دلایل فقدان روحیه کارجمعی در ایران/ در اجرای برنامه ها مشکلات زیادی داریم

دکتر بهرام امیراحمدیان در مورد دلایل فقدان اجماع در میان مسئولان در موضوعات مهم و اساسی کشور به خبرنگار مهر گفت: این مشکل به نحوه ساختار فرهنگی جامعه بر می‏گردد. زیرا که مسئله پیچیده‏ای است و از گذشته‏های دور برای ما قهرمان مطرح بوده و قهرمان هم همیشه یک نفر است. بنابراین کار جمعی کمتر مورد توجه قرار می‎گرفته است. با اینکه در ادبیات ما درباره کار جمعی نکات زیادی ذکر شده یا در ساختارهای بهره‎برداری روستایی کارهای جمعی مطرح بوده ولی در جوامع شهری این همکاری و اجماع جمعی برای مسائل کمتر بوده است.

وی افزود: برای اینکه همیشه بزرگترها بوده‏اند که مرکز تفکر جمعیت بوده و هر تصمیمی که آن بزرگترها می‎گرفتند دارای ارزش و قابل استفاده بود به همین جهت در دوره‏ای که این فرهنگ رشد پیدا کرد سواد در دست عده محدودی بوده و تجربه بود که روی هم انباشته شده و کسی که از همه پیرتر بود قوم و قبیله خویش را هدایت می‏کرد.

این استاد دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران ادامه داد: تحصیل هم در اختیار قشر مرفه بوده و آنها عالم می‎شدند و اکثریت مردم عامی بودند. با اینکه هم اسلام به مشورت توصیه کرده اما به این نحو نبوده که همه را جمع بکنند و از آنها در یک اجماع کلی نظر خواهی بکنند و آن را ملاک عملی قرار دهند به همین دلایل فرهنگ اجماع و تصمیم‏گیری جمعی در ما ضعیف است.

" دکتر بهرام امیراحمدیان در مورد دلایل فقدان اجماع در میان مسئولان در موضوعات مهم و اساسی کشور به خبرنگار مهر گفت: این مشکل به نحوه ساختار فرهنگی جامعه بر می‏گردد"  این نویسنده و مترجم اظهارداشت: با آنکه جوامع پیشرفت کرده و پیچیدگی‎های خاص خودش شده عده‏ای هنوز می‎پندارند مرکز قدرت و تصمیم گیری تنها خودشان هستند و فردگرایی را اشاعه می‏دهند و از تسلیم شدن در برابر اجماع سرباز می‎زنند. امام (ره) هم گفته بود مسئولی که آگاهی لازم را برای اداره مسئولیتش ندارد باید خودش استعفا دهد اما کدام مسئولی در این سالها این توصیه را عملی کرد و استعفا داد یا جایش را با فرد آگاهتر عوض کرد.     امیر احمدیان عنوان کرد: احزاب و سندیکاهای سیاسی هم در کشور پس از انقلاب شکل نگرفت و این هم دلیلی بر ضعف کارگروهی و تک روی ما شد.   استاد دانشگاه تهران درمورد پراکندگی و ناهماهنگی در تصمیم گیری‏ها نیز تصریح کرد: ما سازمان برنامه و بودجه را که یک مرکز برنامه ریزی برای کل کشور بود تعطیل کردیم انتخابات همگی بدون احزاب برگزار شده و اینها سبب تک روی ما شده است.   این استاد دانشگاه تهران ابراز کرد: باید مراکز نظر سنجی‏های مستقل تشکیل دهیم تا بازخورد کار نهادها را به نظر آنها برساند و آنها موضع خود را اصلاح کنند.

دارای پتانسیل‏های قوی از نظر نیروی انسانی و منابع انرژی هستیم که می‏تواند ما را در میان جوامع مختلف بالا ببرد. اما مشاهده می‏شود بی برنامگی ها سبب هدر رفتن این پتانسیل‎ها شده است.   این محقق و پژوهشگر حوزه علوم سیاسی ادامه داد: برنامه‏های عمرانی ۵ ساله هم که با زحمات زیاد نخبگان تدوین شده عملاً به اهداف خودش نرسیده و در کار جمعی و با برنامه کاملاً با مشکلات زیادی همراه شده‏ایم.
وی درپایان یادآورشد: ما باید یک صدا و یک سخنگو برای کل کشور و همه نهادها داشته باشیم. به جای اینکه رسانه‏ها در مورد موضوعات خاص نظر نهادهای مختلف را جویا شوند بهتر است با استفاده از نظرسنجی‎ها بازخورد هر سازمانی را به آنها اطلاع دهیم و از یک مرکز خاص درمورد موضوعات مختلف سؤال کنیم.

زیرا عدم هماهنگی مشکلی است که روابط بین الملل ما را به نحو مطلوب ارتقا نمی‎دهد.