کار, دموکراسی است کاوه بنایی

۱۴۰۰ اتوبوس, ۱۰ قطار, ۵ هواپیمای اختصاصی و سه کشتی, ۱۰۰ هزار نفر کارگر متشکل را از پای رشته کوههای آلپ در شمال ایتالیا تا جنوبی ترین نقطه جزیره سیسیل, شامل جوانان, بازنشستگان و اعضای شرکت های در بحران را به" رم " منتقل کرده است تا در کنار دیگر رفقای همکار خود در شهر رم این روز را, به مبارزه برای معکوس کردن روند سیاست های "رکود" تبدیل کنند.
آنها یک پارچه شعار می دهند" کار درقلب ماست" .صفوف منظم از دو مسیر به سمت میدان ضد دولتی " سن جووانی" شکل می گیرد.کارگران از میدان" پارتیجانو" و میدان "رپوبلیکا ",خود را در ساعت ۱۱ به میدان "سن جووانی" می رسانند.در تمام طول مسیر با کنترل شدید نیروهای پلیس و پرواز هلی کوپتر بر فراز سر کارگران و زحمتکشان , آنها شعار میدهند.
این کشور بدون کار می میرد.
کار دمکراسی است.
ما همه اینجا هستیم , نمی توانیم صبر کنیم.
نیاز به اقدام فوری و ضروری,
چهره های مصمم اردوی کار , با توسل به شیوه ای کاملا مسالمت آمیز , زیر نگاه سنگین پلیس ها که , به هر شکلی خود را به نیروی در میدان تحمیل می کنند.مسیر راهپیمائی را آرام و با سر دادن شعار طی می کنند. ,پلیس , تمام مناطق منتهی به مسیر راهپیمائی را از چند کیلومتری مسدود کرده و شهر به تصرف نیروی منظم معترض در آمده است.بیش از۵۱ خط اتوبوس رانی و قطار شهری و مترو , متوقف شده اند. نزدیک به یکصد هزار " رمی" به رفقای خود که از سرتاسر ایتالیا آمده اند پیوستند. از دو سمت شهر جمعیت مواج و نا آرام با سر دادن شعار ها مسیر انتخاب شده را طی می کنند. امروز پلیس رفتاری تحریک آمیز دارد .

",پلیس , تمام مناطق منتهی به مسیر راهپیمائی را از چند کیلومتری مسدود کرده و شهر به تصرف نیروی منظم معترض در آمده است.بیش از۵۱ خط اتوبوس رانی و قطار شهری و مترو , متوقف شده اند"در دو نقطه ازمسیر راهپیمائی , خیابان " امانوئل فلیبرتو" پلیس ها که امروز مسلح به باتوم نیستند , اما مسلح اند, وقفه در حرکت کارگران ایجاد کردند, با هوشیاری نیروهای انتظامات کارگری که جلیقه های زرد رنگ بر تن دارند , موضوع فیصله پیدا کرد و مسیرراه بدون وقوع حادثه ای ادامه یافت.
کارگران امروز از همه نماد ها و رنگ ها در بیان اعتراض خود توسل جستند.در بین راهپیمایان , پناهندگان و مهاجران آفریقائی و آسیائی به چشم می خورند.این نیروی کار ارزان که آسیب پذیرترین نیروی کار در ایتالیا هستند , جز نزدیکی و ارتباط با احزاب چپ و مترقی و همچنین تشکل های سندیکائی , قادر نیستند به حداقل حقوق خود دست یابند. این دومین اعتراض میدانی پس از روی کار آمدن نخست وزیر چپ گرا آقای "لتا" از حزب دمکرات می باشد.و پس از ۱۰ سال اولین همبستگی و اتحاد سه تشکل عمده کارگری در ایتالیاست که این حرکت را سازماندهی کرده است.آنها امروز توانستند , ۲۰۰ هزار کارگر متشکل را به میدان بیاورند و بگویند که," ما اینجا هستیم"
خانم کوموسّو, بونینی و آنجلُتی , رهبران اتحادیه کارگری امروز در میدان با کارگران هستند. آنها این دعوت را از تمام کادرها , اعضا و طرفداران , ضروری می دانند چرا که , برای حفاظت از دمکراسی, کار, رفاه, عدالت اجتماعی و تصمیمات و ابتکارات و سرعت بخشیدن واطمینان از مداخلات به موقع در بهبود اقتصادی برای مقابله با فقر , بیکاری, احیاءکشور در توسعه و انسجام این حضوررا لازم و ضروری می دانند.
اقدام ضروری و مورد نیاز برای حفاظت از بخش های ضعیف تر از جمعیت , برای حفاظت از حقوق خود و کارگران در قانون اساسی , برای بازیابی منابع پنهان در برابر بودجه دولت که با ادامه آن به صندوق زباله و هزینه های ناموجه تبدیل نشود .
کارگران و تشکل هایشان از رهبران احزاب می خواهند که در راهپیمائی ها شرکت کنند. در جنب میدان " سن جووانی" نیکی وندولا رهبر"حزب چپ محیط زیست و آزادی" را خبرنگاران و مردم در میان گرفته اند . با طرح سئوالات خویش نظرش را جویا می شوند .

وندولا معتقد است که,نیاز دست یابی به موفقیت باید شعار ما باشد. همچنین" اپی فنی" پیام حزب دمکرات را بیان می کند که حزب در کنار اتحادیه هاست.
در میدان سن جووانی مجری ابتدا از همه ی شرکت کنندگاه تشکر می کند با پخش "سرود انترناسیونال "و همصدائی کارگران, به تشریح برنامه می پردازد. سخنران فریاد می زند و در ۶ماهه سال جاری ۲۰۱٣ از ۵۲۰ هزار کارگر ۴۶۰ میلیون ساعت کاریشان به صفر رسیده است پرده بر می دارد و این یعنی اخراج کارگران از کار, یعنی از دست دادن ۱,۷۰۰ میلیارد دلاردر آمد خالص , با سردادن شعار که, این پذیرفتی نیست, سخنران را همراهی می کنند.
در رابطه با وضعیت بازنشستگان که سالیانی دراز باساعات کار طولانی و دست وپنجه نرم کردن در دالان های سرمایه داری توانستند پرچم مبارزه و مقاومت طبقه خودرا را سرافرازانه به نسل بعد منتقل کنند می گوید: ۲۰ میلیار یورو از سهم سفره این رنجبران کاسته اند تا بانکداران را سرشوق آورند .این روش مسیر عبور از بحران نیست.
میدان یک پارچه شور و هیجان است. امروز را رویدادی ملی در ایتالیا قلمداد می کنند. طرح مشترک بسیج محلی , منطقه ای و ملی در آماده سازی و دسته بندی در حال شکل گیری ست.
سه تشکل عمده و بزرگ کارگری , ( چی.جی.ال) , (چی .آی.اس.ال) و (یو.آی.

"در جنب میدان " سن جووانی" نیکی وندولا رهبر"حزب چپ محیط زیست و آزادی" را خبرنگاران و مردم در میان گرفته اند "ال) نیاز به اقدام ضروری را لازم می دانند. " فلاویو زنون" وزیر توسعه اقتصادی ,با پشتیبانی از تظاهرات مشترک تشکل های سندیکائی , اظهار داشت "من در کنار اتحادیه های کارگری هستم "
کارگران متشکل امروز در خیابان , خواسته های خود را مجددا به گوش دولتمردان رساندند. آنها توانستند حمایت بخش مترقی را همچنان با خود همراه سازند. این نیروی در میدان , سرمایه عظیمی ست که می توان با پشتوانه از توانمند یشان در تولید و تجارب بیش از یک قرن ایستادگی در مقابل عوامل سرمایه داری , و ارتجاع حامی آن , ایتالیا را از ورطه ای که دچارش گشته است را رهائی بخشند. این را بارها کارگران در میادین مختلف در ۲ سال گذشته به زبان آوردند.

کاوه بنائی ـــ رم

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:.