استاد محمدجان شکوری به خاک سپرده شد

آفتاب: آکادمیسین محمدجان شکوری امروز دوشنبه ۱۷ سپتامبر در قبرستان موسوم به “لوچاب” شهر دوشنبه که منزل آخرت چهره‌های سرشناس علم، فرهنگ و هنر تاجیکستان است، دفن شد.

درگذشت آکادمیسین محمدجان شکوری نه تنها برای تاجیکستان، بلکه برای فرهنگیان کشورهای دیگر فارسی‌زبان ضایعه بزرگ و فاجعه دانسته شد.

علی‌اصغر شعردوست، سفیر ایران در تاجیکستان که در مراسم تشییع جنازه استاد شکوری سخنان تسلّیت می‌گفت، به این نکته تأکید کرد.

آقای شعردوست گفت: “فقدان این دانشور و فرهیخته بزرگوار، بدون تردید، ضربه عظیم بر پیکره علمی و فرهنگی کشورهای تاجیکستان، ایران، افغانستان و اصولاً تمام فارسی‌زبانهای جهان است.” 

او گفت که محمود احمدی نژاد در ارتباط به درگذشت محمدجان شکوری عنوان امامعلی رحمان، رئیس جمهور تاجیکستان نامه تسلیت ارسال کرده است.

همچنین، نامه تسلیت از حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان نیز به رئیس جمهوری تاجیکستان رسیده است.

"آفتاب: آکادمیسین محمدجان شکوری امروز دوشنبه ۱۷ سپتامبر در قبرستان موسوم به “لوچاب” شهر دوشنبه که منزل آخرت چهره‌های سرشناس علم، فرهنگ و هنر تاجیکستان است، دفن شد"

در حالی که از سران کشورهای خارجی و سازمانهای بین‌المللی به خانواده استاد شکوری نامه‌های تسلیت وارد شده و مرگ این دانشور چون فاجعه فارسی‌زبانها عنوان می‌شود، مراسم تشییع جنازه او نه در بنای فرهنگستان علوم یا اتحاد نویسندگان، بلکه در صحن آپارتمان محل زیستش برگزار شد.

عایشه حامد، یکی از دوستان خانواده محمدجان شکوری گفت، در مراسم تشییع جنازه استاد شکوری حتی بلندگو نبود و سخنان ناطقان خوب شنیده نمی‌شد.

ولی پیوندان استاد شکوری گفتند که او خود یک فرد فروتن بود و دبدبه را دوست نمی‌داشت. او قبل از وفات وصیت کرده بود مراسم تشییع جنازه‌اش “به طور خاکسارانه و در صحن حیاط آپارتمان برگزار شود.” 

از مقامهای دولت تاجیکستان نیز تنها مشاور رئیس جمهور و وزیر فرهنگ شرکت داشتند. در مراسم تشییع جنازه شخصیتهای سرشناس علمی و فرهنگی تاجیکستان معمولاً محمدسعید عبیدالله‌اف، رئیس مجلس ملی و شهردار دوشنبه شرکت و سخنرانی می‌کرد.

در مراسم امروز این کار را محمدشاه هلال اف، رئیس فرهنگستان علوم تاجیکستان به عهده داشت.
آکادمیسین محمدجان شکوری سال ۱۹۲۶ در شهر بخارا، در خانواده شریفجان مخدوم صدر ضیا، قاضی عمارت بخارا و از فضلای معروف آن دور متولد شده و بعداً در شهر دوشنبه سکونت کرد.

استاد شکوری در کنار صدرالدین عینی، جلال اکرامی، رحیم جلیل و ساتم الوغ‌زاده از جمله بنیادگذاریان فرهنگ نو تاجیکان محسوب می‌شود.

از محمدجان شکوری ۵۰ کتاب و بیش از ۵۰۰ مقاله به میراث مانده است که "هر سخن جای و هر نکته مقامی دارد"، "خراسان است اینجا" و "فتنه انقلاب در بخارا" و کتاب تازه نشر “پنترکیسم و سرنوشت تاریخ تاجیکان” از آثار معروف او محسوب می‌شوند.

استاد شکوری آکادمیسین فرهنگستان علوم تاجیکستان، عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی ایران و برنده جایزه به نام ابوعبدالله رودکی بود.

همچنین، او در سال ۲۰۰۵ به عنوان "چهره ماندگار" در ایران برگزیده شد