پراکندگی کارگاه‌ها، بزرگترین مشکل صنف درودگران همدان

پراکندگی کارگاه‌ها، بزرگترین مشکل صنف درودگران همدان
ایسنا
ایسنا - ۵ بهمن ۱۴۰۰



ایسنا/همدان رئیس اتحادیه درودگران همدان پراکندگی و عدم ساماندهی درودگران را بزرگترین مشکل درودگران شهرستان همدان دانست و اظهار کرد: در شهرستان همدان غیر از صنف درودگران تمام صنوف دارای یک راسته بازار هستند اما درودگران مکان و جای مشخصی نداشته و به صورت پراکنده فعالیت دارند، ضمن اینکه اکثریت کارگاه‌ها و واحدهای درودگری همدان استیجاری است.

ایرج توکلی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: به‌ همین منظور چند سال است که از شهرداری درخواست کرده ایم که فکری به حال ما کنند  و درودگران شهرستان در یک‌ مکان خاص ساماندهی شوند اما متاسفانه  هنوز این درخواست محقق نشده است.

وی با اشاره به اینکه در حال حاضر در شهرستان همدان ۶۵۰ واحد درودگری دارای مجوز کسب و ۵۰۰ واحد درودگری فاقد پروانه دارای فعالیت هستند و هر یک از واحدها به طور میانگین برای ۳ تا ۴ نفر اشتغال ایجاد کرده اند،افزود:به طور مستقیم میانگین  ۴ هزار تا ۴۶۰۰ نفر در کارگاه‌ها و واحدهای درودگری سطح استان فعالیت دارند.

توکلی در ادامه با بیان اینکه صنف درودگری شامل دو بخش نمایشگاهی و کارگاهی است، تصریح کرد: بخش نمایشگاه نیاز بر آن بوده که داخل شهر باشد و به همین دلیل چند سال پیش با استاندار سابق جلسه‌ای در این رابطه داشتیم  که باید در چهار نقطه شهر  دارای راسته بازار نمایشگاهی درودگری باشیم و کسانی که دارای تولید ابزار آلات چوبی، کابینت، ظروف چوبی، صندلی و میز هستند در این مکان ارائه دهند و این کار بر عهده شهرداری بوده که باید نسبت به این امر اقدام‌کند.

رئیس اتحادیه درودگران همدان با اشاره به بخش کارگاهی به عنوان بخش  دیگر صنف درودگری گفت: بخش کارگاهی به دلیل‌ نیازمندی به کارگاه‌های بزرگ باید در حاشیه شهر ساماندهی شود و با توجه به نرخ بالای ملک و قیمت بالای اجاره بها  اکثر درودگران همدان مدام کارگاه‌های خود را از دست می‌دهند و به  ناچار به جاهای پرت‌تر و حاشیه‌تر در شهر می‌روند.

توکلی از تعطیلی ۲۰۰ واحد کارگاه درودگری شهرستان همدان طی دو سال اخیر  به دلیل استیجاری بودن و بالا بودن اجاره‌بها و عدم توانایی در پرداخت اجاره‌بها کارگاه خبر داد و اظهار کرد: منطقه علاقبندیان جایی بود که درودگران‌ همدانی فعالیت داشتند، در حال حاضر در این منطقه اجاره‌بهای هر واحد کارگاهی از ۲۰ میلیون تومان به بالا شده و علت آن این است که فروشگاه‌های هود، سینک، گاز و دستگیره  پول کرایه خوبی می‌دهند و پرداخت چنین اجاره بهایی در توان کارگاه‌های تولیدی درودگری نیست و به ناچار مجبور به انتقال به مکان‌های پرت‌تر و عقب‌تر بوده و حتی گاهی برخی مجبور به فعالیت زیرزمینی در کارگاه‌هایی غیر استاندارد هستند که هزاران گرفتاری دیگر در کنار آن به وجود می‌آید.

انتهای پیام

منابع خبر

اخبار مرتبط