خورشید عامل نابودی زمین نیست

متخصصی از ناسا در حالی که فضای مجازی اینترنت از شایعات مرتبط با نابودی جهان در سال ۲۰۱۲ پر شده است اعلام کرده که جهان شاید در سال ۲۰۱۲ به نابودی کشیده شود اما دلیل این نابودی به طور حتم یک شعله غول پیکر خورشیدی نخواهد بود. "الکس یانگ" هلیوفیزیکدان مرکز پروازهای فضایی گودارد ناسا می گوید نیازی نیست انسانها برای چند میلیارد سال آینده از جانب خورشید نگرانی داشته باشند، مهمتر از همه اینکه این نگرانی برای سال ۲۰۱۲ قطعا بیهوده خواهد بود.   وی می گوید: ما خورشید را به خوبی می شناسیم، با کمک تمامی تکنولوژیها و علومی که در اختیار داریم و تمامی فضاپیماهایی که خورشید را ۳۴ ساعت در روز و هفت روز در هفته تحت نظر دارند می‌دانیم که ابرتوفان عظیمی که قرار است زمین را در خود ببلعد رخ نخواهد داد.   به گفته وی به جز آفتاب‌سوختگی که تابستانها برای انسان‌ها دردسرساز می‌شود، نباید نگرانی دیگری از جانب خورشید داشته باشیم زیرا در حال حاضر خورشید از انرژی کافی برای ایجاد گلوله‌ای آتشین که بتواند خود را به ۱۴۹ میلیون کیلومتر آن‌طرف‌تر رسانده و زمین را نابود کند، برخوردار نیست.   وی همچنین معتقد است با وجود اینکه شعله‌های خورشیدی و فوران‌های کرونالی روز به روز بر روی سطح خورشید افزایش پیدا می‌کنند، جای نگرانی وجود ندارد زیرا این چرخه‌ای طبیعی در خورشید است.

"  وی همچنین معتقد است با وجود اینکه شعله‌های خورشیدی و فوران‌های کرونالی روز به روز بر روی سطح خورشید افزایش پیدا می‌کنند، جای نگرانی وجود ندارد زیرا این چرخه‌ای طبیعی در خورشید است"  در واقع هر فردی که سنی بالاتر از ۱۱ سال دارد یکی از این چرخه‌های طبیعی را تجربه و مشاهده کرده است. یانگ می‌گوید این چرخه‌های فراز و فرود خورشیدی که قرار است در سال ۲۰۱۴ به اوج خود برسد تفاوت قابل توجهی با چرخه بعدی و چرخه بعد از آن و حتی چرخه پیشین ندارد.   یانگ می‌گوید: خورشید پدیده ای است که ما آن را ستاره فعال می‌نامیم و این ستاره چرخه فعالیتی دارد. طی ۱۱ سال به نقطه اوج آن رسیده و دوباره به دوران خاموشی آن می‌رسیم، این سیری ثابت بوده که از زمانی که انسان از آن آگاهی یافته در حال وقوع بوده است.   شعله‌های خورشیدی بزرگ و کوچک همیشه وجود داشته‌اند.

حتی در شدیدترین حالتی که طی ۱۰ هزار سال گذشته از جانب خورشید دیده شده است، قدرت شعله‌ها به اندازه‌ای نبوده‌اند که بتوانند به اتمسفر زمین آسیبی وارد کنند. ما در سیاره‌ای با اتمسفری بسیار متراکم زندگی می‌کنیم و این اتمسفر می‌تواند تمامی پرتوهای مضر خورشیدی را مسدود کند.   خارج از اتمسفر محافظ قدرتمند دیگری نیز وجود دارد، میدان مغناطیسی زمین که تا اعماق فضا به پیش رفته و از نفوذ تشعشعات مضر خورشید به زمین جلوگیری می‌کند. توفان‌های خورشیدی به صورت مداوم میدان مغناطیسی زمین را مورد تاخت و تاز قرار می‌دهند تا زمانی که لایه انتهایی مغناطیسی به سمت فضا جسته و منجر به ایجاد نورهای شفق در قطب‌ها‌ی زمین می شود.     به گفته یانگ تاثیر فورانهای کرونالی خورشید تنها می تواند کمی بیشتر از ایجاد شفقهای قطبی باشد.

"  در واقع هر فردی که سنی بالاتر از ۱۱ سال دارد یکی از این چرخه‌های طبیعی را تجربه و مشاهده کرده است"این فورانها همشیه رخ می دهند و هر یک یا دوبار در هفته با زمین برخورد می کنند و به طور کلی تاثیر آنها بر روی زمین بسیار اندک است.   در صورتی که فوران بسیار بزرگی به سوی زمین بیاید، شفق قطبی بسیار بزرگی در قطبها ایجاد خواهد شد و در نهایت ماهواره ها یا شبکه های برق مختل خواهند شد، مشکلاتی که گروه های گرداننده این تجهیزات در رفع آنها مهارت دارند.   بر اساس گزارش تلگراف، یانگ می گوید: دانش ما درباره توفانها هر روز بیشتر می شود، می دانیم چگونه باید آنها را پیش بینی کنیم، می دانیم این توفانها به کجا رفته و با کجا برخورد می کنند. با افزایش یافتن این آگاهی ها و مقابله با این توفانها مشابه توفانهای فصلی زمینی می توانیم پیش بینی های مناسب را انجام داده و برای مقابله با آن آماده باشیم