شکلات – ژوکوندا بلّی آزاده سلیمانی

 
 شکلات – ژوکوندا بلّی
ترجمه: آزاده سلیمانی

یک تکه شکلات تلخ در دهان...
یادآور آن جاذبه ی مرموزی
که گل و لای نرم و ولرم
بر پاهای بیقرار کودکی داشت.
ماده ی سفت و سیاه
شیارها و حفره های سرخِ زبان را
به ترّشحی غریزی و کیف آلود وا می دارد،
زبان و دندان، با حالتی از خلسه
با شکل هندسی شکلات وَر می رود
و این لذّت جامد،
به شیرینی و نرمی ذوب می شود،
و امواجی از عطر و شهد و خاطرات خوش و سبدهای گل
به مردمک های فراخ چشم می دود.
جویبارهای گرم و غلیظی از شکلات
روی لثه جاری می شود و در شیار دندانها نفوذ می کند
و لحظه ی کامیابی – که به تجربه کوتاه و گریزپا ست –
در دهان به درازا می کشد و خود را کش و قوس می دهد.
حال که تو نیستی
کام از شکلات تلخ می گیرم
تا به شیوه ای قانونی
و فارغ از حس گناه
خود را تسلیم اروس، ایزد لذّت کرده باشم.

شکلات را مزه مزه کنان
به تو می اندیشم
به پوست ات، ران هایت، انگشتان پاهایت
مائده های لذیذِ زندگی زمینی ام.

* تصویر متن: سیاه و سپید، اثر مان ری
Man Ray: "Noire et blanche", ۱۹۲۴-۷۷. © FRAC Bourgogne, Dijon (Frankreich)

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید: