"پلیس ایران نمی تواند میلیون‌ها زن را که حجاب ندارند دستگیر کند"

تبلیغ بازرگانی

نمایشگاه عکس «سنگ های زنده دنیای در حال تغییر»، پرتره هایی از ایران را تا چهارم فوریه سال جاری میلادی در گالری ایتاک، واقع در منطقه سوم پاریس، به نمایش گذاشته است. تمامی عکس های این مجموعه، سیاه و سفید بوده و به شیوه آنالوگ تصویر برداری شده اند.

الکساندر آرمنژون، هنرمند عکاس، در جستجوی ارائه تصویری انسانی و طبیعی، تمرکز کار خود را بر «افراد و ارتباط بصری با آنها» قرار داده است. وی در این مجموعه، سعی داشته تا انسانیت را جدا از سیاست به تصویر کشیده و تنوع ایران از دید مردم‌‌شناسی را به خوبی نشان دهد.

این هنرمند عکاس، برای اولین بار در دی ماه ۱۳۹۵ با انگیزه کشف کویر وفرهنگ اسلامی، به عنوان توریست و به گفته خودش بدون هیچ پیش داوری خاصی با ایران آشنا شد. در این سفر بود که وی دریافت فرهنگ و هویت کنونی ایرانی، در اصل در زمینه ای سرشار از تناقض، از همزیستی فرهنگ غنی پیش از اسلام ایران با فرهنگ اسلامی شکل می گیرد. امری که به گفته وی، فهم آن، تحت تاثیر رسانه های غربی که ایران را با «تصویر کلیشه ای کشوری مسلمان» می شناسند، از ابتدا آسان نیست.

این هنرمند، در سفرهای بعدی خود در بهمن ماه سال۱۴۰۰ و سپس مرداد ۱۴۰۱ (ژانویه و اوت ۲۰۲۲)، توانست آشنایی بیشتری با فرهنگ و زندگی در ایران پیدا کند. الکساندر به ار.اف.ای فارسی گفت:

 «برای من زمان زیادی برد تا بفهمم در ایران چه کارهایی شدنی وچه رفتاری ممنوع است. در عرض پنج سال، ممنوعیت ها در فضاهای عمومی به کلی تغییر کرده بود. چیزی که از ایران در سال ۱۳۹۵ دیدم با تصویری که معمولا رسانه های غربی ارائه می کردند همخوانی بیشتری داشت چرا که زنان محجبه وچادری بیشتری به چشم می خورد در حالی که در سال ۱۴۰۱ زنان و دختران زیادی را دیدم که  فضاهای عمومی را از آن خود کرده و بسیاری از زنان، خود را از قید حجاب اجباری آزاد کرده بودند. صحنه هایی که در نخستین سفرم به ایران غیر قبل تصور بودند».  

الکساندر آرمنژون اعتقاد دارد که انسانهای مدرن، فضاهای عمومی را در ایران تغییر داده و پذیرش اجتماعی حجاب، این روزها تغییر کرده است. به عقیده او، پلیس این قدرت را ندارد که میلیونها زن را که حجاب ندارند دستگیر کند.

سفر آخر این هنرمند عکاس به ایران، در مرداد ماه سال ۱۴۰۱ و کمی پیش از مرگ مهسا امینی در بازداشت پلیس اخلاقی انجام شد. زمانی که به گفته وی کسی گمان نمی برد که حرکتی انقلابی در راه است. او می گوید: «کسی نمی توانست باور کند که مرگ یک نفر چنین تاثیر عظیمی بر تاریخ ایران داشته باشد. واکنش ها به درگذشت مهسا امینی همه را غافلگیر کرده و تاثیری حیاتی داشت. مهسا امینی به شهیدی ماندگار در تاریخ ایران تبدیل شد». 

الکساندر آرمنژون در آخرین سفرش، همچنین متوجه تفاوتی دیگر نسبت به سال های گذشته در ایران شده است: این که افراد به راحتی درباره مسائل سیاسی صحبت و اظهار نظر می کردند. وی می گوید: «من به عنوان یک غیر ایرانی قبلا احساس می کردم که گفتگو درباره سیاست داخلی ایران مودبانه نیست و نباید در این باره با مردم صحبت کرد. در صورتی که در آخرین سفرم (مرداد ماه ۱۴۰۱) دیدم که انسانها به راحتی در بحث های سیاسی شرکت می کردند چرا که از مشکلات اجتماعی واقتصادی موجود به ستوه آمده بودند».

به عقیده الکساندر آرمنژون، تئوکراسی یا  دین‌ سالاری و همچنین پذیرش قوانین دینی از طرف جامعه در ایران، در حال حاضر «تغییرات عمیقی» را تجربه می کند. به گفته وی کوچکترین دستاورد حرکت اخیر ایرانیان « نه گفتن زنان به قانون حجاب اجباری» ست که «همه جا دیده می شود».

 

 

دریافت رایگان خبرنامهبا خبر-پیامک های ما اخبار را بصورت زنده دریافت کنید

آبونه شوید

اخبار جهان را با بارگیری اَپ ار.اف.ای دنبال کنید