هراس مردم شیلی از بمبگذاری‌های سانتیاگو

انفجارها احساس نگرانی مردم شیلی در مورد امنیت پایتخت را افزایش داده است

از سانتیاگو، پایتخت شیلی معمولا به عنوان یکی از امن ترین پایتخت های آمریکای لاتین نام برده می شود؛ به همین دلیل برای خارجیانی که از این شهر بازدید می کنند آگاهی از این که در طول ۱۰ سال گذشته حدود ۲۰۰ فقره بمبگذاری در این شهر صورت گرفته، تعجب آور است.

تازه ترین حمله با بمب در ساعات اولیه صبح ۱۲ اوت امسال در خارج دو ایستگاه پلیس رخ داد که موجب شکسته شدن شیشه های پنجره های ساختمان های مجاور شد.

در این انفجارها کسی صدمه ای ندید ولی این حملات احساس نگرانی مردم شیلی در مورد امنیت پایتخت را افزایش داد.

رائول گوسمان، یک دادستان دولتی که در باره بمبگذاری ها تحقیق می کند می گوید: "در هر دو مورد بمب ها دست ساز بودند و برای ساختن آن باروت را در داخل کپسول خاموش کردن حریق، جاسازی کرده بودند؛ درست شبیه بسیاری از حملاتی که در گذشته رخ داده است."

در ماه ژوئیه، بمب مشابهی در یک ترن زیرزمینی که در ایستگاهی در حومه سانتیاگو توقف کرده بود کار گذاشته شد. ولی راننده ترن متوجه بسته حاوی بمب شد و به پلیس خبر داد. ماموران پلیس موفق شدند قبل از انفجار بمب، ایستگاه را تخلیه کنند.

هنوز هیچ کس در ارتباط با بمبگذاری های اخیر دستگیر نشده و دادستان هایی که مسئول رسیدگی به این حملات هستند گیج شده اند گر چه به نظر می رسد آنارشیست ها مسبب آن بوده اند.

ایستگاه‌های قطار، مقر پلیس و ارتش، کلیساها، سفارتخانه ها، دفاتر احزاب سیاسی و ساختمان‌های دولتی هدف بمبگذاری قرار گرفته اند.

این بمبگذاری ها از سال ۲۰۰۵ شروع شد و از آن تاریخ تاکنون حدود ۲۰۰ بمب در نقاط مختلف سانتیاگو کار گذاشته شده است.

دو سوم این بمب ها منفجر شدند ولی کارشناسان خنثی کردن بمب موفق شدند بقیه بمب ها را خنثی کنند. چند بمب هم در سایر شهرهای شیلی منفجر شده است.

نزدیک به یک سوم بمب ها در خارج بانک ها کار گذاشته شده بود ولی مکان های دیگری مانند ایستگاه های پلیس، پادگان های ارتش، کلیساها، سفارتخانه ها، دفاتر احزاب سیاسی، شرکت ها، دادگاه ها و ساختمان های دولتی نیز هدف بمبگذاری قرار گرفته اند.

بمب ها طوری تنظیم شده بودند که در طول شب یعنی هنگامی که خیابان ها عمدتا خالی است منفجر شوند. به همین دلیل در این انفجارها تنها چند رهگذر مجروح شده اند که جراحت هیچ کدام جدی نبوده است.

تنها کسی که در این انفجارها جان خود را از دست داده یک جوان آنارشیست به نام موریسیو مورالس، است که در ماه مه ۲۰۰۹ به دلیل انفجار زود‌هنگام بمبی که حمل می کرد کشته شد.

دو سال بعد آنارشیست دیگری موسوم به لوچیانو پیترونلو، در اثر انفجار بمبی که قصد کار گذاشتنش را در خارج یک بانک داشت، به شدت مجروح شد.

حدود ۸۰ گروه مختلف مسئولیت این حملات را به عهده گرفته اند و دادستان ها می گویند نمی دانند آیا تنها با یک گروه که نامش را مرتبا تغییر می دهد سر و کار دارند یا با شبکه های متعدد جداگانه.

اسم یکی از این گروه ها "دوستان باروت" است؛ سایر گروه ها اسامی آنارشیست های اروپایی یا آمریکایی را برگزیده اند که مدت ها پیش زندگی می کردند.

آنارشیست ها مسئولیت این انفجارها را برعهده گرفته اند

گروه دیگری نام لئون چولگاز، را انتخاب کرده که آنارشیستی است که در سال ۱۹۰۱ ویلیام مک‌کینلی، رئیس جمهوری وقت آمریکا را ترور کرد.

"این گروه مدعی دست کم ۵ فقره بمبگذاری در سانتیاگو است.یک گروه هم از نام ژان-مارک رولان، یک مبارز فرانسوی چپگرای زندانی، استفاده کرده است"این گروه مدعی دست کم ۵ فقره بمبگذاری در سانتیاگو است.

یک گروه هم از نام ژان-مارک رولان، یک مبارز فرانسوی چپگرای زندانی، استفاده کرده است.

با وجود سال ها تحقیق و بررسی، ماموران پلیس و دادستان ها هنوز نتوانسته اند بمبگذارها را به پای میز محاکمه بیاورند.

در اوت ۲۰۱۰، پلیس سانتیاگو ۱۴ مظنون به بمبگذاری را دستگیر کرد ولی در طول سال های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲، پرونده حقوقی که علیه آنان تشکیل شده بود بسته شد.

لوچیانو پیترونلو، هم به موجب قانون ضد تروریسم، محاکمه شد ولی محکومیت او در ارتباط با جرایم کم اهمیت بود و به او اجازه داده شد دوره محکومیتش را در حبس خانگی بگذراند.

تنها کسی که تا کنون در ارتباط با انفجار بمب زندانی شده هانس نیمیر، جامعه شناس و آنارشیست شیلیایی است که به جرم بمبگذاری در یک بانک در نوامبر ۲۰۱۱، به پنج سال زندان محکوم شد.

در همین حال ترس مردم از بمبگذاری ها افزایش می یابد.

یک نظرسنجی که ماه گذشته صورت گرفته نشان می دهد که ۶۸ درصد مردم شیلی از این حملات بیمناکند و ۷۰ درصد آنان احساس می کنند این مشکل جدی تر خواهد شد.

میشل باشله، رئیس جمهوری شیلی در صدد رفع نگرانی مردم و کاهش تنش بین پلیس، دادستان ها و قضات دولتی بر آمده که از کوتاهی آنان در متوقف کردن حملات انتقاد می شود.

میشل باشله، رئیس جمهوری شیلی به دنبال رفع نگرانی مردم است

خانم باشله در مصاحبه ای که اخیرا با یک ایستگاه رادیوی محلی داشت گفت: "ما نباید تقصیر را از گردن یک نهاد به گردن نهاد دیگر بیاندازیم. ما همآهنگ شده و به اتفاق کار می کنیم و بر اساس اطلاعاتی که به دست می آوریم واکنش نشان دهیم."

بازرسان همچنین در حال تحقیق در باره ارتباط گروه های آنارشیست شیلی با آنارشیست های اروپا هستند.

دو آنارشیست شیلیایی که در ارتباط با بمبگذاری های سانتیاگو محاکمه و تبرئه شده بودند، بعدا در اسپانیا دستگیر شده و سال گذشته متهم به بمبگذاری در کلیسایی در زاراگوزا، شدند.

گروه موسوم به ماتئو مورال، مسئولیت برنامه ریزی این حمله را به عهده گرفت. ماتئو مورال یک آنارشیست اسپانیایی بود که در سال ۱۹۰۶ با انفجار یک بمب مهلک، خانواده سلطنتی اسپانیا را هدف قرار داد.

در دسامبر سال گذشته مقامات شیلی از ورود آلفردو ماریا بونانو، یک آنارشیست شناخته شده ایتالیایی به شیلی جلوگیری کردند. در سال ۲۰۱۰ نیز پلیس یونان یک بمب پستی را که به نشانی سفارت شیلی در آتن ارسال شده بود، خنثی کرد.

تا کنون این بمبگذاری ها یک خطر جدی برای تامین جانی مردم شیلی به حساب نیامده و تنها یک دردسر تلقی شده اند.

ولی در سال جاری ۳۰ فقره بمبگذاری در سانتیاگو صورت گرفته و مقامات مسئول می گویند می خواهند قبل از این که کسی کشته یا به شدت مجروح شود به این بمبگذاری ها پایان دهند.