روزهای پر از سکوت آریا و بغض تلخ مادرش تمامی دارد؟

فروغ فرخزاد در ابتدای فیلم مستند «خانه سیاه است» می‌گوید: "دنیا زشتی کم ندارد؛ زشتی‌های دنیا بیش‌تر بود اگر آدمی بر آنها دیده بربسته بود اما آدمی چاره ساز است."

به گزارش «تابناک»، آریا متولد ۲۶ آذر ۱۳۸۸ و به عبارتی، چهار ساله است. به رغم آنکه قدرت حرکت کامل ندارد اما در برابر هیجانات محیطی واکنش نشان می دهد؛ در برابر شوخی می خندد و صدای خنده طرح محوی از لبخند بر لبانش می‌نشاند. نمی‌تواند حرف بزند اما به صحبت کردن دیگران واکنش نشان می دهد. تکلم معنا دار هم ندارد اما معنای هر حرکت و حرفی را به خوبی درک می کند.

تا پیش از آنکه تب و تشنج کند، مثل هر بچه عادی دیگری رشد طبیعی داشته و برای پدر و مادرش شیرین زبانی و بازی می‌کرده و راه می‌رفته تا اینکه تب نفرین شده چهارم آبان سال ۹۰ تمام بازی‌های این کودک و رویاهای مادرش را نقش بر آب می‌کند.

"به رغم آنکه قدرت حرکت کامل ندارد اما در برابر هیجانات محیطی واکنش نشان می دهد؛ در برابر شوخی می خندد و صدای خنده طرح محوی از لبخند بر لبانش می‌نشاند"

مادر آریا تعریف می‌کند که روزی که آریا تب کرد، به همراه پدرش، با سختی بسیار او را از منزلشان در رباط کریم به مطب دکتر متخصص اطفال در نسیم شهر رساندند و دکتر به ایشان توصیه کرده که با تزریق سرم کاری کنند که تب زودتر قطع شود؛ سرم تجویز شده وصل می‌شود اما تب پایین نمی‌آید تا جایی که ناچار می‌شوند شبانه آریا را به بیمارستان امام رضای اسلامشهر برسانند. کادر پزشکی بیمارستان هم می‌گویند که تب بچه بالا است اما بیمارستان ظرفیتی برای پذیرش بیمار نداشته و باید آریا را جای دیگری ببرند.

به اینجا که می‌رسد، بغض گلویش را می‌گیرد و با همان حال ادامه می‌دهد: «به ما گفتند ظرفیتی برای بستری کردن آریا حتی برای یک شب ندارند و باید بچه را به جای دیگری ببریم اما برای این که تب بچه تا رساندن به بیمارستان دیگری او را اذیت نکند، آمپولی به او تزریق می‌کنند. به آریا آمپول "فنوباربیتال" تزریق کردند تا تبش پایین بیاید» تب آریا پایین می‌آید اما تشنج بچه آن‌چنان بالا می‌رود که در نهایت امر، قدرت حرکت را از آریا می‌گیرد.