نامه نویسندگان به وزیر ارشاد: سانسور را بردارید، خودمان پاسخگو می‌شویم

وزیر ارشاد گفته است: 'به هیچ وجه نمی‌توانیم قانون را آن‌قدر شفاف کنیم که دیگر هیچ‌گونه اعمال سلیقه‌ای در آن صورت نگیرد.'

شماری از نویسندگان، مترجمان و شعرای ایرانی در نامه ای به علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، خواهان حذف سانسور شده و اعلام کرده اند که اگر کتابها بدون دخالت سانسور منتشر شود، در صورت لزوم در قوه قضاییه مسئول و پاسخگوی نوشته های خود خواهند بود.

این نویسندگان با استناد به قانون حمایت از مولفان و مصنفان، مصوب سال ۱۳۴۸، نوشته اند که "نویسنده مالک اثر خویش شناخته شده و هیچ کس بدون اجازه حق دخل و تصرف در متن او را ندارد، ما نیز براین باوریم که نویسنده به لحاظ حقوقی و قانونی درقبال اثر خود مسوول و پاسخ‌گوست و بنابراین ما در صورت لزوم در قوه قضاییه مسوول و پاسخ‌گوی نوشته‌هایمان خواهیم بود؛ طبعا مشروط به اینکه کتاب‌هامان بدون دخالت سانسور منتشر شود."

احمد پوری، عباس مخبر، محمود حسینی زاد، نغمه ثمینی، بهمن شعله ور، گروس عبدالملکیان، عرفان نظرآهاری، فریدون عموزاده خلیلی، مهدی غبرایی، سهیل محمودی، احمد غلامی، مدیا کاشیگر، محمد یعقوبی، مهدی حجوانی و خشایار دیهیمی از جمله امضاکنندگان این نامه اند.

علی جنتی که پیشتر، از امکان حذف ممیزی پیش از چاپ سخن گفته بود، روز بیستم شهریور امسال گفت که امکان حذف ممیزی پیش از چاپ وجود ندارد و دیگر دلیل این امر را "واکنش ناشران" به طرح دولت جدید عنوان کرد و گفت: "از طرف آن‌ها قابل پذیرش نبود که ممیزی به ناشران واگذار شود."

در بخشی از این نامه که به امضای بیش از دویست نویسنده، مترجم و شاعر رسیده، آمده است: "از نظر ما به جز دادگاه‌هایی با حضور هیئت‌منصفه‌ اهل فرهنگ، که می‌تواند مرجع رسید‌گی به شکایاتی باشد درباره‌ وقوع جرم‌های احتمالی در کتاب‌ها، ‌هیچ فرد یا نهاد دیگری حق قضاوت و تصمیم‌گیری برای جلوگیری از انتشار کتاب‌ها یا دخل و تصرف در آن‌ها را ندارد و این کار خلاف نص صریح قانون اساسی است؛ حتی مصوبات شورای‌عالی انقلاب فرهنگی نیز نه فقط قانون محسوب نمی‌شود، که تا آن‌جا که حقوق اساسی نشر و صاحبان کتاب را نقض کند، ‌خلاف قانون‌اساسی است."

امضا کنندگان این نامه با بیان اینکه در سال‌های اخیر "لطمه‌های جبران‌ناپذیر سانسور را بر پیکر فرهنگ و نشر، بیش از همیشه" حس کرده‌اند، گفته اند که از وعده‌ حسن روحانی "برای برداشتن سانسور و در پیش گرفتن رفتاری مشابه مطبوعات با کتاب"، و همین‌طور از شنیدن نظر علی جنتی "برای حذف نظارت پیش از چاپ ارشاد بر کتاب‌ها" خوشحال شده اند.

به گفته آنها "گسترده‌ بودن سانسور در این سال‌ها و واگذار کردنِ ناگزیر مواردِ کلی آن به درک شخصی بررس‌ها،‌ فضایی پر از بیم و تردید میان نویسند‌گان و ناشران پدید آورده که طبعا به آسانی از بین نخواهد رفت."

نویسندگان این نامه نوشته اند: "به نظرِ ما در سایه‌ماندن بررس‌ها و مواجه‌نشدنشان با نویسند‌گان و ناشران، و همین‌طور دادن موارد سانسوری بر روی کاغذهای بدونِ سربرگ و شماره‌ی وزارتِ ارشاد، نه فقط نشانه‌ قبح این کار، ‌که نشانه دیگری بر غیرقانونی‌بودن سانسور نیز بوده است.

امضاکنندگان این نامه پیشنهاد کرده اند که در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، "نهادی مشورتی شکل گیرد که با استناد به مواد قانون اساسی، به نویسندگان و پدیدآورندگانی که در مورد پیامدهای حقوقی آثارشان مردد هستند، مشاوره‌های لازم را ارائه دهد."