برای حل معضل به هزار میلیارد تومان نیاز بود، ولی ۵۰ میلیارد دادند!

بودجه در نظر گرفته شده برای طرح جامع مقابله با ریزگردها کافی نیست. قرار بود ‌برای این طرح هزار میلیارد تومان اعتبار اختصاص داده شود، ولی اعتبار پیش‌بینی شده، یک بیستم آن و نزدیک پنج میلیارد تومان است!

به گزارش «تابناک»، علی محمد شاعری، معاون محیط انسانی سازمان محیط زیست با طرح این گلایه‌ افزود: طرح مقابله با ریزگرد‌ها، طرحی مشترک با دیگر دستگاه‌ها و وزارت‌خانه‌هاست که در کمیسیون‌های تخصصی مجلس در حال بررسی بوده و مراحل نهایی‌اش را پشت سر می‌گذارد.

بنا بر این گزارش، قائم مقام سازمان در حالی مدعی کاهش یک بیستمی بودجه این طرح مهم و حیاتی در روند بررسی و تصویب شده که نگاهی به سخنان محمد جواد محمدی‌زاده، رئیس سازمان محیط زیست در زمان تقدیم لایحه دولت به مجلس، حکایت از ارائه برنامه‌ای پنج ساله با پیش بینی اعتباری متفاوت خواهد داشت که کاهش این حجم از بودجه مورد نیاز برای تحقق آن، می‌تواند به معنای نابودی کل طرح باشد.

محمدی‌زاده که روزهای آغازین شهریور ماه ۹۱ با حضور در اهواز، مژده تقدیم طرح (بخوانید لایحه) جامع مقابله با ریزگرد‌ها به مجلس را داده بود، در بیان جزئیات آن گفته بود: طرح جامع مقابله با ریزگرد‌ها در سازمان حفاظت محیط زیست و با مشارکت دستگاه‌هایی از جمله وزارت نیرو، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت کشور، سازمان هوا‌شناسی و سازمان جنگل‌ها و مراتع در دو برش داخلی و خارجی تهیه شد.

وی در تشریح سخنان خود، برش داخلی طرح را مرتبط با اقدامات داخلی خوانده و افزوده بود: اجرای این برش به اعتبار ۴ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومانی نیاز دارد تا در یک برنامه پنج ساله، کلیه اقدامات مورد نیاز برای تثبیت شن‌های روان و مقابله با ریزگرد‌ها انجام شود.

"وی با بیان این که باید مجموعه حاکمیت به این جمع بندی برسد که زمین بستر توسعه، زندگی و آرامش بخشی است‌ گفت: باید از کشورهای دیگر الگو برداری کرد"

بدین ترتیب، می‌توان به استناد سخنان مقامات سازمان محیط زیست این گونه نتیجه گرفت که از مجموع ‌۴ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان مورد نیاز برای انجام اقدامات داخلی مقابله با ریزگرد‌ها در پنج سال آینده، تنها کمی بیش از یک درصد آن قرار است در سال نخست در اختیار قرار گیرد.

این در حالی است که آمار و ارقام ثبت شده از معضل ریزگرد‌ها، حکایت از آن دارد که از سه استانِ تحت تأثیر این پدیده در سال ۸۳، اکنون به جایی رسیده‌ایم که ۲۳ استان کشورمان با این مشکل دست به گریبان هستند و چه بسا اگر کار عاجلی در راستای مهار آن نشود، به زودی جایی در کشورمان ‌نمانده باشد که آسمان آن بدون ریز‌گرد باشد.

همین اضطرار است که طلب می‌کند بودجه پیش بینی شده برای مقابله با این پدیده، نه با یک شیب خطی که هر چه زودتر در اختیار مسئولان مربوطه قرار گیرد؛ به عبارت بهتر، اینجاست که درخواهیم یافت، بودجه مورد نیاز برای نهایی شدن این طرح در پنج سال، نباید در هر سال به میزان یک پنجم تعریف شده (یعنی نباید ۴۴۰۰ میلیارد تومان بودجه مورد نیاز را تقسیم بر پنج سال اجرای طرح کرده و هر ساله یک بخش آن، یعنی ۸۸۰ میلیون تومان پرداخت شود) و اختصاص بیابد.

این کاهش عجیب بودجه مورد نیاز طرح، در حالی که کار‌شناسان بر این باورند پدیده ریزگرد‌ها، مهم‌ترین چالش زیست محیطی کشور در حال حاضر است، تنها می‌تواند نشانگر بی‌اهمیت جلوه کردن موضوع نزد نمایندگان بهارستان‌نشین باشد.

محمدرضا تابش، رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس با تأیید این موضوع، ضمن انتقاد از کارهای بر زمین مانده در عرصه داخلی و جهانی در مقابله با پدیده ریزگرد‌ها‌ می‌گوید: مقابله با ریزگرد‌ها زمان‌بر است، ولی چنانچه در این باره برنامه مناسبی پیش‌بینی شده و اعتبارات کافی در کنار ایجاد تعاملات مناسب با سایر کشور‌ها در نظر گرفته شود، می‌توان امیدوار بود ‌در یک روند ده ‌ساله شاهد کنترل پدیده ریزگرد در کشور باشیم، ولی هم‌اکنون عزمی برای مقابله با این پدیده در کشور دیده نمی‌شود.

وی با بیان این که باید مجموعه حاکمیت به این جمع بندی برسد که زمین بستر توسعه، زندگی و آرامش بخشی است‌ گفت: باید از کشورهای دیگر الگو برداری کرد.

امروز جنگل‌های دست‌کاشت سایر کشور‌ها در مقابل آلودگی هوا مؤثر واقع شده‌اند. مردم، ‌کابینه دولت، قوه قضاییه، مجلس و... همه باید نگرش زیست محیطی داشته باشند، ولی متأسفانه هم‌اکنون عزمی در ‌حفاظت از محیط زیست به چشم نمی‌خورد.

وی در پایان با الزام‌آور خواندن تعهدات فی‌مابین کشورهای منطقه برای مهار ریزگرد‌ها، گفت: افزون بر کارهایی که باید در تمامی بخش‌های کویری کشور به کار ببندیم، مانند استقرار کامل گیاهان متناسب با اقلیم خشک در این مناطق، نهادهای بین‌المللی می‌بایست کشور‌ها را ملزم بر انجام تعهداشان کنند و البته مسئولان کشور هم می‌توانند با به‌کار‌گیری اهرم‌های گوناگون، این کشور‌ها را به انجام تعهداشان وادارند.

شاید بد نباشد که علت بی‌توجهی نمایندگان نسبت به این طرح را جویا شده و از ایشان بپرسیم که دلیل کاهش شدید رقم مورد نیاز برای مقابله با ریزگرد‌ها چیست؟ طرح را ناکارآمد می‌دانند؛ راهکار بهتری سراغ دارند یا...؟