نگاه روسیه و آمریکا به بحران اوکراین، اتابک فتح اله زاده - Gooya News

بنظر می رسد رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین و مشاوران او در کر ملین، پس از گذشت بیش از دو دهه هنوز هم روح و پیام تاریخی فروپاشی شوروی را عمیقا درک و هضم نکرده اند. آنان هنوز هم در صدد التیام بخشیدن به احساسات جریحه دار شده ناسیونالیستی و رویای تاریخی از دست رفته خود به سر می برند . به عبارت دیگر می توان گفت استراتژی پوتین و معماران سیاست خارجی او، رویای بازگشت به امپراتوری با عظمت روسیه تزاری و دوران ابر قدرتی اتحاد جماهیر شوروی می باشد. پوتین در یک گفتگو به راحتی احساسات خود را چنین بیان می کند . " فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی یکی از بزرگترین فاجعه ی ژئوپولیتیک قرن بیستم می باشد. بیان این حرف ها نشان از آن دارد که ولادیمیر پوتین و معماران سیاست مسکو با گذشته خود به روشنی تصفیه حساب نکرده اند.

البته ابعاد بحران اوکراین فراتر از این اوصاف می باشد. بحران کنونی اوکراین چند لایه ی در هم تنیده و ریشه در تاریخ دارد و افزون بر این سیاست های آمریکا و غرب نیز در این میان بی تاثیر نیست . اما در ماجرای اوکراین اصل مسئله این است که تجاوز به مرز های اوکراین و نقص حاکمیت این کشور توسط روسیه محکوم و غیر قابل دفاع می باشد . مرزهای فعلی هر کشوری باید محترم شمرده شود. هیچ کشوری از جمله آمریکا، روسیه و اسرائیل در چهار چوب حقوق بین الملل ، حق و حقوق ویژه ندارد که از بالا سر شورای امنیت سازمان ملل دست به اقدامات تجاوز کارانه بزند .

گرچه حمله روسیه به اوکراین محکوم می باشد اما نباید تمام کاسه و کوزه ها را بر سر روس ها شکست. آمریکا طوری حرف می زند که انگار فرشته نجات است. پس از فروپاشی شوروی آمریکا هر چه در توان داشت ناتو را گسترش داد . نتیجه این سیاست در عمل منجر به تحریک روسیه و ایجاد تشنج بیشتر در جهان شد . آمریکا و شوروی در زمان گورباچف متعهد شده بودند که شورای امنیت به عنوان نهاد بین الملل، مسئولیت امنیت جامعه جهانی را بر عهده داشته باشد و در ادامه از دامنه قدرت و گسترش ناتو کاسته شود . اما با گسترش ناتو توسط آمریکا، نمی توان دغدغه ی روسیه را برای منافع خود نادیده گرفت . جدا از حکومت مافیایی و حکمرانی مستبدانه پوتین ، هر حکومتی در روسیه سر کار باشد سرانجام به این اقدامات آمریکا واکنش نشان می داد اگر واکنش نشان نمی داد، خیلی عجیب بود . پس از فروپاشی شوروی آمریکا تا آنجایی که توانست شورای امنیت را به حاشیه راند و ناتو را جایگزین آن کرد . در اینجا گورباچف به درستی خاطر نشان می کند که ناتو صلاحیت حفظ منافع همه کشورهای بین المللی را ندارد ناتو در عمل تنها منافع کشورهای خاصی را دنبال می کند.