معرفی آی چینگ ترانه‌سرای سرزمین مادری و شعر آزاد چینی‌ها

خبرگزاری مهر

خبرگزاری مهر _ گروه فرهنگ: یازدهمین قسمت از پرونده «ادبیات چین» به معرفی یک شاعر دیگر از تاریخ ادبیات این‌کشور اختصاص دارد. در این‌بخش از پرونده مذکور قصد داریم آی چینگ شاعر و ترانه‌سرای معاصر چینی را معرفی کنیم که به ترانه‌سرای سرزمین مادری شناخته می‌شود.

یادداشت معرفی این‌شاعر چینی به‌قلم زهرا شریفی درآباد دانشجوی ادبیات چینی دانشگاه تهران نوشته و در اختیار خبرگزاری مهر قرار گرفته است.

مشروح متن این‌یادداشت در ادامه می‌آید:

آی چینگ (ai qing)، نویسنده، شاعر و نقاش معاصر چینی است که نام اصلی‌اش جیانگ جنگ هن (jiang zheng han) بوده که بین اهل ادب کشور چین با نام‌های مستعار «e jia» ، «ke a» ،«lin bi» نیز شناخته می‌شود. او ۲۷ مارچ ۱۹۱۰ در روستای جین هوآ (jin hua) به‌دنیا آمد و ۵ می ۱۹۹۵ در سن ۸۶ سالگی در اثر بیماری درگذشت. این‌شاعر معاصر چینی پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان در سال ۱۹۲۸ در آکادمی هنر ملی شهر هانجو پذیرفته شد و در سال ۱۹۲۹ برای تحصیل در رشته نقاشی به کشور فرانسه رفت. وی که طی سال‌های ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۲ در فرانسه تحصیل می‌کرد، در سال ۱۹۳۱ به شاخه شرقی جنبش ضدسلطنتی در پاریس پیوست و پس از بازگشت به چین در سال ۱۹۳۲ به اتحادیه هنرمندان چپ‌گرای چینی در شانگهای ملحق شد و به فعالیت‌های هنری انقلابی‌اش ادامه داد.

او در سال ۱۹۳۳ برای اولین‌بار شعر بلند رودخانه دایان «da yan he» را با نام مستعار خود سرود. آی چینگ به‌دلیل تفکر رادیکالی که داشت و خواهان دگرگونی‌های اساسی در ساختار کشور بود بازداشت شد. در سال ۱۹۳۵ پس از آزادی از زندان اولین مجموعه شعر خود «رودخانه دایان» را (در همان سال) منتشر کرد.

سرودن شعر ازسوی او پس از ماجرای مهاجرتش به دو شهر دیگر چین به‌مدت ۲۰ سال متوقف شد؛ طی این سال‌ها عضویت در کمیته فرهنگی دولت محلی، معاون رئیس دانشکده ادبیات و هنر دانشگاه متحد چین شمالی، معاونت انجمن نویسندگان چین از جمله مشاغلی بود که او به آن‌ها اشتغال داشت. آی چینگ در سال ۱۹۸۵ بالاترین نشان ادبیات و هنر فرانسه را دریافت کرد.

به باور بسیاری از کارشناسان تاریخ و ادبیات چین، او یکی از فعال‌ترین شاعران چینی در دوران جنبش موسوم به «چهارم می» بوده و در اشعارش با توصیف روحیات انقلابی عملا به‌عنوان یکی از تاثیرگذارترین مدافعین و نقش‌آفرینان شعر آزاد چینی به‌حساب می‌آید.

تخیل و تصویرسازی‌های آی چینگ در اشعارش ازجمله اشاره به مضامینی چون «زمین» یا «خورشید» در روزهای مقاومت مردمی علیه تجاوز امپراتوری ژاپن به چین، تاریک‌ترین خاطرات ملت چین و روحیه مقاومت چینیان مقابل سلطه بیگانه را به ثبت رسانده است.

از کتاب‌های مجموعه اشعار او می‌توان به مجموعه‌های خورشید، او برای بار دوم مُرد، بیابان، الماس سخت، برف و ... اشاره کرد. از آی چینگ همچنین مجموعه ای از مقالات با محوریت شعر چینی، ادبیات و هنرهای جدید به یادگار مانده است.

شعر «من عاشق این سرزمینم» یکی از اشعار برجسته این‌شاعر معاصر چینی است که به دوران جنگ و مقاومت مردمی چین مقابل تجاوز ژاپنی‌ها می‌پردازد. آی چینگ در این شعر خود را به پرنده‌ای تشبیه می‌کند که هرگز از پرواز در آسمان سرزمین مادری خود خسته نخواهد شد؛ او در این‌شعر به مخاطب خود اعلام می‌کند تا زمانی که زنده است برای میهن‌اش آواز می‌خواند و نهایتا هم در خاک همین‌میهن دفن خواهد شد.

به باور منتقدین ادبی کشور چین آی چینگ با فن بیان خود توانسته فضای غم انگیز دوران مقاومت مردمی و نارضایتی مردم از اشغالگری دشمن خارجی را نیز به خوبی در این شعر به نمایش بگذارد.

آنچه در پی می‌آید، ترجمه قطعه «من عاشق این سرزمینم» از زبان چینی به پارسی است:

اگر من یک پرنده بودم

باید با حنجره ای خشم آلود می خواندم:

این سرزمین مورد هجمه طوفان ها،

این موج هماره غمین، با رودخانه های آشفته،

این باد بی قرار بی وقفه وزان،

و آن طلوع ملایم سپیده دمان از جانب جنگل

و آنگاه من می میرم

حتی پرها نیز در این خاک می پوسند

چرا همیشه چشمانم پر اشک اند؟

چون من عمیقا عاشق این سرزمینم.

منابع: