بازی‌های پارالمپیک توکیو: شش دهه رقابتی که زندگی‌ها را دگرگون کرد
بی بی سی فارسی
- پیتر بال و پوجا چابریا
- بی‌بی‌سی
منبع تصویر، Getty Images
توضیح تصویر،از ریو تا توکیو، مسابقات پارالمپیک امروز سه‌شنبه آغاز شد
مراسم افتتاحیه پارالمپیک ۲۰۲۰ امروز سه‌شنبه برگزار شد؛ رویدادی که دگرگونی بزرگی در زندگی معلولان ایجاد کرده است و آنها می‌توانند توانایی‌های خود را در رشته‌های مختلف ورزشی نشان دهند
بی‌بی‌سی با چند نفر از این ورزشکاران در سراسر جهان گفتگو کرده است، شرکت‌کنندگانی که در طول چند دهه نمایندهٔ کشور خود در بالاترین رده‌ها بوده‌اند.
منبع تصویر، Getty Images
توضیح تصویر،بارونس ماشام از ایلتون (وسط) نماینده بریتانیا در سه دوره از بازی‌های پارالمپیک
دگرگونی زندگی
بارونس ماشام که در اولین رقابت‌های پارالمپیک رم ۱۹۶۰ به نمایندگی از بریتانیا شرکت کرد، می‌گوید: "من فکر می‌کنم پارالمپیک رویداد اثر‌گذاری بود، افراد را از سراسر جهان گرد هم آورد که اگر این رویداد نبود هرگز از وجود هم خبردار نمی‌شدند، به نظر من این تغییری شگرف ایجاد کرد".
او پس از حادثه‌ای که در سال ۱۹۵۸ هنگام اسب‌سواری برایش رخ داد ناچار شد باقی عمر را روی صندلی چرخ‌دار بگذراند. او تحت درمان دکتر لودویک گاتمن قرار گرفت که او را با مسابقات پارالمپیک آشنا کرد.
او می‌گوید: "وقتی کسی ناچار به استفاده از صندلی چرخ‌دار باشد، ورزش برایش بخشی از برنامه توان‌بخشی می‌شود. این بخشی از زندگی بود. این بخشی از درمان پزشکی من بود".
دکتر گاتمن بنیان‌گذار بازی‌های استوک مندویل در بریتانیا است که بعد‌ها تبدیل به رقابت‌های پارالمپیک شد. این رقابت‌ها به نام بیمارستانی نامیده شده بود که او در آن به درمان و توان‌بخشی بیماران با ضایعات نخاعی می‌پرداخت.
برای بارونس ماشام که پیش از اتفاقی که برایش افتاد هم به ورزش علاقمند بود، امکان اینکه بتواند در این رقابت‌ها شرکت کند هیجان‌انگیز بود.
او می‌گوید: "شرکت در این مسابقات خیلی خوب بود، بین‌المللی بودن جنبه‌ٔ مثبت دیگر آن بود، من از ملاقات با افراد مختلف از سراسر جهان خوشحال می‌شدم".
مدال گم‌شده
شرکت بارونس ماشام در رقابت‌های پارالمپیک رم و پس از آن بازی‌های توکیو و تل‌آویو بسیار موفقیت‌آمیز بود، او سه مدال در رشته‌های شنا و تنیس‌روی‌میز به دست آورد که البته همهٔ مدال‌ها به خانه نرسید.
او تعریف می‌کند: "ما به رستورانی در نزدیکی فوارهٔ تروا در رم رفتیم. یک نفر از من خواست مدال‌هایم را نشانش بدهم، مدال‌ها را نشان دادم و بعد آنها را کنار صندلی چرخ‌دارم گذاشتم و مدال طلایم انگار روی زمین افتاد و گم شد".
رسانه‌های محلی به داستان آب‌و‌تاب بیشتری دادند و برای آنکه به ماجرا هیجان بیشتری بدهند (البته به دروغ) گفتند او به‌عمد مدال طلایش را در فوارهٔ مشهور رم انداخته است.
"من چنین کاری نکرده بودم اما مدال طلای دیگری به جای آن به من ندادند و این خیلی ناراحت‌کننده بود".
- پارالمپیک چگونه آغاز شد؟
- تصادفی که یک قهرمان جهان ساخت
- قهرمان پارالمپیکی با اتانازی به زندگی خود پایان داد
منبع تصویر، Getty Images
توضیح تصویر،آن وافولا استرایک (نفر دوم از چپ) نماینده کنیا و بریتانیا در سطح بین‌المللی
شکستن مرزها
شرکت در رقابت‌های پارالمپیک اثر عمیقی بر زندگی آن وافولا استرایک گذاشته است: "ورزش برای من زندگی دوباره بود".
او از کودکی بر اثر فلج اطفال ناچار به استفاده از صندلی چرخ‌دار شده است و در حدود سی سالگی بود که راه ورزش به روی او گشوده شد: "ورزش باعث شد خودم را دوباره پیدا کنم، می‌توانستم فعالیت کنم، در سالن ورزش همراه با افراد سالم تمرین می‌کردم. احساس برابری می‌کردم و خود‌باوری‌ام تقویت می‌شد و رو به بهبود می‌رفت".
آن در بازی‌های آتن ۲۰۰۴ به نمایندگی از کنیا شرکت کرد: "چنان احساس سرخوشی و شادی می‌کردم که باور‌نکردنی بود، خشنودی وصف‌ناپذیری بود".
با اینکه این منطقه از دیرباز شاهد حضور قهرمانان و ورزشکاران بوده، آن اولین ورزشکار شرق آفریقاست که با صندلی‌چرخ‌دار در رقابت‌های پارالمپیک شرکت کرده است:
"این موفقیت بی‌نظیری بود. من با معلولیت بزرگ شده بودم. از روستای خودم طرد شده بودم. از آدم طرد‌شدهٔ اجتماع تا ایستادن بر فراز سکوی قهرمانی با پرچمی در دست، این همان نیروی ورزش است".
آن وافولا در رقابت‌های جهانی به نمایندگی از بریتانیا هم شرکت کرد و پس از ازدواج به این کشور نقل‌مکان کرد.
اما حتی در این کشور هم از کندی تغییرها برای رفاه معلولان دلسرد شد. او پس از شکایت مفصلی از راه‌آهن بریتانیا به دلیل نداشتن توالت‌های مناسب برای معلولان در قطار‌ها غرامت دریافت کرد:
"از اینکه می‌بینم کشور‌های توسعه‌یافته، دنیا را درست هدایت نمی‌کنند، دلسرد می‌شوم".
او بعد از کناره گرفتن از میدان‌های ورزشی به عنوان سرپرست فدراسیون دو‌و‌میدانی بریتانیا مشغول کار شد، قهرمان برابری در ورزش در اتحادیهٔ کشور‌های مشترک‌المنافع بود و موفق به دریافت نشان امپراتوری بریتانیا شد:
"من اولین سیاه‌پوست شرکت‌کننده در هیأت‌های ورزشی با بودجهٔ دولت بریتانیا هستم و این نشان می‌دهد که جامعه ما در چه مرحله‌ای است و چقدر باید تلاش کنیم خود را بالا بکشیم".
منبع تصویر، Getty Images
توضیح تصویر،مورلیکانت پتکار، جایزه بزرگ ملی پادما شری، یکی از بزرگ‌ترین افتخارات هند را دریافت کرد
از جنگ تا ورزش
مورلیکانت پتکار از پیشکسوتان ورزش در هند می‌گوید: "من اولین کسی بودم که برای کشورم در پارالمپیک مدال طلا آوردم و این شادترین و فراموش‌نشدنی‌ترین لحظه زندگی من است".
مورلیکانت که در حمله هوایی در جنگ هند و پاکستان در سال ۱۹۶۵ بشدت زخمی شده بود می‌گوید با شنا بهبود شگفت‌انگیزی در حالش پیدا شد:
"بله، معلولیت در نگاه اول جنبه دلسرد‌کننده و غم‌انگیز زندگی من است اما از زمانی که جایگاهم را به عنوان ورزشکار برای خود و کشورم دریافتم، این اندوه را پشت سر گذاشتم".
"اگر در مسابقات پارالمپیک شرکت نمی‌کردم در غم و اندوه غرق می‌شدم و نمی‌توانستم هیچ کاری بکنم".
مورلیکانت برای دستاورد‌هایش از جمله در بازی‌های سال ۱۹۶۸، جایزه بزرگ ملی پادما شری، یکی از بزرگ‌ترین افتخارات هند را دریافت کرده است.
او امیدوار است که ورزشکاران بیشتری از هند در رقابت‌های توکیو موفق شوند: "احساس می‌کنم ورزشکاران فعلی و آیندهٔ پارالمپیک با شادی و سر‌بلندی و مدال‌های طلای فراوان به هند بازٰخواهند گشت و برای همهٔ ما لحظه‌هایی سرشار از غرور و افتخار خلق خواهند کرد".
راهگشای دگرگونی
همه ورزشکاران پارالمپیک در انتظار بازی‌های توکیو بودند که به دلیل همه‌گیری کرونا یک سال به تأخیر افتاد.
بارونس ماشام می‌گوید: "خوشحالم که پارالمپیک برگزار می‌شود چون در غیر این صورت همه تلاش‌ها و تمرین‌ها بی‌فایده می‌شد، امیدوارم همه موفق باشند".
آن وافولا هم از این که پس از مدت‌ها تردید روز سه‌شنبه مسابقات پارالمپیک برگزار می‌شود خیالش راحت شده است: "خوشحالم که بازی‌ها برگزار می‌شود. حتما می‌توانید تصور کنید ورزشکارها سال‌ها برای این رقابت‌ها تمرین کرده‌اند؟"
"مثلا تشکیل خانواده یا عوض کردن شغل‌شان به دلیل همه‌گیری عقب یک سال عقب افتاده است".
اما او فکر می‌کند ورزشکاران قوی‌تر از این موانع و مشکلات هستند: "همه در مصاف با مشکلات سنجیده می‌شوند، خوبی معلولان این است که تاب‌آوری بالایی دارند و ما این توانایی را با گذشتن از موانعی که پیش رو داشتیم به دست آورده‌ایم".
"هر روز که چشم باز می‌‌کنیم چالشی پیش روی ماست که باید راه خود را از آن میان باز کنیم یا آن را از پیش پای خود برداریم".
او معتقد است همین تفاوت بزرگی ایجاد می‌کند: "ورزش موانع را از میان بر‌نمی‌دارد، انسان را نیرومند می‌کند، به انسان انگیزه می‌دهد. من امیدوارم از همه این ستاره‌های درخشان در بازگشت به وطن‌شان خوب استفاده شود، این قهرمانان کنشگرانی هستند که راهگشای دگرگونی خواهند بود".
منبع خبر: بی بی سی فارسی 
اخبار مرتبط: بازی‌های پارالمپیک توکیو: شش دهه رقابتی که زندگی‌ها را دگرگون کرد
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران
