شوخی بی‌مزه با ژانر عاشقانه و شوخی بی‌مزه‌تر با سینمای دفاع مقدس! / وقتی بهرام رادان عکاس جنگ شد

سرویس فرهنگی فردا - پوریا دارابیان -

اولین و مهم‌ترین عنصری که برای خوب قلمداد کردنِ یک فیلم لازم است، یک داستانِ خوب است که فیلمِ مدّنظر این سطور اساساً فاقد آن است اما عنصر دیگری هم ندارد که بتوان از آن دفاع کرد.

حکایت

عاشقی «احمد رمضان‌زاده» را در بهترین حالت می‌توان یک شوخیِ بی‌مزه با ژانر عاشقانه (رمانتیک) و یک شوخیِ بی‌مزه‌تر با سینمایِ دفاع مقدس دانست و البته این در حالتی‌ است که نخواهیم این فیلم را توهین به شعورِ مخاطب به حساب بیاوریم!