نان ۳۰۰ میلیارد تومانی که بیمه‌ها در دامن خودروساز می‌گذارند!

کافی است نیمی از کوپن های بیمه نامه‌تان را مصرف کرده باشید تا برای تمدید بیمه نامه با مشکلات متعدد مواجه شده و دست آخر مجبور به پرداخت جریمه شوید چراکه شرکت‌های بیمه معتقدند حاشیه سودشان بسیار اندک است اما ظاهرا این موضوع بهانه‌ای بیش نیست.

به گزارش «تابناک»، به فاصله چند هفته از افشای بده بستان های عجیب شرکت های بیمه ای با خودروسازان که مبالغ هنگفتی از پول مردم را به بهانه بیمه کردن خودروها به جیب سازندگان داخلی سرازیر می‌کند، هنوز ناظر دولتیِ صنعت بیمه از اظهار نظر در این باره اجتناب کرده و هیچ نهاد نظارتی دیگری نیز به ماجرا ورود نکرده است.

ماجرا از آنجا آغاز شد که خبر رسید هر چه شرکت های بیمه ای از اندک بودن حاشیه سود خود در بیمه هایی مانند شخص ثالث می‌نالند و به همین پشتوانه، نخستین معترض به میزان افزایش مبلغ بیمه نامه در ابتدای هر سال هستند، در پس پرده قراردادهایی میان برخی از ایشان و خودروسازان منعقد می‌شود که از محل آن سود سرشار ۳۰۰ میلیارد تومانی به جیب خودروسازان سرازیر می‌شود.

این اتفاق این گونه رخ می‌دهد که خودروساز با یک شرکت بیمه قرار دادی منعقد می‌کند که بر اساس آن، خودروهای صفر کیلومتر را با بیمه نامه به خریداران واگذار کرده و هزینه صدور بیمه نامه را هم از ایشان دریافت می‌کند اما در این رهگذر، قراردادی در پس پرده با شرکت بیمه منعقد می‌کند که بر اساس آن، تخفیف ۱۷.۶ (هفده ممیز شش) درصدی دریافت کرده و در جیب خود می‌گذارد که مبلغ هنگفتی در سال می‌شود.

نکته جالب ماجرا اینجاست که از تخفیف بزرگ حاصل آمده، حتی اندکی نیز به جیب خریدار خودرو نمی‌رود تا بتوان خودروسازان را دلالانی نامید که به کمک شرکت های بیمه ای طرف قرارداد با خود، به راحتی هر چه تمام تر، گرانفروشی می‌کنند و اعتماد خریداران را به هیچ می‌انگارند و البته چون نظارتی بر کار خود نمی‌بینند، ابایی از آشکار شدن این دست تخلفات خود هم ندارند.

اما آنچه ورای تخلف خودروسازان در این ماجرا قابل پرداختن به نظر می‌رسد، نقش شرکت های بیمه‌ای که در مواجهه با مردم، خود را در آستانه ورشکستگی نشان می‌دهند و خواستار حمایت مسئولان از خود هستند اما اینقدر حاشیه سودشان بالاست که حاضرند تخفیف بزرگ هفه درصدی در چنین قراردادهایی به نفع خودروسازان قائل شوند.

جالب تر اینجاست که از این همه انعطاف و نرمش این شرکت ها مقابل خودروسازان، حتی در مواجه ایشان با عاملان خود نیز نمی‌توان اثری یافت؛ یعنی در شرایطی که هزینه بیمه نامه مالکان خودرو تا انتها، بدون رعایت تخفیفی دریافت می‌شود و نماینده های شرکت های بیمه‌ای با مشکلات متعدد خود دست به گریبانند، خودروسازان مشتریان را مجبور به پرداخت کل هزینه بیمه نامه کرده و در دست به دست کردن به شرکت بیمه ای طرف قرار داد خود؛ بخش زیادی از آن را برای خود بر می‌دارد و معلوم نیست آین بخش را صرف چه اموری می‌کند.

این اتفاقات در حالی رخ می‌دهد که امثال سازمان تعزیرات یا شرکت بیمه مرکزی هیچ واکنشی از خود نشان نمی‌دهند و به کل معلوم نیست وظیفه دفاع از حقوق مردم در این میان بر عهده کیست تا بتوان ظلمی که در این میان به مردم روا داشته می‌شود را مثال زدنی دانست و علاوه بر ابهاماتی که پیرامون دست به یکی کردن شرکت های بیمه ای و خودروسازان برای دریافت مبالغ بیشتر از خریداران وجود دارد، چرایی سکوت ناظران در این ماجرا را هم نکته ای قابل تامل خواند!