این بیانیه را سوسیالیستهای انقلابی مصر، اتحادیه ی کمونیستهای عراقی، المناضیل موروکو، جریان چپ انقلابی سوریه، اتحادیه ی کارگران چپ تونس و فروم سوسیالیست لبنان امضا کرده اند

برگردان زهرا آیت اللهی: نیمه ی شب میان ۲۶ و ۲۷ مارس، هواپیماهای جنگی متعلق به کشورهای عرب و غیرعرب مسلمان (پاکستان) به فرماندهی عربستان، به بهانه ی مقابله با شبه نظامیان فرقه گرای یمنی (شورشیان حوثی) به یمن یورش بردند که معتقدند به دولتی خارجی (جمهوری اسلامی ایران) ارتباط دارند. دولتی که تهدید می کند یمن را تحت سلطه می گیرد و در پی براندازی دولت منتخب به نمایندگی رئیس جمهور یمنی عبد ربه منصور هادی است.
ائتلاف نظامی توانسته است دامنه ی وسیعی از حمایت کنندگان را از دولت های امپریالیست غربی جذب کند و مشخصا توسط اکثر دول عربی مورد استقبال قرار گرفته است. سران دول عربی که در این زمان، کمتر از دو روز بعد از شروع عملیات خصمانه، در شرم الشیخ به هم پیوستند.
جدا از حمایت هایی که از جنگ یمن شده (تا زمانی که طغیان حوثی ها سرکوب و خلع سلاح شود، و قدرت به رئیس جمهور هادی بازگردد) سران تصمیم گرفتند که یک نیروی نظامی متحد تشکیل دهند. این به معنای مقابله با آن چیزی است که آن دولتها به عنوان تهدیدی برای کل ملت عرب قلمداد می کنند تا حمایت ملتهای عرب را به دست آورند و بالاتر از همه، رژیم های خود را حفظ کنند. آنها تمام اختلافات و تفاوتها را کنار گذاشته اند و دست ها را به هم داده اند، تا تمام مبارزات انقلابی را در منطقه فرونشانند.

"دولتی که تهدید می کند یمن را تحت سلطه می گیرد و در پی براندازی دولت منتخب به نمایندگی رئیس جمهور یمنی عبد ربه منصور هادی است"مبارزاتی که اثبات کرده اند به حد کافی جان سخت و پایور هستند که آنها را براندازند.
دخالت بیجای عربستان سعودی در مورد یمن اتفاق جدیدی نیست. در دهه ۱۹۶۰، عربستان سعودی با تمام اسباب و وسایلش، به اضافه ی نیروی نظامی، از جان و دل مداخله کرد، تا از طرفداران سلطنت در برابر انقلاب یمن که در آن زمان توسط رژیم جمال عبدالناصر در مصر حمایت می شد، دفاع کند. در زمان «بهار عربی»، سلطنت سعودی نقش بسیار مهمی در سرکوب خیزش صلح طلبانه ی یمن بازی کرد، تا با اعمال فشار و با کمک شورای همکاری خلیج (جی سی سی) مصالحه ای را تحمیل کند که رئیس جمهور علی عبدالله صالح را خارج کند ولی تشکیلات و دستگاه رژیم را سالم و دست نخورده نگه دارد. این کار، راه را برای صالح باز کرد، تا بعد از یک مدت طولانی عملیات خصمانه، به شبه نظامیان حوثی بپیوندد، تا کنترل پایتخت، صنعا را بر عهده بگیرد. صنعا که اکثر ولایات و نواحی یمن از آن تبعیت می کنند.

با این وجود حوثی ها اکنون همپیمانان رژیم ایران هستند و نقشه های آیت الله ها را پیاده می کنند، که آرزوهای ناسیونالیستی آنان برای امپراتوری فراگیر و گسترده بر ایدئولوژی مذهبی سوار شده و با سلاح های فرقه گرایانه، مجهز شده است.
با این حال، تجاوز اخیر سعودی به یمن تفاوتی بارز با مداخله های قبلی این کشور دارد. زیرا که ریاض می تواند از جنگهای بی شماری که هیات حاکمه آمریکا در منطقه به راه انداخته است بهره مند شود و شیوه ای را رهبری کند که لشکرکشی امپریالیستی جدیدی را پس از جنگ عراق در ۱۹۹۱ به راه بیاندازد. این یک ائتلاف گسترده را میان ۹ کشور عربی و یک کشور غیرعرب (پاکستان) تشکیل داده که این ائتلاف فورا تمام دول عربی را (به استثنای سوریه) به یک نشست بین سران اتحادیه ی عرب فرا می خواند. این بیشتر از همه شبیه تقلایی است برای دستیابی به گسترده ترین تجهیز قوای نظامی شان برای درگیرشدن در جنگی زمینی و پرهزینه در یمن در آینده ای نزدیک. اتفاقی که به دلیل وجود زمین های ناهموار و کوه ها در این کشور در چندین ماه گذشته رخ نداد و به تاخیر افتاد.
جنگ زمینی همچنین می تواند به تعارضات شهری منجر شود، که با تضادهای فرقه ای و حزبی، مشتعل می شود.

"ائتلاف نظامی توانسته است دامنه ی وسیعی از حمایت کنندگان را از دولت های امپریالیست غربی جذب کند و مشخصا توسط اکثر دول عربی مورد استقبال قرار گرفته است"این درگیری می تواند به کشورهای همسایه (عرب و غیرعرب) سرریز شود و در پیوند با گام های پرشتاب یک مسابقه ی تسلیحاتی در منطقه قرار دارد. مسابقه ای که بزرگترین ذی نفع آن کشورهای امپریالیستی و نهادهای تسلیحاتی آنها هستند. این مضاف است بر واکنش های بالقوه و بی ثباتی ها در منطقه ای با ثروتی بی کران و زیر کنترل امپریالیسم.
واضح است که قربانیان اولیه ی حمله ها جمعیت شهری باشند که با هیچ کدام از طرف های معارضه کاری نمی توانند انجام دهند. علاوه بر انهدام تسهیلات و زیرساخت ها و قدرت نظامی مردم یمن. تمام اینها در کشوری است که یکی از فقیرترین ها در میان اعراب و در کل جهان است.

به طور قابل ملاحظه، تصمیم سران عرب هیچ تذکر و اشاره ای به مردم فلسطین نداشت. با وجود جنگ اخیر اسرائیل در غزه، تلفات عظیم انسانی و مادی، در حالی که بسیار از مردمِ آن، هنوز برای بازگشت به خانه هایشان منتظرند. به علاوه، دشمن صهیونیستی، سیاست شهرک سازی را در اورشلیم و کرانه ی باختری ادامه می دهد، به منظور پاک و حذف کردن خانه ها و ساختمان ها، زمین های کشاورزی فلسطینیان، در کنار ادامه ی بدرفتاری با فلسطینیان، از قبیل کشتن، زندانی و بازداشت کردن، اجبار به جابجاشدن و محدود کردن قلمروشان. سران، از حتی ساده ترین موضع گیری برای محکوم کردن و مردود شمردن این اقدامات دریغ کردند. حتی اقدامات گوناگون مشروع بین المللی در رابطه با بازداری اسرائیل و تشویق مقاومت، و فراهم کردن اسباب برای به کار بستن این اقدامات برای مردمی که تحت اشغال دائمی قرار دارند، با خیانت و بزدلی این حاکمان شریک جرم عرب خنثی شده است.
در عوض، این حکام، به دیگر کشور بینوای عرب اعلان جنگ کردند.

"سران دول عربی که در این زمان، کمتر از دو روز بعد از شروع عملیات خصمانه، در شرم الشیخ به هم پیوستند"آنها یک نیروی نظامی متحد عرب تشکیل خواهند داد تا خود را در ازدحام جنگهایی که می آیند سهیم کنند. به استثنای یک جنگ، آن هم با دولت صهیونیستی. به استثنای حتی پاسخی به یکی از تجاوزهایش. تنها جنگی که این رژیم ها مشتاقند رهبری کنند، علیه طغیانهای اخیر مردمی و طغیانهای بالقوه است. علیه خیزش های جهان عرب.

تا حمایت آن جنبش ها را از فلسطینیان محدود و منحصر کنند، به دلیل دِین داشتن به قرار داد اسلو در کرانه ی باختری.
سازمانهای مارکسیستی انقلابی امضا کننده ی این اعلامیه، تعرض های گوناگونی را که توسط شبه نظامیان حوثی با همپیمانی ارتش انجام می شود، شدیداٌ محکوم می کنند. ارتشی که همچنان با دست نشانده ی خارجی ها در یمن، علی عبدالله صالح حمایت می شود و تعرض هایی که قویاٌ توسط جمهوری اسلامی ملاها در ایران مورد حمایت قرار می گیرد. این سازمان ها همچنین یورش اخیر دائمی شونده ای که توسط سلطنت عربستان و همپیمانانش در این فرآیند جنایی وحشیانه صورت می گیرد را محکوم می کند و برای توقف عملیات خصمانه بین طرف های درگیر و استرداد نیروهای خارجی حاضر در یمن فراخوان می دهد. تمام طرف های منازعه امپریالیستی مداخله جو، چه ایران باشد یا رژیم های گوناگون خلیج [فارس]، مخصوصا عربستان سعودی، باید مجبور به پرداخت جریمه ی مالی کلان، برای سبک کردن خسارت سنگینی که مردم یمن در سالهای اخیر از دخالتهای وحشیانه ی آن رژیم ها به دوش کشیدند شوند.
درپایان ما خواهان این هستیم که مردم یمن اجازه داشته باشند با آزادی کامل، از حق خود برای خودمختاری و برای تشکیل قدرتی با انتخاب خود و به میل آزادشان، بدون هیچ گونه مداخله و اعمال زور خارجی برخوردار شوند.

مرگ بر هر عکس العمل مداخله جویانه ی خارجی در یمن، چه ایران باشد چه عربستان سعودی و هم پیمانانش!
مرگ بر همسُرایی فاسد خائن ها در شرم الشیخ!
مرگ بر حمایت های امپریالیستی که با یورش نظامی پشتیبانی می شوند!
نه به جنگ شهری، آری به حق خودمختاری برای مردم یمن!
آری به تمام اشکال حمایت از برافروختن خیزش توده های انقلابی در یمن!
آری به اتحاد توده های رنج کشیده ی عرب، با هر ملیت و عقیده ای!

امضا کنندگان:
سوسیالیستهای انقلابی مصر
اتحادیه ی کمونیستهای عراقی
المناضیل موروکو
جریان چپ انقلابی سوریه
اتحادیه ی کارگران چپ تونس
فروم سوسیالیست لبنان

منبع :
al-manshour.org

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید: