عارف: کجا سکوت کرده ام؟ /اقداماتی را برای رفع حصر انجام دادیم /رئیس جمهور اکثریتی می تواند با قدرت مسائل کشور را رسیدگی کند

عارف: کجا سکوت کرده ام؟ /اقداماتی را برای رفع حصر انجام دادیم /رئیس جمهور اکثریتی می تواند با قدرت مسائل کشور را رسیدگی کند
خبر آنلاین

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، محمدرضا عارف، فعال سیاسی اصلاح طلب، در گفتگویی تفصیلی به بیان نکاتی پیرامون انتخابات ریاست جمهوری، سکوت خود در برابر مسائل مهم و ... پرداخته است. بخشی از این گفت و گو را در ادامه به نقل از جماران می خوانید:

ممکن است این سوال برای مخاطبین ما یا دست کم بخشی از مردم پیش بیاید که آقای عارف که در دهه های اخیر مسئولیت های مهمی داشته و در دوره ای هم رئیس فراکسیون امید مجلس بوده، خود چه اقداماتی در راستای احقاق حقوق مردم و رفع مشکلاتی که تاکنون وجود داشته انجام داده است؟

ببینید نمی توان در قالب یک مصاحبه کوتاه این سوال جدی را پاسخ داد. اگر سوال شما جنبه ای شخصی دارد باید ببینید فردی که مورد سوال قرار می گیرد در طول سال های اخیر و دهه های گذشته کجاها بوده و چه دغدغه هایی داشته است. آیا دغدغه اش مطالبات ملی یا مسائل مردم بوده یا اینکه دغدغه هایش مسائل جناحی بوده است؟

بنابراین پاسخ به این سوال را می توان در مطالعه عملکرد یا رفتار افراد داد. نکته دیگر اینکه بنده همیشه در تمام عمرم نتیجه گرا بوده ام. واقعیت این است که هم ظرفیت های انقلاب را می شناخته ام هم محدودیت های آن را و هم آستانه تحمل خودمان را در انقلاب سنجیده ام.

شعار می دهیم که نقد پذیریم یا اینکه باید با رقیب و مخالف چه کار کرد اما در عمل چه کار کرده ایم. اگر هم کمتر درگیر این مسائل شده ام ولی همیشه نتیجه برایم بسیار مهم بوده است. در هر جایی که بودم این نگاه اصلی ام در مسائل مدیریتی بوده است. آیا در مسئولیت های قبلی موفق بوده یا خیر؟ارزیابی عملکرد گذشته افراد در سمت های مختلف کار مشکلی نیست.

مثلا در بحث بازگشایی دانشگاه ها ابتدای انقلاب، من مسئول بازگشایی دانشگاه ها بودم و تمام مسئولیت ها تقریبا متوجه من بود. ولی شما در رسانه های آن زمان کمتر نام مرا شنیده اید. ما می خواستیم دانشگاه ها را هرچه سریعتر بر اساس شاخص ها و ضوابط بعد از انقلاب فرهنگی باز کنیم. در بخش های دیگر نیز همین بودم.

کجا سکوت کرده ام؟

یکی از انتقادات جدی ای که نسبت به عملکرد شما در سال های گذشته مطرح شده و حتی به سطح رسانه ها نیز رسیده است، موضوع سکوت است. این پرسش مطرح است که آقای دکتر عارف چرا نسبت به مسائل مهمی که تاکنون در کشور مطرح بوده، ساکت است؟

در این ارتباط بهتر است که نیم نگاهی هم به عملکرد اشخاص داشته باشند. کجا سکوت کرده ام؟ کجا که اتفاقی در کشور رخ داده و من سکوت کرده ام؟ به عنوان مثال، در بحث مربوط به دانشجویان ستاره دار، بازداشت هایی که گاها در مراسم هایی نظیر ۱۶ آذر رخ داده است. یک مورد بگویند که اتفاقی افتاده و من سکوت کرده ام.

نه تنها سکوت نکردیم بلکه با پیگیری های جدی موضوع را حل کردیم. امروز دیگر مسأله ای به نام دانشجوی ستاره دار در کشور نداریم. این درحالی است که تا پیش از ورود ما به مجلس چنین مسائلی بود. نمی خواهم وارد مصداق شوم اما در پرونده مربوط به محیط زیستی ها، با پیگیری ها و جلسات متعددی که من و دوستان گذاشتیم خوشبختانه سامان خوبی گرفت.

یک اتفاق مهم را بگویند که ما پیگیری نکرده باشیم. حتی گاهی افراد بازداشتی را به مجلس فرامی خواندیم و با آنها گفت و گو می کردیم. در بحث حصر نیز من اخیرا بارها مطرح کرده ام. رفع حصر از وظایف و اختیارات مجلس نبود اما ما به عنوان مطالبه حداقل بخشی از جامعه آن را پیگیری کردیم و کارگروه ویژه ای برای آن تشکیل دادیم.با روسای قوا و تک تک اعضای شورای عالی امنیت ملی و دبیرخانه اش جلسه گذاشتیم و خوشبختانه دستاوردهای خوبی هم داشتیم. اولین مطالبه ما این بود که نیروهای امنیتی از منزل آقای کروبی خارج شوند و خوشبختانه به نتیجه رسیدیم. در دیگر مسائل برای نمونه مادرانی که همسران خارجی داشتند نمی توانستند برای فرزندان خود شناسنامه بگیرند. این مسأله مطالبه ای به درازای دو- سه دهه بود که حل شد.

همه در ایجاد این شرایط سهیم هستیم. فارغ از جریانات سیاسی، نظام اداری کشور نیز در ایجاد شرایط فعلی مسئول است. همه جریانات سیاسی و نهادهایی که می توانستند در حل مشکلات مردم موثر باشند، سهیم هستند. اینکه سهم هرکدام چقدر است موضوع متفاوتی است. اما وزن دولت در اداره کشور بیشتر از بقیه است به همین نسبت مسئولیت بیشتری هم دارد.

بحث حمایت از خانواده های کسانی که قاچاق مواد مخدر می کردند و به اعدام محکوم می شدند نیز با پیگیری های ما در مجلس به سرانجام رسید. با طرحی که ما درخصوص آزادی زندانیان داشتیم اگر طرح به همان شکل اولیه خود به تصویب می رسید دوسوم زندانیان آزاد می شدند. با همان اصلاحاتی هم که انجام شد کاهش محسوس تعداد زندانیان را پس از آن شاهد بودیم.

در بخش های اقتصادی ما در خدمت نیازهای مردم بودیم. یک جاهایی هم یا دولت با ما همکاری نمی کرد یا در مقابل عمل انجام شده قرار می گرفتیم

حتی ما درباره نرخ بنزین نیز با آقای روحانی صحبت کرده بودیم  اما متاسفانه ارتباط ما با ایشان بعضا یکسویه بود. ما این مساله را با تمام وجود در مجلس احساس می کردیم اما دست کم بخشی از جریان اصلاحات در بیرون از مجلس چنین احساسی نداشت.

توی دل مردم را خالی کردن حق آنها نیست

آیا بیان این جمله که اختلافات را می توان بدون مطرح ساختن در رسانه ها حل کرد منافی عبارت«دانستن حق مردم است» نیست؟

دانستن حق مردم است، حرف من هم است. اما توی دل مردم را خالی کردن حق آنها نیست. مردم باید در جریان امور قرار بگیرند و اینکه دولت چه برنامه هایی دارد. مردم حق دارند بدانند که موانع پیش پای دولت چیست یا راهکار رفع موانع چیست؟ دولت می تواند بگوید مردم ما این برنامه را داریم اما فلان مشکل هم وجود دارد.

اما اختلافاتی که برخی مسئولین مطرح می کنند متاسفانه ناشی از خودخواهی است. دعوایی که درون یک خانواده است در بیرون از آن مطرح نمی شود. من کشور را یک خانواده می دانم. مردم باید بدانند اما در دلشان نباید خالی شود.

رئیس جمهور اکثریتی می تواند با قدرت مسائل کشور را رسیدگی کند

برگردیم به موضوع انتخابات، آقای دکتر اگر شرایط برای کاندیداتوری شما فراهم شود تا چه اندازه زمینه را برای حضور خود در انتخابات فراهم می بینید؟

دو مساله وجود دارد. یکی مربوط به حضور مردم است که نگرانی هایی در خصوص آن وجود دارد و به نظرم مهم تر از حضور کاندیداها  در انتخابات است. باید ببینیم که در این خصوص می توان چه کار کرد. شرایط خاصی است به ویژه به دلیل کرونا، دانشگاه ها نیز تعطیل هستند. البته اگر دانشگاه ها هم تعطیل نبودند دیگر شور و حرارتی که قبلا در میان جریانات دانشجویی می دیدیم شاهد نبودیم.

باید مردم بدانند که اگر نیایند دقیقا به همان کسی رای داده اند که مخالفش هستند. چرا نیایند؟ چون اعتراض دارند.  بالاخره در هر صورت یک نفر رئیس جمهور خواهد شد و دولت تشکیل می دهد. باید ببینیم یک رئیس جمهور با رای اقلیتی اقتدار بیشتری دارد یا رای اکثریتی. رئیس جمهور اکثریتی می تواند با قدرت مسائل کشور را رسیدگی کند و در مذاکره نیز از اعتبار بالایی برخوردار است.

مدیریت کشور کاری فردی نیست

این بحث مهمی است. درباره خود من از آنجا که مطرح کردید. بنده در راستای همان رویکرد نتیجه گرایی اعتقادم به اجماع است. هیچ وقت انفرادی تصمیم گیری نکرده ام و باورم این است که باید بر اساس حرکت جمعی هماهنگ پیش رویم. زیرا اصلا مدیریت کشور کاری فردی نیست. بلکه حرکتی جمعی و توام با برنامه است. به نظرم یک جنبش اجتماعی جمعی است.

خوشبختانه برنامه راهبردی ما برای انتخابات ۱۴۰۰ آماده است. نام فردی روی آن نیست و طوری تنظیم شده که بر اساس تجربیات گذشته است. ما چهار دهه تجربه مدیریتی داشته ایم. تجربه موفق مدیریتی داشته ایم. شما شاخص های دولت اصلاحات را با قبل و بعد آن مقایسه کنید. شاخص مدیریتی من را نیز با قبل و بعد خودم مقایسه کنید. باید در این مسیر یک دولت تشکیل شود تا بتوانیم مطالبات مردم را پاسخگو باشیم.

اگر واقعا محور اصلی انتخاب مردم توانایی و کارآمدی فرد بر اساس عملکرد گذشته باشد بسیار راحت می توانند دست به انتخاب بزنند و ما نیز در این مسیر در خدمت مردم هر جا که باشیم، هستیم.

27215

منبع خبر: خبر آنلاین

اخبار مرتبط: عارف: کجا سکوت کرده ام؟ /اقداماتی را برای رفع حصر انجام دادیم /رئیس جمهور اکثریتی می تواند با قدرت مسائل کشور را رسیدگی کند