سال ۸۸ «خروس جنگی» را اکران کردم و حالا «بخارست»/ بی‌تفاوت نباشیم

مسعود اطیابی کارگردان سینما که بعد از فروش ۵۸ میلیارد تومانی «دینامیت» در سال گذشته و صدرنشینی ۷۳ میلیارد تومانی «انفرادی» در جدول اکران سال جاری، از هفته گذشته جدیدترین ساخته سینمایی خود با نام «بخارست» را به درخواست سینماداران راهی پرده سینماها کرده است، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره تأثیر

اکران فیلم‌هایی از این دست بر شرایط نامساعد سینمای ایران گفت: مهمترین اتفاق این است که حال مردم حتی برای زمان کوتاهی خوب شود و اگر فیلم‌های من بتواند چنین حسی را ایجاد کند بسیار خوب است. کاری که تندروها این روزها انجام می‌دهند، شرایطی را در جامعه ایجاد کرده که حداقل تا ۲ سال دیگر احتمالاً نمی‌توان به شرایط عادی بازگشت و باید در انتظار مشکلات اجتماعی بیشتری به خصوص در حوزه روانی باشیم.

وی بیان کرد: بیش از یک دهه است که فیلم‌هایی می‌سازم تا در بدترین شرایط کمکی به بهتر شدن حال و هوای مردم جامعه داشته باشد، این روند درست از اکران «خروس جنگی» در اوج اتفاقات سال ۸۸ آغاز شد. آن زمان نیز سینما با بحران بسیاری همراه بود اما توانستیم با اکران برخی از فیلم‌ها مردم را به سینما بازگردانیم.

مردم نسبت به گذشته سخت‌گیرتر شده‌اند

این کارگردان سینما با اشاره به اینکه واقعیت این است مردم ما نسبت به گذشته سخت‌گیر شده‌اند و دیگر به هر حرفی تن نمی‌دهند و با توجه به حق انتخابی که دارند، فیلم مورد نظر خود را انتخاب می‌کنند، ادامه داد: همین مساله سبب شده تا من نیز در تولید فیلم‌های خود کم‌کاری و کم‌فروشی نکنم و از لحاظ محتوا و کیفیت، فیلمی تولید کنم که نزدیک به موقعیت وضعیت مردم جامعه باشد.

باید مشخص شود که مردم و مسئولان چه توقعی از سینما دارند و ما به‌عنوان سینماگر باید توقع‌های حاکمیتی و توقع‌های مردمی را مدنظر قرار دهیم و من نیز برای تولید فیلم‌های خود تمام تلاشم را کرده‌ام تا هر دو جنبه را مورد توجه قرار دهم و روی تامین نشاط و شادی مخاطب تمرکز کنم وی تاکید کرد: از طرف دیگر باید به این مساله نیز توجه کرد که به وجود آمدن وضعیت‌های این چنین در جامعه نباید به گونه‌ای باشد که مردم در نهایت دچار سرخوردگی و رخوت شوند. در این میان برخی از هنرمندان ما در آثارشان سعی می‌کنند تا جامعه ایران را غیرقابل سکونت نشان دهند، این در حالی است که تمام جمعیت ۷۰ میلیونی در ایران که امکان رفتن ندارند و باید در همین ایران زندگی کنند، به همین دلیل باید برای آن‌ها شرایط مناسب زندگی فراهم شود و این شرایط را باید با زبان نمایش در فیلم‌ها نشان داد.

اطیابی گفت: معتقدم بخشی از وظیفه ذاتی هنرمند این است که با نیاز مردم و خاستگاه‌های اجتماعی و نگاه‌های انتقادی مردم جامعه همراه شود. واقعیت این است که برخی دوستان درون حاکمیت، به واسطه وجود یک گروه از آدم‌هایی که خود را انقلابی تندرو می‌دانند (در حالی که نه انقلابی هستند و نه حتی تندرو و تنها ادای آنها را درمی‌آورند!)، شرایطی را بوجود آورده‌اند تا حتی فیلمی مانند «دینامیت» هم نتواند به خوبی وضعیت اجتماعی جامعه را مورد تحلیل قرار دهد.

ما در این فیلم تلاش کردیم تا یک سری از هشدارهای اجتماعی را به‌خصوص به روحانیت بدهیم، اما به جای اینکه به این هشدارها توجه شود و این مشکلات در جامعه ترمیم شود، فیلم با سانسور ۲۷ دقیقه‌ای همراه شد!

وی تاکید کرد: حرف من این است که باید مشخص شود که مردم و مسئولان چه توقعی از سینما دارند و ما به‌عنوان سینماگر باید توقع‌های حاکمیتی و توقع‌های مردمی را مدنظر قرار دهیم و من نیز برای تولید فیلم‌های خود تمام تلاشم را کرده‌ام تا هر دو جنبه را مورد توجه قرار دهم و روی تامین نشاط و شادی مخاطب تمرکز کنم چرا که نشاط باعث ادامه امید اجتماعی می‌شود.

این کارگردان با انتقاد از رویکرد رسانه‌هایی مانند روزنامه «کیهان» نسبت به فیلم‌هایی از جنس «انفرادی» و «بخارست» گفت: برخی رسانه‌ها فیلم‌ها را ندیده نقد می‌کنند و این نشان می‌دهد که نویسنده به دنبال این است که فیلم را بکوبد و وقتی رسانه‌ای چنین دروغ‌هایی را به‌عنوان نقد منتشر می‌کند، اعتماد مردم را از بین می‌برد.