امیدواری برای اجرای «خاموشی دریا»/ نقش تئاتر در زندگی روزمره مردم

کوروش سلیمانی بازیگر تئاتر سینما و تلویزیون و کارگردان تئاتر درباره فعالیت های اخیرش در دوران بحران کرونا به خبرنگار مهر گفت: علاقه مند بودم با وجود شرایط سختی که برای فعالیت در تئاتر وجود دارد امسال نیز نمایشی را روی صحنه ببرم. قصد داشتم براساس رمان «خاموشی دریا» اثر ژان برولر (ورکور) که خیلی دوستش دارم نمایشی را اجرا کنم و حتی صحبت هایی نیز با یکی از سالن های تئاتری برای اجرا انجام شد اما متاسفانه کار به سرانجام نرسید.

وی ادامه داد: امیدوارم سال آینده با بهبود شرایط بتوانم همین متن یا نمایش دیگری را به صحنه ببرم. متاسفانه این روزها برنامه ریزی مناسبی وجود ندارد و اهالی تئاتر بلاتکلیف هستند. من در ۵-۶ سال گذشته هر سال نمایشی را روی صحنه برده ام و تلاش کردم با همراهی دوستانم کار آبرومندی را اجرا کنم و امسال هم طبق روال همین تصمیم را داشتیم اما به دلیل نامشخص بودن شرایط فعلا از این کار صرف نظر کرده ایم. متاسفانه اولین قربانی چنین شرایطی تئاتر است. سال گذشته به دلیل مسایلی که آبان و آذر پیش آمد تئاتر لطمه زیادی خورد اما امسال این آسیب بسیار سنگین تر است و عملا تئاتر یکسال است که تعطیل شده است که همه این اتفاقات در درازمدت تاثیر نامناسبی روی تئاتر می گذارد.

این بازیگر تئاتر یادآور شد: گاهی فراموش می‌کنیم که فرزندان ما به غیر از آب و غذا و نیازهای اولیه به تربیت و آموزش هم نیاز دارند این تربیت و آگاهی در سطح گسترده توسط ابزارهای فرهنگی به مردم ارائه و باعث می شود در دراز مدت جامعه به درک و شعور بالاتری دست پیدا کند اما زمانی که با شرایط غیرعادی مواجه می شویم اولین چیزی که حذف می شود کالاها و خدمات فرهنگی است.

سلیمانی درباره دیگر فعالیت هایش بیان کرد: معتقدم در شرایط تعطیلی تئاترها از راه های دیگری هم می شود تئاتر را زنده نگاه داشت تا فراموش نشود. تلاش من نیز این بوده که در این دوران بتوانم به سهم خودم عموم مردم را با تئاتر و هنرهای نمایشی بیشتر آشنا کنم از این رو هر هفته پنجشنبه ها در برنامه «سلام صبح بخیر» به مدت نیم ساعت درباره هنرهای نمایشی ایرانی همچون خیمه شب بازی، تعزیه و ... برای مردم صحبت می کنم.

وی در پایان صحبت هایش متذکر شد: معتقدم باید مردم عادی جامعه را با تئاتر آشنا کرد چون خود اهالی تئاتر و دانشجویان که با تئاتر عجین هستند پس باید تئاتر را برای مردم معمولی جذاب کرد تا ان شاءالله بعد از پایان این بحران آنها نیز جزو تماشاگران جدید تئاتر بشوند. با چنین برنامه هایی می توان درباره اثرگذاری تئاتر در زندگی روزمره مردم صحبت کرد و این نکته را مورد توجه قرار داد که هنر نمایش در زندگی مردم جامعه از رسم و رسوم ها گرفته تا رفتارهای اجتماعی و حتی بازی های نمایشی و عروسکی که می توان با بچه ها انجام داد، تاثیر دارد و می توان این موارد را به مردم یادآور شد و در کنار آن به مسایل کلان تر تئاتر مانند مشکلات اقتصادی و معیشتی هنرمندان در این شرایط نیز پرداخت.