مراسم معرفی برگزیدگان مرحله اول جایزه «شعر شاملو»

مراسم معرفی برگزیدگان مرحله اول ششمین دوره جایزه شعر «احمد شاملو» برگزار شد.

به گزارش ایسنا بر اساس خبر رسیده، احمد پوری در نشست خبری این دوره از جایزه که در پی محدودیت‌های کرونایی، به روال هر سال برگزار نشد  و ناگزیر سخنرانی داورها و شعرخوانی برگزیدگان  در قالب ویدئوهای از پیش ضبط‌شده روی سایت رسمی این جایزه به نمایش درآمد،  پس از خواندن بیانیه جایزه «شعر شاملو»،  اسامی برگزیدگان را به این شرح اعلام کرد:

منتخبان حوزه‌ «مدایح بی‌صله»:

 مجموعه‌ شعر «از هر از گاه»، مظاهر شهامت،  نشر سیب سرخ.

«جنون دارد این دوچرخه»، ایرج ضیایی، نشر سیب سرخ.

منتخبان حوزه‌ «هوای تازه»:

 «تر از باد»، پری‌ناز سعیدی، نشر شانی.

«ریشه‌های سنگ»، کسرا تبریزی، انتشارات مهر و دل.

هیأت داوران مرحله‌ نخست ششمین دوره‌ جایزه‌ شعر شاملو اسامی کتاب‌های راه‌یافته به مرحله‌ دوم را به شرح زیر اعلام می‌کنند:

۱.«اینجا نیروی جاذبه کمتر است»، رزا جمالی، انتشارات مهر و دل.

۲. «تعطیلات»، صادق کریمی، نشر هشت.

۳.«تنها برف می‌تواند»، رؤیا روزبهانی، انتشارات فصل پنجم.

۴.«چرخ زدن با دلتنگی»، محمدباقر کلاهی اهری، انتشارات آرادمان.

۵. «چرخ کاترین»، زهرا زمان، نشر مایا.

۶.«خالکوبی پروانه بر اژدها»، بهزاد خواجات، انتشارات فصل پنجم.

۷.«خواب موریانه‌ها»، یونس گرامی، نشر سیب سرخ.

۸. «خونیکا»، زهرا حیدری، نشر هشت.

۹. «شعر بلند شرایط»، فرشاد سنبل‌دل، نشر افراز.

۱۰. «فتحه»، متین عابدی، کتاب فانوس.

۱۱.«فریاد مویرگ‌های کف دست»، فرشید فرهمندنیا، انتشارات آسنی.

۱۲.«کپور در آب‌های سیاه»، سیروس نوذری، نشر سیب سرخ.

هوشنگ چالنگی از داوران مرحله اول جایزه در ویدئویی درباره تجربه‌اش از داوری در این دوره جایزه گفت: مجموعا حدود ۱۶۹ کتاب برای بررسی به من  داده شده بود که در طول بیش از ۶۰ تا ۷۰ روز آن‌ها  را بررسی کردم. برای بالا بردن دقت کار  و این‌که حقی  از کسی ضایع نشود، اکثر کتاب‌ها را چند  بار خواندم؛ از این رو انتخابی  که داشته‌ام، انتخابی  عادلانه و دقیق بوده است. 

این شاعر افزود: خوشبختانه نتیجه به شکلی بود که دیگر  داوران و همکاران عزیز  هم به تعدادی  از همان کتاب‌هایی  که من امتیاز داده بودم،  امتیاز بالاتر داده بودند. از میان  انتخاب‌های من، سه یا چهار اثر با دیگر داوران مشترک بود. جالب است  در دوره‌ای دیگر هم که من داور بودم، باز به همین ترتیب انتخاب‌هایم  با یکی از داوران جوان  مشترک بود و خوشحال شدم که معیارهای ما قدیمی‌ترها با شعرشناسان جوان هم‌خوانی دارد.

چالنگی درباره کیفیت کارهای رسیده نیز گفت: در میان مردم، هم مخاطبان شعر بسیارند و هم شاعران. افراد زیادی در این زمینه مطالعه کرده‌اند. و به این علت، خواه‌ناخواه تعداد آثاری که از غنا  و سطح بالایی  برخوردارند قابل توجه است. فکر می‌کنم شماری از مخاطبان شعر تعدادی  از کارهایی را که به آن‌ها امتیاز  بیشتری دادم می‌پسندند؛ چرا که این آثار به لحاظ هستی‌نگری، غنای کار و انسانی بودن قابل توجه بودند.

او همچنین درباره معیارهای داوری بیان کرد: ما حدود هشت، نه سطح بین خودمان  مطرح  کرده‌ بودیم، از جمله پرداختن به مسائل  انسانی،  مسائل اجتماعی و تاریخی که به نظر من همه این‌ها  در کار غنایی  می‌تواند انعکاس پیدا کند. البته  شاعرانگی شعر برای من اهمیت ویژه‌ای دارد، شعر جهان هم این‌گونه است. اگر شعری اجتماعی باشد ولی جنبه‌های شاعرانه آن ضعیف باشد، بی‌فایده است. چیزی که شاعر سطح بالا حتماً  به سراغش می‌رود.  برای بعضی شعر انعکاس وضعیت اجتماعی  است، حتی اگر به لحاظ شعری اثر ضعیفی باشد.  من معتقدم که شعر باید هستی‌نگری  کلی بشری داشته باشد و این شامل متر و معیارهای اجتماعی هم می‌شود؛ به همین دلیل است  که شعر  شاملو در ذهن‌ها و یادها می‌ماند چرا که گویی کل رنج  بشری را شامل می‌شود  و یا موضوعش  می‌تواند در طول تاریخ تکرار شود. شعر خواه  ناخواه  به سمت جامعه‌نگری می‌رود اما این زمینه  شعر است و یک شاعر آگاه می‌داند که باید از این بستر به شکلی استفاده کند که جنبه غنا و شاعرانگی آن هم حفظ شود.

علی ثباتی دیگر داور این جایزه نیز در صحبت‌هایی گفت: مشکلاتی در داوری وجود داشت. تعداد مجموعه‌ها زیاد و زمان ما کم بود. یا باید اجبارا با سرعت کل مجموعه را می‌خواندیم یا شعرهایی را به صورت رندوم انتخاب می‌کردیم که هردو مشکلاتی دارند. یک‌سری معیار هم نهاد جایزه مشخص کرده بود که باید مد نظر قرار می‌گرفت که آن‌ها هم به نوبه خود کار را سخت می‌کردند. حساسیت دیگر اسم خود احمد شاملوست به عنوان کسی که اعتبار جایزه به اوست. صحبت از کسی است که یک‌تنه زبان و ادبیات فارسی را به اندازه یک نسل جلو برد. 

این شاعر افزود: ما در دوره‌ای هستیم که شاعران تا اندازه‌ای از معیارهای شعر احمد شاملو دور هستند، من‌جمله حساسیت تاریخی، برخورداری از آگاهی قبلی و شعری که درباره وضعیت تاریخی و اجتماعی خود پرسشگر باشد. متاسفانه این را خیلی کمتر می‌بینیم. ما عمدتا سه گرایش عمده شعری داشتیم. یکی شعر ناب که محور تخیل‌محور بودن دارد، شعر تجربی که شامل کارهای زبان‌مدار است، و شعر مبتنی بر گفتار که شعرهای مضمون‌پرداز است. 

ثباتی درباره معیارهای داوری خود نیز بیان کرد: خیلی سعی کردم اسیر نام‌ها نشوم. ضمن لحاظ کردن اعتبار اسمی افراد، سعی کردیم نام افراد تاثیری در داوری نداشته باشد. برای من شاملو آگاهی تاریخی است. نه این‌که صرفا از یک‌سری اصطلاحات استفاده کنیم، بلکه شعری که تجلی پدیدارشناسانه یک دوران مشخص که با ادوار دیگر فرق دارد باشد و این شناسنامه اصلی شعر شاملوست و سعی کردم این را هم در داوری هم لحاظ کنم. 

او در پایان از یک اتفاق در جریان شعر اظهار خوشحالی کرد و گفت: برای خود من گرایش به منظومه‌آفرینی با درونمایه‌های ثابت در میان شاعران جوان‌تر مهم بود و این نشان می‌دهد شعر ما از امتناع کاملی که از هرگونه پیچیدگی و ظرافت اندیشه که در شعر ساده‌نویسی می‌دیدیم و از طرف دیگر تن‌زدن از وضعیت تاریخی و اجتماعی و سیاسی در حال گذر است و به کمک منظومه‌سازی شعر ما به سمت پویا شدن می‌رود. این‌که فرم انتقادی داشته باشد و خود را ملزم به فاصله‌گذاری و تفاوت‌گذاری با معنا می‌داند و این شعر ما این فرصت را دارد که روی آگاهی تاریخی ما اثر بگذارد و امیدوارم این ادامه پیدا کند.

در ادامه ویدئو احمد پوری دیگر داور این جایزه پخش شد که صحبت‌های خود را این‌گونه آغاز کرد: امسال ششمین سال برگزاری جایزه شعر شاملوست. در این شش سال دست‌اندرکاران جایزه نشیب و فرازهای زیادی داشتند. انتقاداتی شد که به نظر  ما بسیار  طبیعی است. از بعضی آموختیم و  سعی کردیم به کار ببریم. برخی از نظرها هم  از سر هیجان و بی‌صبری و یک مقدار از سر بی‌مهری بود. ولی ما تا به امروز از مجموعه کار  خو راضی هستیم. 

این نویسنده و مترجم شعر افزود: امسال نزدیک به ۱۷۰ اثر به جایزه رسید. کتاب‌های شعری که در سال ۱۳۹۸ به چاپ رسیده بودند،  در یک مرحله نسبتاً طولانی توسط سه داور بررسی و نزدیک به ۱۶ کتاب انتخاب شدند. درباره معیارهای انتخاب  داوران  در بیانیه به نکات لازم اشاره شده است.

او در ادامه بیان کرد: خوشبختانه امسال به نظر می‌رسید  شعرها جهش قابل توجهی نسبت به سالهای پیش داشتند  و این، کار داوران را سخت کرده بود. اگر دست ما برای انتخاب‌ بیشتر بازتر بود، امکانش بود چون همان‌طور  که گفتم آثار به شکل قابل توجهی از نظر کیفی رشد کرده بودند. درباره بعضی از کتاب‌ها مجبور شدیم  در میانه  داوری کنارشان بگذاریم، حدود پنج شش عنوان کتاب‌هایی که شاعرهای‌شان تمایل به شرکت در رقابت ادبی نداشتند و ناشران بدون هماهنگی با ایشان اثر را برای دبیرخانه فرستاده بودند، بعضی از آثار هم با اصول ما تعارض داشتند، یعنی به علت تاریخ انتشار و یا قالب شعری کلاسیک‌شان واجد شرایط شرکت در رقابت این دوره نبودند.

پوری افزود: یکی از ویژگی‌هایی که  داوری  این  دوره را با داوری‌های قبلی متفاوت می‌کرد این بود  که ما در جلسه داوران با همفکری دبیر جایزه دو بخش و زمینه تازه برای جایزه در نظر گرفتیم، بخش «مدایح بی‌صله» که ویژه شاعرانی‌ است که فکر می‌کنیم شعرشان قدر لازم را ندیده است و دیگری بخش «هوای تازه» ویژه شاعران جوانی که به رغم تجربه حضور کمتر در این حوزه، کار درخشانی انجام داده‌اند و امیدواریم در سال‌های آینده بیشتر بدرخشند. روند داوری در مجموع کاری زمان‌بر و دشوار بود که شرایط کرونایی هم کار را مشکل‌تر می‌کرد چرا که امکان برگزاری جلسات متعدد را نداشتیم، با این حال در نهایت امر کار را به فرجام رساندیم. این آثار به مرحله دوم می‌روند و داوران مرحله بعدی برگزیده نهایی را انتخاب خواهند کرد.

 انتهای پیام