«سایه فیل»؛ تقلا برای یک زندگی معمولی

ایسنا/قم «سایه فیل» روایتی از زندگی زنی است که نه برای به دست آوردن سود و منفعت بیشتر بلکه برای داشتن یک زندگی عادی مجبور است به «یه سری حرف‌های راست و دروغ» متوسل شود.

«یه سری حرف‌های راست و دروغ» از کلیدی ترین دیالوگ های فیلم سایه فیل است که آن را فقط یک بار در فیلم می‌شنوید اما بارها و بارها در موقعیت‌های مختلف احساس می‌کنید؛ از حرف‌های راست و دروغ لیلا به پدرش گرفته (راست بودن خواستگاری سیاووش در ترم یک و خواستگاری دروغین الآن) تا جایی که سیاوش به لیلا گفته بود که باید به دنبال همسر و فرزندش برود اما تا ساعت ها بعد نیز همراه او بود و این شبهه را ایجاد می‌کرد که اصلاً همسر و بچه‌ای دارد؟ تا شوهر دروغین بودن سیاوش در مقابل مرد صاحب‌خانه و...

البته وقتی‌که به زندگی روزمره خودمان نیز نگاه می‌کنیم می‌بینیم که پر شده است از یه سری حرف‌های راست و دروغ.

«سایه فیل» روایتی از همین حرف‌های راست و دروغ است؛ روایتی که در سبز کله غازی اثر دیگر آرمان خوانساریان نیز دیده بودیم که آدم ها برای دوام در این دنیا مجبور به تن دادن به این حرف‌های راست دروغ هستند و گاهی این حرف‌های راست و دروغ را به خودشان می‌گویند (سبز کله غازی) و گاهی به دیگران (سایه فیل)

سایه فیل برشی از زندگی زنی مطلقه است که برای آرامش خاطر پدرش که روزهای آخر زندگی‌اش را سپری می‌کند دست به دامن نمایشی دروغین می‌شود؛ اما داستان محدود به تلاش دختر (لیلا) برای آرامش پدر نمی‌شود؛ اگرچه نگرانی و دلواپسی که پدر برای دخترش دارد هم برگرفته از مشکلاتی است که می‌داند لیلا در نبود او در جامعه با آن ها دست به گریبان می‌شود.

سایه فیل روایتی از زندگی زنی است که نه برای به دست اورد سود و منفعت بیشتر بلکه برای داشتن یک زندگی عادی مجبور است به یه سری حرف‌های راست و دروغ متوسل شود.

در این فیلم با کدهایی نظیر فریاد موتورسوار بر سر لیلا که در ابتدای فیلم رخ می‌دهد، اعتراف سیاوش (که قول خودش با خانواده صادق است) به اینکه به همسرش نگفته که لیلا مطلقه است، جا خورد مرد صاحب‌خانه از متأهل بودن لیلا که تا قبل از آن تصور می‌کرد مجرد است به خوبی نشان داده شده که زندگی در جامعه خیلی هم برای خانم ها به ویژه زنان مطلقه کار آسانی نیست.

«سایه فیل» فیلمی ۲۲ دقیقه‌ای محصول انجمن سینمای جوانان ایران است که آرمان خوانساریان آن را نوشته و کارگردانی کرده است و سونیا سنجری، حسام محمودی، سیاوش چراغی پور و محمد برسوزیان در آن بازی کردند.

فیلمی که موفق به کسب جوایز متعددی از جمله تندیس کارگردانی از جشنواره فیلم کوتاه تهران، تندیس بهترین فیلم جشن تصویر سال، دیپلم افتخار بهترین کارگردانی و فیلم‌نامه از جشنواره سایه، دیپلم افتخار بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم کوتاه تهران برای سونیا سنجری، دیپلم افتخار فیلم‌نامه از جشنواره نهال شده است.

انتهای پیام