انتخاب رئیس جدید کمیسیون اروپا، دردسر تازه مرکل

نبرد بر سر انتخاب رئیس آینده کمیسیون اروپا، سبب شده که دیوید کامرون نخست وزیر بریتانیا بازنده‌ای "منزوی" و"نالایق" که از سیاست های اتحادیه اروپا همواره برداشت اشتباهی داشته، نشان داده شود.

ولی آقای کامرون در این ماجرا تنها کسی نیست که خود را در گوشه ای تنها و در حال دفاع از موضعی می بیند که راه بازگشت از آن را ندارد.

شماری از رهبران اروپایی که تردید داشتند ژان-کلود یونکر، بهترین کاندیدا برای ریاست کمیسیون اروپاست اکنون با ناراحتی به حمایت از او برخاسته‌اند.

ولی آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان تقریبا به همان اندازه دیوید کامرون در موقعیت نامناسبی قرار گرفته و قدرت او در اتحادیه اروپا صدمه خورده است.

خانم مرکل که قبلا پیشنهاد کرده بود علاوه بر آقای یونکر افراد دیگری هم برای ریاست کمیسیون اروپا نامزد شوند، ناچار شده از این پیشنهاد منصرف شود.

علاوه بر این، برخی از روزنامه نگاران آلمانی که موضع خانم مرکل آنان را عصبانی کرده بود یادآور شدند که او در طول مبارزات انتخاباتی اتحادیه اروپا به رای دهندگان می گفت این انتخابات، رئیس آینده کمیسیون اروپا را تعیین می کند.

در حال حاضر تنش جدیدی در روابط بریتانیا و آلمان دیده می شود اگر چه این تنش قابل رفع است.

مقامات دولت بریتانیا معتقدند که از جانب خانم مرکل به دیوید کامرون اطمینان داده شده بود که معضل یونکر، حل خواهد شد. مشاوران صدراعظم آلمان می گویند تهدید های ضمنی دیوید کامرون در مورد بیرون آمدن بریتانیا از اتحادیه اروپا، موقعیت خانم مرکل را دشوارتر کرده بود.

حتی بر خلاف معمول در داخل آلمان هم قضاوت خانم مرکل مورد سئوال قرار گرفته است.

یک مفسر آلمانی گفته است به نظر می رسد خانم مرکل تقریبا نمی تواند راه خود را پیدا کند و نیروهایی که در کنترلش نیست او را به اینجا و آنجا می کشانند.

تردیدی نیست که در مورد آنچه که از نظر اصولی برای خانم مرکل اهمیت دارد او بازنده محسوب می شود.

مدت های مدید او بر این عقیده بود که قدرت های بزرگ مانند آلمان و بریتانیا نباید بگذارند هنگام بحث های مهم درخواست هایشان نادیده گرفته شود. ولی اکنون به نظر می رسد مخالفت بریتانیا با انتخاب آقای یونکر، نادیده گرفته شده است.

اگر چه از نظر بسیاری از سیاستمداران آلمانی تقویت پارلمان اروپا، کمبودهای دموکراتیک اتحادیه اروپا را جبران می کند، گفته می شود آنگلا مرکل از سوق دادن قدرت به طرف پارلمان اروپا راضی نیست چون افزایش اختیارات پارلمان اروپا می تواند توانایی رهبران کشورها برای ترسیم برنامه کار اتحادیه اروپا را کاهش دهد.

شماری از رهبران اروپایی که تردید داشتند ژان-کلود یونکر، بهترین کاندیدا برای ریاست کمیسیون اروپاست اکنون با ناراحتی به حمایت از او برخاسته‌اند

مناقشه بر سر ریاست کمیسیون اروپا هم اکنون پیامدی داشته است.

جناح راست میانه در اروپا که رهبری آن با ماتئو رنتسی، نخست وزیر ایتالیا و فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری فرانسه است، از این فرصت برای پیشبرد هدفشان مبنی بر تغییر سیاست اتحادیه اروپا استفاده می کنند. آنها موافقت کرده‌اند از آقای یونکر پشتیبانی کنند ولی در عوض تعهد گرفته اند از برنامه رشد اقتصادی آنان حمایت شود.

جناح راست میانه، خواهان تفسیر انعطاف پذیرتری از بودجه و مقررات ناظر بر کسری بودجه اتحادیه اروپاست.

آقای رنتسی هشدار داده که "در صورت عدم رشد اقتصادی اروپا، ثبات امکان پذیر نیست."

این تحولات به وضوح دولت آلمان را تکان داده است. ولفگانگ شویبله، وزیر دارایی با قدرت آلمان گفته است که اعضای اتحادیه اروپا باید "به مقرراتی که مشترکا تعیین کرده اند بچسبند.

نه چیزی بیشتر، نه چیزی کمتر."

او خاطر نشان کرده که داشتن بدهی های جدید بدترین اشتباه ممکن خواهد بود.

رئیس بانک مرکزی آلمان هم در پشتیبانی از این اظهار نظر گفته است انعطاف پذیرتر کردن مقررات ناظر بر بودجه می تواند موجب شوک های بزرگی در منطقه یورو شود.

آقای یونکر برای مطمئن کردن آلمانی ها گفته است "پیمان ثبات" تغییر نخواهد یافت ولی در جستجوی نوعی انعطاف پذیری در تفسیر متن پیمان خواهند بود.

همین موضوع نشان می دهد چگونه یک رئیس کمیسیون اروپا که به طور اصولی توسط پارلمان اروپا برگزیده می شود به نبردهای سیاسی کشانده خواهد شد.

ممکن است این اتفاق یکی از پیامدهای ناخواسته باشد ولی بحث بر سر بالاترین پست های اتحادیه اروپا موجب شکاف تازه ای در ارتباط با مقررات بودجه شده است و این بار معلوم نیست خانم مرکل برای به کرسی نشاندن نظرات خود قدرت گذشته را داشته باشد.