سهم ویژه «موسیقی فاخر» از ویترین پاییزی

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، نزدیک به ۱۰ ماه است که از ورود نابهنگام و زجرآور ویروس منحوس کرونا به زندگی روزمره مردمان سراسر جهان می‌گذرد، شرایطی بسیار غیرمترقبه که همچنان قربانی می‌گیرد و انگار هیچ چیزی جلودارش نیست.

انگار این نحسی قصدی برای رخت بر بستن از دنیای پرتنش امروز ندارد و حالا حالا‌ها «مهمان» یا بهتر بگوییم «مزاحم» مردمان جهانی است که از این همه غم، خشونت و بیماری و هزاران اتفاق بد دیگر خسته شده‌اند و دلشان جور دیگری از زندگی را می‌خواهد، که آرامش در آن حرف اول را بزند. رویایی فعلاً دست نیافتنی که گویی نباید منتظرش باشیم!

در این مجال پر از تنش و هراس که بیماری و منازعات اجتماعی و سیاسی فعلاً از هر چیز دیگری پر رنگ‌تر است، بعضی از کار‌ها و فعالیت‌ها هستند که می‌توانند تا حدی، تاکید می‌کنم تا حدی از این فضای ملتهب بکاهد. رجوع به فعالیت‌ها و مصرف تولیدات فرهنگی هنری یکی از آن‌هاست.

یکی از این دل‌مشغولی‌ها که فارغ از فواید فرهنگی متفاوت و متنوعش، می‌تواند در ذهن شنیداری و حتی دیداری مخاطبان تاثیرات مثبتی داشته باشد، موسیقی است. یک فرآیند به شدت موثر که در همین روز‌های کرونایی هم می‌تواند در کاهش آلام بشری تاثیراتی داشته باشد. تاثیراتی که تا به امروز و به ویژه در این چند ماه زندگی در سایه شیوع ویروس کرونا قالب‌های متفاوتی به خود گرفته و موجب ایجاد حالاتی از تولید موسیقایی شده که تاکنون کمتر سراغ آن می‌رفتیم. البته بماند که در همین شرایط هم برخی‌ها، فقط برخی‌ها، از آب گل‌آلود ماهی‌هایی گرفته‌اند که تاثیرات مخربش بر همگان روشن است.

همه این‌ها را گفتیم و مرور کردیم تا متفاوت از این چند ماه که تمرکز روی تولید آثار موسیقایی در فضای مجازی بیشتر از هر زمانی شده است، نیم نگاهی به فعالیت هنرمندان و فعالان حوزه موسیقی کشورمان در تولید آلبوم داشته باشیم که انصافاً بر اساس وظایف فرهنگی که در جامعه ایرانی به عهده دارند آثار قابل توجه و ارزشمندی را پیش روی مخاطبان قرار داده‌اند. آثاری که شاید و البته متاسفانه قاطبه مخاطبان دوستدار موسیقی پاپ به آن‌ها گرایشی نداشته و ندارند، اما توانسته‌اند کورسوی امیدی برای توجه به موسیقی جدی یا موسیقی متفکری باشند که در این سال‌ها به شدت در گوشه رینگ افتاده و مدام از فرآیند مسموم تولید، بازاریابی و فروش محصولات موسیقایی در کشورمان که اسیر دست موسیقی سرگرمی (که بر بودن منطقی‌اش انتقادی نیست) در حال مشت خوردن هستند و کمتر نهاد دولتی به کمکش شتافته است.

این آثار آلبوم‌ها و کار‌هایی هستند که طی ماه‌های اخیر توسط هنرمندان شناخته شده موسیقی در سبک‌های مختلف آن هم در روز‌های کرونایی به مخاطبان موسیقی جدی ارائه شده که حداقل می‌توانند در آینده سندی برای توجه هنرمندان دغدغه‌مند به موضوع موسیقی متفکر فارغ از منفعت‌های اقتصادی باشد. آثاری که گرچه در این دوران به هزار و یک دلیل مجالی برای فروش مناسبت در صورت آنلاین و فیزیکی‌اش نداشتند، اما حداقل کار‌هایی بودند و هستند که می‌تواند حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشند.

گزارش پیش رو نگاهی گذرا به تولیدات موسیقی کشورمان در فرآیند تولید و فروش محصولات موسیقی ایران است که در پاییز امسال با مجوز دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مرکز موسیقی حوزه هنری تبلیغات اسلامی پیش روی مخاطبان قرار گرفته‌اند.