"نمایندگانِ طرح زیرِ بغل زن" ایالات متحده را بشناسید! / "پاره کردن توافق هسته‌ای" شعار مطرح نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا

به گزارش خدمت به نقل از باشگاه خبرنگاران؛ بحث داغ "امتیازگیری" در مذاکرات هسته‌ای این روزها تبدیل به نقل محافل سیاسی شده است که طرفین با استفاده از این موضوع در پی منافع ملی و یا شخصی هستند!

اگر بخواهیم بحث منافع را در ایالات متحده که تا چند ماه دیگر، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را در پیش رو خواهد داشت برسی کنیم، می‌بینیم که منافع شخصی و به اصطلاح "کری خواندن" در این کشور هر روز داغ‌تر از دیروز می‌شود، در این آشفته بازار، " باراک اوباما" رئیس جمهوری کنونی آمریکا که چیزی از دوره ریاستش باقی نمانده، می‌خواهد تا توافق هسته‌ای با ایران را به‌عنوان افتخار و موفقیت در دوران ریاست جمهوری خود به ثبت برساند و در این روزهای پایانی که را بازگشت به کاخ سفید را در پیش می‌گیرد خود را به عنوان تنها رییس جمهور آمریکا ببیند که قدمی مثبت برای جهان برداشته است!

در اصلاحیه پیشنهادی آن‌ها، طرح تمدید تحریم‌های ایران از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۶ -- به مدت ده سال -- پیش‌بینی شده است.

نماینده‌های حاضر در کنگره نیز بی‌تاثیر از انتخابات جاری نبوده و برای این پرونده دندان تیز کرده‌اند. از سوی دیگر نامزدهای انتخاباتی شعار اول خود را موضوع "مذاکرات با ایران" قرار دادند و هر کدام به نحوی سعی دارند با استفاده از این اهرم به جو تبلیغاتی خود بپردازند که نمایندگان نیز با این جو انتخاباتی هم قدم شده‌اند.

با وجود آنکه تاکنون تنها یک نفر از حزب جمهوری‌خواه آمریکا نامزدی خود را به‌طور رسمی برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ اعلام کرده؛ اما برخی از چهره‌های حزب جمهوری‌خواه که از آن‌ها با عنوان نامزدهای احتمالی انتخابات سال آتی یاد می‌شود، این مذاکرات را بهانه قرار داده و برای مطرح کردن خود شروع به انتقاد از آن کرده‌اند.

یکی از شعارهای تبلیغاتی که این روزها از سوی نامزدها به کرات مطرح می‌شود " لغو توافق" و یا تحت تاثیر قرار دادن آن است.

"ریک پری"، فرماندار سابق تگزاس، که آمادگی خود را برای رقابت در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ آمریکا اعلام کرده است، گفت: درصورت پیروزی در انتخابات، هر توافقی را که با ایران حاصل شده باشد لغو می‌کنم.

وی در جایی دیگر ضمن به چالش کشیدن توافق هسته‌ای مورد نظر کاخ سفید با ایران گفت: امیدوارم رئیس جمهور بعدی آمریکا توافق هسته‌ای با ایران را پاره کند!

"ریک سانتروم" نامزد جمهوری‌خواه انتخابات ۲۰۱۶ که در انتخابات ۲۰۱۲ هم شرکت داشت، در سخنرانی در جمع حامیان خود خواستار افزایش تحریم‌ها علیه ایران شد.

"اسکات والکر" فرماندار ایالت ویسکانسین نیز وعده داده است که در صورت انتخاب شدن(پیروزی در انتخابات) نخستین اقدام وی بیرون کشیدن ایالات متحده آمریکا از جمع طرفداران این قرارداد بین‌المللی خواهد بود.

"جب بوش" فرماندار اسبق فلوریدا که از قضا برادر و پسر دو رئیس جمهور سابق آمریکا نیز هست در اظهاراتی ضمن محکوم کردن دولت اوباما گفت: جزئیات این توافق امتیازات قابل توجهی را برای ملتی قائل می شود که شعار مرگ بر اسرائیل سر می‌دهند و خواهان نابودی اسرائیل هستند.

همچنین سناتور "تد کروز" به عنوان تنها جمهوری خواهی که رسما برای انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ اعلام آمادگی کرده است موضع نسبتا محتاطانه تری را نسبت به توافق هسته ای بین ایران و کشورهای ۱+۵ اتخاذ کرد و گفت: ما همچنان منتظر جزئیات دقیق تر هستیم اما به نظر می‌آید که لحن توافق به شدت منافع آمریکا را تضعیف می‌کند.

صرف‌نظر از شعارهای تبلیغاتی، روزانه هنگامی که اخبار بین‌الملل را چک می‌کنیم، می‌بینیم ارائه طرح جدید از سوی نمایندگان کنگره در رابطه با مذاکرات تبدیل به اخبار پایه ثابت شده است و نمایندگان تکی یا دو سه نفری هر روز که از خواب بلند می‌شوند طرحی را زیر بغل خود گذاشته و عازم سنا می‌شوند!

در اصلاحیه پیشنهادی آن‌ها، طرح تمدید تحریم‌های ایران از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۶ -- به مدت ده سال -- پیش‌بینی شده است.

با نزدیک شدن به ضرب‌الاجل ۱۰ تیرماه، بازار این طرح‌ها داغ‌تر شده است و کنگره می‌خواهد به نوعی نشان دهد که حرف اول و آخر در مذاکرات را آن‌ها می‌زنند؛ از سویی دیگر، آن‌ها با این حرکات خود پیغامی را نیز برای کشورهای قدرتمند اروپایی و اتحادیه اروپا دارند مبنی بر اینکه هرگونه توافق و یا اجماع نظر که توسط این قدرت‌ها صورت بگیرد، حرف آخر با کنگره خواهد بود که نمونه این حرکت را می‌توان در طرحی که اخیرا تحت عنوان "نظارت بر توافق هسته‌ای" به تصویب رسید، دید.

از جمله نمایندگان طرح زیر بغل زن، می‌توان به "مارک کرک" و "رابرت منندز"، اشاره کرد که اخیرا با ارائه اصلاحیه طرحی به سنا خواهان تمدید ده ساله تحریم‌های ایران شدند. در اصلاحیه پیشنهادی آن‌ها، طرح تمدید تحریم‌های ایران از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۶ به مدت ده سال پیش‌بینی شده است.

در اصلاحیه پیشنهادی آن‌ها، طرح تمدید تحریم‌های ایران از سال ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۶ -- به مدت ده سال -- پیش‌بینی شده است.

پیش از این نیز شاهد نامه تهدیدآمیز ۴۷ سناتور آمریکایی به ایران و اوباما بودیم که تمامی این موارد این سوال را ایجاد می‌کند: با وجود اینکه توافق از مسیر شورای امنیت خواهد گذشت و نظر به الزام‌های فصل هفتم منشور ملل متحد، آیا یک حقوقدان در ایالات متحده نیست تا روشن کند توافق متکی به تعهد دولت‌هااست یا خیر!؟ اما با همه این تفاصیل نامزدها همچنان از این موضوع در راستای تبلیغات انتخابات خود استفاده می‌کنند.

همه این مطالب در حالی مطرح می‌شود که ما هرگز در طول تاریخ شاهد مواردی از این قبیل نبودیم که به طور مثال "جورج بوش" پسر توافقات بین‌المللی در زمان جورج بوش پدر را لغو کند و یا در همین دولت کنونی ایالات متحده نیز شاهد چنین امری نیستیم. صرف نظر از این موضوع، توافق نهایی طبق بیانیه لوزان تحت نظر شورای امنیت قرار خواهد گرفت که بر طبق یک قطع‌نامه جدید کشورها در خصوص مفاد توافق‌نامه متعهد و ملزم خواهند شد.

"حمید بعیدی‌نژاد" عضو تیم مذاکره کننده هسته‌ای ایران و رئیس هیأت کارشناسی ایران در مذاکره با گروه ۱+۵ در این باره می‌گوید: در شرایطی که کنگره آمریکا و برخی نهادهای مهم قدرت در آمریکا مرتب تهدید می‌کنند که آمریکا در آینده نباید به تفاهم هسته‌ای وفادار بماند. اگر قطعنامه لغو تحریم‌ها تحت فصل هفتم منشور باشد، تعهد به اجرای قطعنامه از نظر بین‌المللی الزام آور خواهد بود و کشورها نمی‌توانند از اجرای آن به هر دلیلی سر باز زنند.

"حسن بهشتی‌پور" کارشناس مسائل هسته‌ای در این باره می‌گوید: اگر قرار باشد هر کدام از کشورها که دولت‌شان عوض می‌شود و بنا ببر رویکرد دولت جدید، توافقات بین‌المللی را برهم زنند، نظام بین‌الملل از هم خواهد پاشید که در این صورت هیچ توافقی ارزش نخواهد داشت.

وی خاطرنشان کرد: درست است که در نظام بین‌الملل ظلم و بی‌عدالتی وجود دارد، اما بر همین نظام یک سیستم حاکم است؛ به‌طور مثال سازمان ملل بر اساس عدالت بین‌المللی برپا نشده است؛ اما بر آن سیستمی حاکم است که می‌توان از سازوکارهای آن در جهت منافع ملی کشورها استفاده کرد.