ویژه‌نامه «سینمای گنگستری» دنیای تصویر منتشر شد

در شماره صدویک دنیای تصویر، فیلم‌های گنگستری برگزیده تاریخ سینما به ترتیب سال ساخت، معرفی و بررسی شده‌اند.
ایلنا: دویست و هجدهمین شماره «دنیای تصویر» در قالب ویژه نامه ای با عنوان «ویژه نامه سینمای گنگستری» منتشر شد. به گزارش ایلنا؛ در شماره صدویک، فیلم‌های گنگستری برگزیده تاریخ سینما به ترتیب سال ساخت، معرفی و بررسی می‌ شوند. به همراه پیش درآمدی بر سینمای گنگستری و خرده ژانرهای آن. همچنین مشهور‌ترین قهرمانان سینمای گنگستری در کنار گنگسترهای واقعی با عکس هایی دیدنی، معرفی شده اند.

"در شماره صدویک دنیای تصویر، فیلم‌های گنگستری برگزیده تاریخ سینما به ترتیب سال ساخت، معرفی و بررسی شده‌اند"گنگسترهای عالم سینما شامل: همفری بوگارت، جیمز کاگنی، ادوارد جی. رابینسون، جورج رَفت و گنگسترهای دنیای واقعی شامل: آل کاپون، بانی و کلاید، لاکی لوچیانو و جان دیلینجر هستند. از دیگر دانستنی های سینمای گنگستری می‌ توانید بخوانید: مافیا و سینمای معاصر ایتالیا؛ فرانچسکو رُزی: فرزند نئورئالیسم؛ نمایشگر مافیا و بحران های اجتماعی ؛ پائولو سورنتینو: نخست وزیر مافیایی! ماتئو گارونه: آلوده صورتان ایتالیایی؛ مافیایی های پراحساس: بررسی مجموعه ی تلویزیونی «خانواده ی سوپرانو»؛ آنچه به زندگیِ سینمایی ام شکل داد: بهترین فیلم های گنگستری از نگاه مارتین اسکورسیزی و البته در این شماره می‌ توانید پرونده ی مفصلی نیز درباره فیلم «شوالیه ی تاریکی برمی خیزد» جدید‌ترین فیلم بتمن، اثر مشهور و پرفروش کریستوفر نولان، بیابید. در این پرونده می‌ خوانید: آیا به قهرمان نیاز داریم؟! (گزارش تولید «شوالیه ی تاریکی برمی خیزد») قلب تاریکی (فیلم از نگاه منتقدان) افسانه در اوج است! (بتمن و محو مرزِ میان خیّر و شرّ) شیطان و پوپولیسم! (گفتگو با کریستوفر نولان کارگردان فیلم) نقاب ‌ها و آدم ‌ها (گفته های کریستین بیل، تام هاردی و آن هاتاوی سه بازیگر اصلی فیلم) باران گلوله در سالنِ سینما (نگاهی به حادثه ی تیراندازی در نمایشِ فیلم و حواشی آن) بتمن در سینما؛ فیلم به فیلم (معرفی همه ی بتمن های سینما: بتمن ۱۹۸۹؛ بازگشت بتمن ۱۹۹۲؛ بتمن برای همیشه ۱۹۹۶؛ بتمن و رابین ۱۹۹۷؛ بتمن می‌ آغازد ۲۰۰۵؛ و شوالیه ی تاریکی ۲۰۰۸) صد و یک فیلم اکشن برگزیده عبارتند از: وعده های شرقی، مرحوم، امور جهنمی، جاده ای به سوی پردیشن، دارودسته های نیویورکی، جانور، برادر، ضامن، قنداق و تفنگ دولول، شورت، شارپ، شاک، محرمانه ی لس آنجلس، دنی براسکو، مخمصه، کازینو، شورتی را بگیرید، مظنونین همیشگی، قصه ی عامه پسند، راه و رسم کارلیتو، یک حکایت برانکسی، سوناتین، تهدیدی برای جامعه، سگدانی، داستان کارآگاهی، مافیای مکزیکی آمریکا، باگزی، بچه محل ‌ها، نیوجک سیتی، شیادان، تقاطع می‌لر، سلطان نیویورک، رفقای خوب، برادران‌گری، تسخیرناپذیران، فردایی بهتر، شرف پریزی، روزی روزگاری در آمریکا، صورت زخمی، جمعه ی مقدس طولانی، آتلانتیک سیتی، دزدانی مثل ما، پدرخوانده قسمت دوم، خیابان های پائین شهر، پدرخوانده، دیلینجر، شفت، ارتباط فرانسوی، کار‌تر را بگیرید، برادری، بولیت، درست به هدف، کشتار روز سن والنتاین، هدفی برای کشتن، سامورایی، بانی و کلاید، دنیای تبهکاران آمریکا، هزار چشم دکتر مابوز، ظهور و سقوط لگز دایموند، آل کاپون، ضربه ی شیطان/ نشانی از شرّ، بابِ قمارباز، قتل، ریفیفی، بیگ کامبو، تعقیب بزرگ، تبهکاران لوندرهیل، مرد قانون، دیوانه مسلح، آن‌ها در شب زندگی می‌ کنند، اوج التهاب، نیروی شرّ، کی لارگو، فرشته ی مست، من تنها گام برمی دارم، مردان تی، برایتون راک، بوسه ی مرگ، آدمکش ‌ها، خواب بزرگ، کلید شیشه ای، آدمکش کرایه ای، سیه رای مرتفع، قرن بیستم پرجوش و خروش، هر سپیده دم، می‌ میرم، بن بست، فرشتگان آلوده صورت، زن داغ خورده، پپه لو موکو، گلوله یا صندوق رأی، جنگل سنگ شده، مردان جی، ملودرام منهتن، وصیت نامه دکتر مابوز، صورت زخمی: شرم یک ملت، دشمن مردم، خیابان های شهر، سزار کوچک، اخاذی، دنیای تبهکاران، دکتر مابوز، قمارباز، احیا، تفنگدارهای پیگ الی. یادداشت سردبیر: کلاه گنگستر‌ها و نقاب قهرمانان تجسم شرّ برای تمایل به خیّر؛ آموزه هایی از سینمای گنگستری و «بتمن» آن‌ها در شب زندگی می‌ کردند، تبهکارانِ هفت تیر به دست، مجرمان مشهور، سیاست پیشه گان سیاه کار، تیره روزان تبهکار، قهرمانان تنهایی که راه شرّ را برای ادامه ی حیات انتخاب کردند، این چنین بود که درام زندگی آن‌ها با اوج و فرودهای دراماتیک بسیار برای سینما الهام بخش شد.

چه بسیار شخصیت های داستانی که خلق شدند تا تماشاگران سینما را با سویه ی تاریک انسان آشنا کند. سینمای گنگستری فرم دلپذیری دارد، لباس ‌ها، محیط های تیره و تار، شخصیت های پیچیده و گرافیک تصویری جذاب. پس عجیب نیست که در میان آثار مرتبط با این ژانر برخی از برجسته ‌ترین آثار تاریخ سینما قرار دارد. سینما، تجربه ی دلهره آمیز واقعیت های تلخ را در دنیای مجازی به سرگرمی مجاز تبدیل می‌ کند. تجربه ی زیستن در فضاهای مخوف، تیرگی و تباهی، جنگ و خشونت، گلوله و آتش، زندان و زنجیر و...

" ایلنا: دویست و هجدهمین شماره «دنیای تصویر» در قالب ویژه نامه ای با عنوان «ویژه نامه سینمای گنگستری» منتشر شد"با سینمای گنگستری مخاطب به دنیای دزد‌ها و پلیس ‌ها، به ماجراهای عجیب و غریب و تصمیمات ملتهب وارد می‌ شود و در یک سیر دو، سه ساعته، تماشاگر تجربیاتی می‌ شود که محال است در زندگی واقعی، بدون آسیب با آن روبه رو شود. پس عطش او برای طی یک مسیر خطرناک در زندگی واقعی، در یک سیر ماجراجویانه در دنیای داستانی سیراب می‌ شود. و بدین ترتیب تزکیه ای صورت می‌ گیرد تا ادب را از بی ادبان بیاموزیم. سینمای گنگستری دو قطبِ خیّر و شرّ را در معادله ای پارادوکسیکال مطرح می‌ کند. قهرمان و ضدقهرمان در هم ادغام می‌ شوند،   اینجا خصایص است که تصمیم می‌ گیرد.

عمل جوانمردانه در مقابل ناجوانمردی، خشونت در برابر لطافت، نوعدوستی در تقابل با خودپرستی و این چنین است که دون کورلئونه خلافکار بزرگی است که اعمال و افکارش‌گاه به حوزه ی قهرمانان تنه می‌ زند. ویژه نامه ی این شماره دو سوژه دارد، بررسی آثار برجسته سینمای گنگستری و خصایص آن و پرونده آی برای شوالیه ی تاریکی نولان. «بتمن» ‌های سینمایی پیش از نولان، تنها تجربیاتی کامیک بوکی بودند که چه به زبان و بیان عجیب برتون فیلم می‌ شد و چه توسط دیگران فیلم های متوسط و‌گاه بدی بر پرده می‌ آمد، سویه ای سبک و ساده از این قهرمان فانتزی را ترسیم می‌ کردند، اما دو اثر متداوم نولان، شوالیه ی تاریکی و شوالیه ی تاریکی برمی خیزد، در کنار حفظ داستان اصلی، سویه های پیچیده تری از این داستان را در جهان سینما ترسیم کردند، نقش قهرمان، نقش جامعه و مرز باریک بین خیّر و شرّ، ضدقهرمان (چه جوکر باشد چه بین) برآمده از تفکری است که از جامعه ی امروز بیرون می‌ زند. سلطه ی قدرت و سرمایه برای حفظ و گسترش تاریکی ‌ها، نیاز به داشتن ابرقهرمانی انسانی را برمی انگیزد که جز در پرتو یاری ساده ‌ترین مردمان به جایی نمی‌ رسد. پس همانگونه که ابرقهرمان ابعاد انسانی تری را می‌ پذیرد و آسیب پذیر جلوه می‌ کند.

"به گزارش ایلنا؛ در شماره صدویک، فیلم‌های گنگستری برگزیده تاریخ سینما به ترتیب سال ساخت، معرفی و بررسی می‌ شوند"در مقابلِ ضدقهرمان و نیروی شرّ وجوه قهرمانانه ی خود را پیدا می‌ کند، پس قهرمان جامعه ستمگر، ضدقهرمان است. اینچنین است که شهروند عادی در جهان تیره ی سرمایه سالار و تبعیض گرا، برای شهرت راه های عجیبی را دنبال می‌ کند حتی قتل مردمان در سالن سینما. شهرت و قدرت بدون اتصال به جهان معنا و نوعدوستی عاشقانه فرجامی جز سلطه تاریکی ندارد و جهانِ تشنه ی عدالت بدون درک مفهوم عدالت و اختیار، راه را برای ضدقهرمانان متظاهر به خیرّ می‌ گشاید و اینچنین دو جهان تبهکاری و قهرمانی فرصتی برای مطالعه ی رفتارهای پیچیده و سویه های غریب انسان پیدا می‌ کند، از قابیل یان تا هابیل یان. پایان پیام