگر و فعال اجتماعی کرد، با اتهاماتی چون "تشویق مردم برای بر هم زدن نظم عمومی" و "تبلیغ علیه نظام" به پنج سال و ۹ ماه زندان محکوم شده که سه سال آن لازم الاجراست. کاوسی که پس از دستگیری در اعتراضات سراسری آبان ۹۸، با وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی موقتا آزاد شده بود، بهار ۹۹ برای تحمل حبس به زندان مرکزی نوشهر انتقال یافت. او پس از انتقال به اوین، در اعتراض به وضعیت زندانیان، اعتصاب غذا کرد.
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
پوریا عالمی
ستون‌نویس روزنامه‌های سیاسی و نویسنده داستان‌های "اکون‌آبادی‌ها" و "آدم‌های عوضی"، متهم پرونده‌ای بود که وزارت اطلاعات احمدی‌نژاد برای شماری از روزنامه‌نگاران تشکیل داد. او به "اتهام تبلیغ علیه نظام" به ۵سال حبس تعلیقی محکوم شد که بعد به یکسال تقلیل یافت.عالمی پیش از رفتن به اوین از مطبوعات خداحافظی کرد و نوشت: «حرف هم نزنم سیاسی است. از حماقت بنویسم، از جسم سخت بنویسم، از میمون بنویسم سیاسی است.»
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
فاطمه اختصاری - مهدی موسوی
دادگاه انقلاب، این دو نویسنده، شاعر و منتقد اجتماعی را به اتهام "توهین به مقدسات" و "تبلیغ علیه نظام" به ۹۹ ضربه شلاق، جریمه نقدی و زندان طویل ۹ و ۱۱ ساله محکوم کرد. این سرایندگان"غزل پست مدرن"، پس از اعتراض به رای دادگاه و احتمال بالای عدم تغییر حکم در دادگاه تجدیدنظر، از ایران خارج شدند. کتاب‌های اختصاری و موسوی بارها از بازار جمع و خمیر شدهاند ولی اینک به صورت زیرزمینی فروخته می‌شوند.
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
یعقوب یادعلی
نویسنده رمان آداب بی‌قراری که جایزه هوشنگ گلشیری به عنوان بهترین رمان اول را ربود، اسفند ۸۴ به اتهام "توهین به قوم لر" بازداشت و به یک سال حبس محکوم شد و کتابش ده سال توقیف ماند. یادعلی پس از هفت سال سکوت، با رمان "آداب دنیا" به عرصه ادبیات برگشت. او در مصاحبه‌ای با مجله "تجربه" گفته است: «نوشتن برای نویسنده خود زندگی است؛ اگر حواشی رایج مملکت ما اجازه بدهد و نویسنده جوانمرگ نشود.»
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
شهرنوش پارسی‌پور
نویسنده رمان‌هایی چون "سگ و زمستان بلند"، "عقل آبی" و "کمی بهار"، در سرکوب‌های دهه شصت، به خاطر "حمل چمدان نشریه" چهارسال از عمر خود را در زندان گذراند. او پس از آزادی، با ترجمه و تاسیس کتابفروشی زندگی می‌کرد اما ماموران کمیته انقلاب از او می‌خواستند درباره مراجعه‌کنندگان اطلاعات بدهد. پارسی‌پور به اتهام طرح مسئله بکارت در کتاب "زنان بدون مردان" بازجویی شد و پس از چهارمین بازداشت ایران را ترک کرد.
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
فرج سرکوهی
عضو پیشکسوت کانون نویسندگان و سردبیر پرنفوذترین هفته‌نامه مستقل ایران در دو دهه اول انقلاب، شاهد زنده ربایش و آزار در دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی است. او را پس از چند دستگیری موقت و هنگام سفر به آلمان، در فرودگاه ربودند و ادعا کردند که در اروپاست. پس از افشای ماجرا و ورود مجامع بین‌المللی به این مسئله، سرکوهی به اتهام تبلیغ علیه جمهوری اسلامی به یک سال و نیم زندان محکوم شد.
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
یوسف عزیزی بنی‌طرف
نویسنده و پژوهشگر عرب به اتهام دامن زدن به تظاهرات سال ۸۴ در اهواز و تحریک مردم به پنج سال زندان محکوم شد. این عضو کانون نویسندگان ایران پس از سخنرانی در کانون مدافعان حقوق بشر و اعتراض به سرکوب خشونت‌بار ناارامی‌های خوزستان، دستگیر شده و با وثیقه ۱۰۰میلیون تومانی آزاد بود. او سرانجام و پس از چند بار احضار و تهدید به بازداشت، ایران را ترک گفت.
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
علی‌اکبر سعیدی سیرجانی
سیرجانی از نخستین نویسندگانی است که به زندان جمهوری اسلامی رفتند و برنگشتند. این پژوهشگر که از همکاران بنیاد فرهنگ ایران بود، پس از مقالات و نامه‌هایی سرگشاده در نقد خامنه‌ای و حاکمیت، در اسفند ۱۳۷۲ بازداشت شد. عضو کانون نویسندگان را به "جاسوسی"، "لواط" و "اقدام علیه امنیت ملی" متهم کردند و ده ماه بعد، جسدش را تحویل خانواده دادند. مرگی بر اثر کپسول پتاسیم، نه سکته قلبی که رسما اعلام شد.
-
نویسندگان زندانی؛ آنها که رفته‌اند، آنها که مانده‌اند
محمد مختاری - جعفر پوینده
دو عضو کانون نویسندگان ایران در جریان "قتل‌های زنجیره‌ای" در سال ۱۳۷۷ ربوده و کشته شدند. وزارت اطلاعات آنها را پیش‌تر چند بار احضار و بازجویی کرده بود. جسد محمد مختاری، شاعر و نویسنده در بیابان‌های امین‌آباد تهران پیدا شد و جنازه جعفر پوینده، جامعه‌شناس و مترجم آثار فلسفی و ادبی، در روستای بادامک در شهریار. هر دو را خفه کرده بودند.
نویسنده: مهیندخت مصباح
منبع خبر: صدای آلمان 
اخبار مرتبط: بی‌خبری از وضع شش تن از فعالان مدنی بازداشت شده در ایران
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
