لاک پشت زیر خاک... در مصیبت مبتلا شدن علی دهباشی به کورونا؛ ف. م. سخن - Gooya News

در خلوت کتابفروشی ام در هامبورگ، عینک ام را در آورده بودم و داشتم کتاب می خواندم. ناگهان احساس کردم کسی در مقابل ام ایستاده است. سرم را بالا آوردم و مردی را به صورت تار در مقابل ام دیدم. در سکوت، رو به روی ام ایستاده بود و به من خیره شده بود. عینک ام را که زدم با تعجب بسیار، علی دهباشی را در مقابل ام دیدم!

به شدت جا خورده بودم! در آن ساعت روز، در آن مغازه ای که پرنده در آن پر نمی زد، در گوشه ای پرت از شهر هامبورگ، علی دهباشی، سردبیر مجله ی گران قدر بخارا، مردی که من او را بسیار دوست می داشتم ولی هرگز او را ندیده بودم، مردی که من او را به طور کامل می شناختم و تلاش اش در جهت اعتلای فرهنگ ایران را می ستودم، در مقابل ام ایستاده بود!

نمی توانم بگویم که چقدر از دیدن ایشان خوشحال شدم!

بعد از سلام علیک و احوالپرسی، انگار سال هاست همدیگر را می شناسیم.

البته ایشان نمی دانست که ف. م. سخن هستم و من هم خودم را به اسم اصلی ام به ایشان معرفی کردم.

ایشان بسیار متعجب بود از دیدن اتفاقی یک کتابفروشی ایرانی در آن گوشه ی پرت از شهر هامبورگ!

به اتفاق دوستان اش در حال عبور از محله ی ما بود که اتفاقی چشم اش به کتابفروشی من افتاده بود و چون عاشق کتاب است، از دیدن آن بسیار خوشحال شده بود.

ایشان آن روز باید به شهر دیگری می رفت ولی دیداری که باید دقایقی طول می کشید به چند ساعت کشید!