ایلام در انتظار تکنولوژی قرن ۱۹

به گزارش خدمت؛ ایرنا نوشت: در این مطلب آمده است: توسعه و پیشرفت در دنیای امروز بشر به یک سری مقوله‌ها و فاکتورهای اصلی نیازمند است. مهم‌ترین این فاکتورها، در مجموع زیرساخت‌های توسعه هستند؛ زیرساخت‌های توسعه، شریان‌های اصلی دمیدن خون پیشرفت و توسعه در رگ‌های جوامع مختلف در دنیای امروز ما می‌باشند. یکی از اصلی‌ترین زیرساخت‌های مورد نیاز برای توسعه یک منطقه، شبکه ریلی و راه‌آهن است.

تاریخچه احداث راه آهن به نیمه نخست قرن ۱۹ بازمی‌گردد، قبل از جنگ جهانی دوم، سازمان‌های بین‌المللی راه آهن، با هدف تسریع در حمل و نقل عمومی تشکیل شد.

در کشور ایران نیز نخستین خطوط راه آهن در سال ۱۲۶۱ هجری شمسی ساخته شد. از آن موقع و تا سال ۱۳۹۲، در ایران اسلامی ما ۱۰۳۹۲ کیلومتر خطوط ریلی احداث و به بهره‌برداری رسیده است.

متاسفانه استان ایلام با وجود جایگاه مهمی که از لحاظ مرزی بودن و ذخایر غنی نفت و گاز دارد، هنوز نتوانسته سهم خود را از شبکه ریلی کشور مطالبه کند و به همین علت و با توجه به اهمیت موضوع، بر آن شدیم تا در راستای انعکاس حساسیت ویژه نیاز استان به راه آهن، چند سطری را در این خصوص مرقوم نماییم. باشد که مورد توجه مسئولان قرار گیرد.

بدیهی و واضح است که استان ایلام یکی از ضعیف‌ترین استان‌ها از لحاظ راه‌های مواصلاتی در سطح کشور است؛ همین مساله مشکلات زیادی برای مردم استان و مسافران این منطقه پیش آورده است.

با توجه به نیاز رفاه که از حقوق اولیه و به حق مردم است و نیز این مهم که ایلام دروازه زائران عتبات عالیات است، نیاز به احداث راه آهن یکی از مهمترین نیازهای منطقه و استان است و عدم احداث شبکه ریلی برای شهروندان استان و برای همه آن‌هایی که حتی یک بار از راه‌های استان عبور کرده‌اند، ملموس است.

ضمن اینکه محور مورد بحث نگاه از زاویه مکمل به راه‌های ارتباطی جهت ارتقا راه ارتباطی استان، شرایط و نحوه اتصال به شبکه ریلی کشور و شبکه ریلی بین‌الملل از طرف شهرستان ویژه و بسیار حساس مهران است، تا برخی مدیران ارشد کشوری مانند رئیس پلیس راهور کشور به خود اجازه ندهد که به زائران عتبات عالیات پیشنهاد دهد که اولویت اول خود را برای خروج از کشور، مرزهای استان خوزستان قرار دهند.

ابتدا برگردیم تا جریان پروژه راه آهن ایلام را در دولت قبل، آنجایی که رئیس جمهوری وقت کلنگ آن را جهت اجرا به زمین زد؛ با یک تحلیل سطحی هم نمی‌توان پذیرفت که کلنگ آغاز پروژه راه آهن ایلام بدون مطالعه و اخذ نظریه‌های کارشناسی به زمین زده شده باشد؛ قدمی به جلوتر را بررسی کنیم؛ آنجایی که این پروژه تصویب گردید.

اینجاست که گذر بدون اقدام از پروژه با توجه به مطالبه به حق مردم و اینکه هدفی مهم در راستای صلاحیت نمایندگان مردم در مجلس و نقطه عطفی برای مدیران در سطح استان و توسعه آن خواهد بود جای بسی تعجب دارد؛ ولی به نظر می‌رسد وکلای مردم و مدیران مسئول علی‌رغم غایت تلاش شان به نتیجه مطلوب نرسیده‌اند.

استان کرمانشاه در مورد پروژه مذکور جهت احداث از طرف اسلام آباد غرب تا مرز خسروی فعال است؛ شاید مهمترین و بهترین مسیر انتخابی برای اتصال ایلام به شبکه ریلی کشور، ادامه راه آهن اسلام آباد غرب به ایلام باشد که مسافت آن کمتر از ۹۰ کیلومتر است.

ضمن اینکه ادامه آن تا مهران، با توجه به اعلام آمادگی مسئولان که در این زمینه مشتاق هستند را می‌توان تا عتبات عالیات ادامه داد و کربلا و نجف را به شبکه ریلی کشور متصل کرد؛ این اتفاق اتصال به شبکه ریلی بین‌المللی را برای استان میسر خواهد ساخت و برای مردم منطقه بسیار ارزشمند و گران‌بها است؛ چرا که سراب توسعه ایلام و رویای مردمان آن به حقیقت می‌پیوندد.

استان ما از سمت جنوب و گذر دهلران در اندیمشک هم می‌تواند به شبکه ریلی متصل شود و می‌توانیم با این اتصال آهنی، در حمل و نقل بیشترین جهش را در توسعه استان به وجود آوریم.

منطقه ویژه مهران بی هیچ قید و شرطی باید به منطقه آزاد تجاری با توجه به شرایطش تبدیل شود؛ استارت و انجام پروژه راه آهن یقینا قدرت قاطعی است که این جهش در همه زمینه‌ها، مانند فعال شدن فازهای پتروشیمی و استخراج مشتقات مختلف گازی در استان صورت می‌پذیرد، تا شاهد کاهش محسوس و درخشان نرخ بیکاری در استان باشیم.

انجام و احداث پروژه راه آهن ایلام باید به منصه ظهور برسد تا سردار مومنی‌ها حتی به ذهنشان خطور نکند که مهران را از چرخه تردد زوار خارج کنند؛ هر چند مدیران لایقی چون استاندار فهیم ایلام هستند که مهران را به‌عنوان مرکز ثقل و گذرگاه اصلی و تردد عتبات عالیات برجسته نمایند تا همچون نگینی در بین استان‌های کشور بدرخشد.

با توجه به گذشته درخشان استان ایلام در جنگ تحمیلی که هشت سال آماج حملات زمینی دشمن بود و سهمیه روزانه حملات هوایی را هر روز داشت، آنجا که تنها دغدغه و هدف مردم استان‌مان حمایت از انقلاب بود و افتخار ما اینکه خون‌مان را برای حفاظت از این هدف نثار کنیم.

اکنون که برای رفاه همین مردم بحث از توجیه اقتصادی کارشناسان حوزه اقتصادی می‌شود، گروهی از مدیران کشور که به نظرشان نکته اساسی و بسیار مهم کوهستانی بودن استان را در راستای غیرممکن بودن اجرای پروژه راه آهن از نقطه نظر توجیه اقتصادی آرام آرام در مقابل خواسته به حق مدیران و مردم استان زمزمه می‌کنند.

آیا این افراد قبلا شرایط جغرافیایی استان ایلام را مطالعه نکرده بودند که از کلنگ‌زنی رئیس جمهوری جلوگیری کنند یا بودند، ولی رئیس جمهور وقت برای نظرات آن‌ها اهمیت قائل نبود.

طبق نظریه همین کارشناسان، مسیر اسلام آباد تا مهران به چه تعداد تونل برای عبور ریل قطار نیاز دارد تا بدون دغدغه نظاره‌گر عبور از این بن بست اقتصادی و… استان باشیم؟

آیا مسیر اسلام آباد به مهران به خاطر کوهستانی بودن قسمتی از آن باید به فراموشی سپرده شود؟ یا اینکه می‌شود با عینک خوش‌بینی به آن نگاه کرد.

"به گزارش خدمت؛ ایرنا نوشت: در این مطلب آمده است: توسعه و پیشرفت در دنیای امروز بشر به یک سری مقوله‌ها و فاکتورهای اصلی نیازمند است"وقتی می‌دانیم راه آهن شمال دارای ۹۵ تونل است که طول آن‌ها به ۲۷ کیلومتر می‌رسد، اینکه شروع ساخت راه آهن تهران - شمال و تونل‌های آن دهه اول سال ۱۳۰۰ با توجه به محدودیت امکانات در آن زمان آغاز شد، لازم به ذکر است که راه آهن شمال تعداد ۱۵۰۰ عدد پل و آبرو قریب به ۷ کیلومتر دارد. ساخت راه آهن با این عظمت توسط شرکت‌های سوئدی و دانمارکی و… با چشم‌اندازی برای ۷۰ سال انجام گرفته که هنوز در حال استفاده است.

کارشناسان حوزه اقتصادی بپذیرند که شرایط و امکانات آن زمان قابل قیاس با الان نیست؛ ولی این موضوع را باید بدانیم که ریل آهنی برای آهنی شدن ایلام به همتی مضاعف نیازمند است.

در راستای رسیدن به این مهم باید سرمایه‌گذاران خارجی را در کنار سرمایه‌گذاران داخلی ترغیب نماییم.

چه زیبا است کلام گهر بار مقام معظم رهبری که فرموده‌اند: همدلی و هم‌زبانی؛ با سرلوحه قرار دادن این فرموده می‌توان مشکلات را از سر راه برداشت.

باشد که کارشناسان در کلیه حوزه‌ها، خصوصا حوزه اقتصادی بپذیرند که برای توسعه ایلام باید هزینه کرد.

به امید باز شدن روزنه امید با همدلی و همزبانی نمایندگان مجلس و مدیران استان و سعی و تلاش مضاعف این عزیزان، برای توسعه به حق ایلام