مؤدب: تمرکز «ولیئی» بر شعر توحیدی و عرفانی است/ توکلی: جان شعر او توحید است

مؤدب: تمرکز «ولیئی» بر شعر توحیدی و عرفانی است/ توکلی: جان شعر او توحید است
خبرگزاری فارس
خبرگزاری فارس - ۷ آذر ۱۳۹۶

مؤدب: تمرکز «ولیئی» بر شعر توحیدی و عرفانی است/ توکلی: جان شعر او توحید است

سی و نهمین شب شاعر اختصاص به پاسداشت «قربان ولیئی» داشت که عصر امروز در مؤسسه فرهنگی نخلستان اوج برگزار شد.

به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، سی و نهمین شب شاعر اختصاص به «قربان ولیئی» داشت که عصر امروز در مؤسسه فرهنگی نخلستان اوج برگزار شد.

* امینی: شعری که امروز مصنوع و دست ساز انسان است و مشکل فقر اندیشه دارد

براساس این گزارش اسماعیل امینی در ابتدای این نشست اظهار داشت: در روزگار ما داعیه شعر این بود که می‌خواهد از ذهنیت رها بشود. گفتند شعر گذشتگان ما ذهنی بوده است و می‌خواهد عینیت با زندگی و جهانی واقعی پیدا کند و پیوند خارج از ذهن بیابد. شعری که در زمین دنبال ملموسات بگردد در نهایت این شد با شعری مواجه‌ایم که ۸۰ درصد شعر امروز ما یا بیان روایی ساده‌اندیشانه و ساده‌نگرانه از رخ‌دادهای سطحی با زبانی فقیر و آشفته است.

وی گفت: این شعر یا تجربه‌هایی همراه است که شاعر از معدود مطالعات خود نسبت به شعر دیگران بیان می‌کند . معدود اشعار به تجربیات عمیق انسانی می‌پردازد. من اسم این اشعار را مصنوعی و دست‌ساز انسان می‌نامم که با مشکل فقر اندیشه مواجه است.

"گفتند شعر گذشتگان ما ذهنی بوده است و می‌خواهد عینیت با زندگی و جهانی واقعی پیدا کند و پیوند خارج از ذهن بیابد"حتی از عاطفه که می‌توانسته جایگزین اندیشه شود هم خبری نیست و به نوعی اندوه دروغین، یأس دروغین و حتی یک جور عشق دروغین در شعر امروز موج می‌زند و هیچ نشانی از تجربیات عینی و عمیق شده انسانی در آن نیست.

امینی با بیان اینکه آنچه در شعر ولیئی دیدم قابل تعمق است، گفت: در شعر قربان ولیئی از ساختگی بودن نشانی نیست. هیچ نشانی از یأس و اندوه در آن دیده نمی‌شود بلکه روشنی، شادمانی، خوش‌بینی ناشی از نگاه ژرف همراه با حکمت‌آموزی و تعمق در هستی در اشعار او وجود دارد که موجب شده با جهانی روشن و سرشار از پویایی و زیبایی مواجه باشیم.

این منتقد تصریح کرد:‌ این نوع نگاه وارد زبان او هم شده و در شعر او با زبانی مواجهیم که غالب افرادی که درباره شعر امروز صحبت کرده‌اند آرزوی رسیدن به چنین زبانی را داشتند.

سیداکبر میرجعفری شاعر و منتقد نیز متنی را با عنوان طرفدار خدا برای ولیئی قرائت کرد.

* اردستانی: غزل‌های ولیئی سرشار از خیر و خوبی است

در ادامه مبین اردستانی شعری را که برای ولیئی سروده بود، خواند اما پیش از آن گفت: دوست خوب با دعوت به خیر و خوبی شناخته می‌شود.

وی با بیان اینکه ۴۰۰ غزلی که از ولیئی خواندم همه دعوت به خیر و خوبی هستند، گفت: گاهی شاعر و کلماتش در طواف زیبایی هستند، شعار و کلماتش رقصان در طواف زیبایی هستند یا رقصان و دائم ذکر در طواف زیبایی هستند بنابراین کسانی که شعر قربان ولیئی را خواندند این موارد را درمی‌یابند. شاعر دعوتی به همین حس و حالی که دارد انجام می‌دهد. اردستانی در پایان مثنوی کوتاهی را که سروده بود، خواند.

* توکلی و گلایه از فرقه نوظهور شاعران مذهبی و هیأتی 

رامین کاکاوند در این مراسم به اجرای زنده موسیقی خواند و در ادامه زهیر توکلی شعار و کارشناس حوزه ادبیات ضمن افتخار به آشنایی ۲۰ ساله خود به قربان ولیئی خاطرنشان کرد:‌او اولین فردی بود که بنده را به شکل جدی به این سمت سوق داد که دقت کنم عرفان چیست و عارف کیست و آیا می‌شود رهنورد این راه باشیم و کسی که به من آموخت ولیئی بود چرا که اولین تلقی من آن بود که عرفان چیزی است جدا و دیگر؛ و با همین تلقی تلاش‌هایی کرده بودیم.

چرا که ما عرفان را لاکچری کرده‌ایم و قلم امروز به دست افتاده که وقتی از عرفا می‌نویسند یا اهل عرفان نیستند و یا وقتی حرف می‌زنند جبروتی از آنها می‌گویند که گویی اینها انسان‌های دیگری بودند اما آنها تا آخر هم انسان‌هایی معمولی بودند عطار و سنایی هم جزو افراد عادی بودند که خدا به آنها موهبت داد و قدر دانستند و چه بسا عرفایی که هرگز نامشان را نمی‌دانیم اما اینقدر معمولی بودند که هرگز شناخته نشدند.

توکلی اولین فردی که بنده را با وجهه مسالمت‌آمیز عرفان آشنا کرد و گفت که با مراقبه می‌شود وارد این راه شد، ولیئی بود.

وی گفت: شعر او شعری است که به تعمق و تأمل مخاطب را دعوت می‌کند. طبیعت در آثار ولیئی جایگزین زلف و خط و خال شده که توحیدی‌تر است.

توکلی با بیان اینکه برخی اشعار معرفت‌محورند، برخی تجربه‌محور و برخی راه‌محور تصریح کرد: شعر ولیئی طیفی از این سه نوع؛ ولی بیشتر از تبار شعر مولوی است.

این شاعر با بیان اینکه در حال حاضر فرقه جدیدی از شاعران مذهبی و هیأتی پدید آمده‌اند که فقط خودشان را قبول دارند، گفت: این گروه و طیف شاعرانی هستند که اشعارشان روضه‌هایی است که تبدیل به نظم شده است. اینها کسی را در عالم ادبیات و دینداری جز خودشان قبول ندارند که خطرناک هستند. چرا که این جماعت نه راه به جایی می‌برند بلکه سایرین را هم خراب می‌کنند و مهم این است که صحبت من دقیقاً بر سر راه است؛ این راه درست نیست.

وی با بیان اینکه شعر حافظ معرفت عاشورا است باید ما هم از معرفت عاشورا بگوییم چون مهم است و خلاصه این معرفت توحید است، گفت: خلاصه کلام همه انبیا توحید است. حافظ هم توحید را در متن زندگی بیان می‌کند و اشعار آقای ولیئی هم و به عبارتی جان شعر او توحید است.

* مودب: تمرکز «ولیئی» بر شعر توحیدی و عرفانی است

علی محمد مؤدب در سخنانی تصریح کرد: هر کسی وارد یک راهی می‌شود، هر کسی حاصل جست‌وجوهایش را می‌نویسد.

"من اسم این اشعار را مصنوعی و دست‌ساز انسان می‌نامم که با مشکل فقر اندیشه مواجه است"جریان شعر توحیدی و عرفانی حضورش همیشه مثل علامتی است که دیگران به آن می‌نگرند. وقتی به خاطراتم به ولیئی می‌رسم همیشه این موارد به یاد می‌آید. او می‌گفت شعر غیور است و اگر وارد راهی شوی و اشتباه کنی از تو می‌گریزد و قهر می‌کند اینها خاطرات ساده‌ای است که مدام ما را متذکر می‌شود که اصل این جست‌وجوها برای چیست.

مؤدب با بیان اینکه ولیئی چهره‌ای منحصربه‌فرد است و تمرکز او بر شعر توحیدی و عرفانی است، گفت: شعر پس از وقایع مشروطه و پهلوی و انقلاب داخل شهر رفته و در کوچه‌های اجتماع و سیاست در حال گشتن است. اما در این میان شاعری در اوج شاعری خود سر یک خط ایستاده آن را رها نکرده و پیگیری می‌کند که این برای جریان شعر نعمت است. زیرا شعر فارسی همیشه با توحید شروع می‌شده ولی می‌بینیم در دوره‌های غفلت‌هایی صورت گرفته است و به نظرم در دوران ما که این حضور با نام فردی چون ولیئی مطرح می‌شود برای همه ما مغتنم است.

حضور او با پشتوانه دانش و پشتوانه سلوک در روزگار ما غنیمت است.

در پایان این مراسم قربان ولیئی بخشی از یک مثنوی را به سیدعلی موسوی گرمارودی تقدیم کرد.

انتهای پیام/

منابع خبر

اخبار مرتبط