تلاوت جزء به جزء قرآن مجید/ صفحه ۳۷۵

خبرگزاری میزان - تلاوت صفحه سیصد و هفتاد و پنجم«سوره الشعراء از آیه ۱۸۴ تا ۲۰۶» در قالب فایل صوتی با صدای استاد منشاوی را در اختیار مخاطبان خود قرار داده است.

تلاوت صفحه سیصد و هفتاد و پنجم«سوره الشعراء از آیه ۱۸۴ تا ۲۰۶»

کد ویدیو دانلود

فیلم اصلی  

• در همین زمینه:
• تلاوت جزء به جزء قرآن مجید

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِیمِ

وَٱتَّقُواْ ٱلَّذِی خَلَقَکُمۡ وَٱلۡجِبِلَّةَ ٱلۡأَوَّلِینَ ۱۸۴
و از خدایی که شما و کفر پیشگان پیشین را آفریده بترسید (و خلاف امر او مکنید)
قَالُوٓاْ إِنَّمَآ أَنتَ مِنَ ٱلۡمُسَحَّرِینَ ۱۸۵
قوم شعیب در پاسخ او گفتند: تو را بی شک به سحر و شعبده مفتون کرده اند
وَمَآ أَنتَ إِلَّا بَشَرٞ مِّثۡلُنَا وَإِن نَّظُنُّکَ لَمِنَ ٱلۡکَٰذِبِینَ ۱۸۶
و تو جز آنکه بشری هستی مانند ما هیچ گونه مزیّتی بر دیگران نداری و ما تو را (در دعوت نبوت) دروغگو می پنداریم
فَأَسۡقِطۡ عَلَیۡنَا کِسَفٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ إِن کُنتَ مِنَ ٱلصَّـٰدِقِینَ ۱۸۷
اگر راست می گویی (که پیغمبر خدایی) قطعه ای از آسمان را بر سر ما فرود آور (تا تصدیق تو کنیم)
قَالَ رَبِّیٓ أَعۡلَمُ بِمَا تَعۡمَلُونَ ۱۸۸
شعیب گفت: خدای من بهتر بر (صدق دعوی من و کذب قول و زشتی) افعال شما آگاه است
فَکَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمۡ عَذَابُ یَوۡمِ ٱلظُّلَّةِۚ إِنَّهُۥ کَانَ عَذَابَ یَوۡمٍ عَظِیمٍ ۱۸۹
باز او را تکذیب کردند و به عذاب سخت روز سایه بان (یعنی روزی که مردم از شدت گرما به سایه بانی پناه می بردند و باز از گرمی هلاک می شدند) گرفتار شدند که عذاب آن روز بسیار بزرگ و سخت بود
إِنَّ فِی ذَٰلِکَ لَأٓیَةٗۖ وَمَا کَانَ أَکۡثَرُهُم مُّؤۡمِنِینَ ۱۹۰
همانا در این هلاک قوم شعیب نیز آیت عبرتی (برای دیگران) بود، و اکثر آن‌ها ایمان نیاوردند
وَإِنَّ رَبَّکَ لَهُوَ ٱلۡعَزِیزُ ٱلرَّحِیمُ ۱۹۱
و همانا خدای تو بسیار مقتدر و مهربان است
وَإِنَّهُۥ لَتَنزِیلُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِینَ ۱۹۲
و این قرآن به حقیقت از جانب خدای عالمیان نازل شده
نَزَلَ بِهِ ٱلرُّوحُ ٱلۡأَمِینُ ۱۹۳
(جبرئیل) روح الامین (فرشتۀ بزرگ خدا) آن را نازل گردانیده
عَلَیٰ قَلۡبِکَ لِتَکُونَ مِنَ ٱلۡمُنذِرِینَ ۱۹۴
و آن را بر قلب تو فرود آورده تا از عقاب خدا بترسانی
بِلِسَانٍ عَرَبِیّٖ مُّبِینٖ ۱۹۵
به زبان عربی فصیح
وَإِنَّهُۥ لَفِی زُبُرِ ٱلۡأَوَّلِینَ ۱۹۶
و (ذکر عظمت) این قرآن در کتب انبیاء پیشین مسطور است
أَوَلَمۡ یَکُن لَّهُمۡ ءَایَةً أَن یَعۡلَمَهُۥ عُلَمَـٰٓؤُاْ بَنِیٓ إِسۡرَـٰٓءِیلَ ۱۹۷
آیا این خود آیت و برهان روشنی (بر کافران) نیست که علماء بنی اسرائیل (از کتب انبیاء سلف) بر این قرآن آگاهند؟
وَلَوۡ نَزَّلۡنَٰهُ عَلَیٰ بَعۡضِ ٱلۡأَعۡجَمِینَ ۱۹۸
و اگر ما این کتاب (عربی) را بر بعض مردم عجم نازل می گردانیدیم
فَقَرَأَهُۥ عَلَیۡهِم مَّا کَانُواْ بِهِۦ مُؤۡمِنِینَ ۱۹۹
و آن رسول آن را (به زبان تازی) بر عجم‌ها قرائت می کرد آنان ایمان نمی آوردند (به این عذر که قرآن، چون به زبان ما نیست ما فهم آن نکرده و اعجاز آن را درک نمی کنیم، اما شما قوم عرب با چه عذر ایمان نمی آورید؟)
کَذَٰلِکَ سَلَکۡنَٰهُ فِی قُلُوبِ ٱلۡمُجۡرِمِینَ ۲۰۰
ما این قرآن را این چنین در دل تبهکاران گذراندیم (و بر آن‌ها به این کتاب اتمام حجت کردیم)
لَا یُؤۡمِنُونَ بِهِۦ حَتَّیٰ یَرَوُاْ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِیمَ ۲۰۱
اما به این قرآن ایمان نمی آورند تا عذاب دردناک را مشاهده کنند
فَیَأۡتِیَهُم بَغۡتَةٗ وَهُمۡ لَا یَشۡعُرُونَ ۲۰۲
که به ناگاه آن عذاب که سخت از آن غافلند به آن‌ها فرا رسد
فَیَقُولُواْ هَلۡ نَحۡنُ مُنظَرُونَ ۲۰۳
و آن کافران گویند: آیا بر ما مهلتی منظور می شود (تا زمانی از عذاب بیاساییم؟
أَفَبِعَذَابِنَا یَسۡتَعۡجِلُونَ ۲۰۴
آیا (اکنون که هنگام عذابشان نیست از تمسخر) عذاب و انتقام ما را به تعجیل می طلبند؟
أَفَرَءَیۡتَ إِن مَّتَّعۡنَٰهُمۡ سِنِینَ ۲۰۵
چه خواهی دید اگر ما چند سالی آن‌ها را در دنیا متنعّم سازیم
ثُمَّ جَآءَهُم مَّا کَانُواْ یُوعَدُونَ ۲۰۶
سپس به عذابی که بر آنان وعده شده یکسر هلاک شوند