جشنواره ساندنس ۲۰۱۴ و ستارگانی که به فیلم‌های 'ایندی' پیوستند

امسال ۱۱۸ فیلم داستانی بلند از ۳۷ کشور مختلف به نمایش گذاشته می شود

سی سال پیش، زمانی که اولین جشنواره سینمایی فیلم های مستقل ساندنس در پارک سیتی یوتا برگزار شد کسی تصور نمی کرد که روزی مطرح ترین بازیگران سینما و ستارگانی چون آن هاتاوی، کریستن استوارت، فیلیپ سیمور هافمن و مارک روفولو درفیلم های "ایندی" این فستیوال ایفای نقش کنند. حرکتی که موجب شده تا سینما گران نوپا و ناشناخته هم بتوانند توجه سرمایه گذاران و شرکت های پخش کننده فیلم را به خود جلب کنند.

از طرفی دیگر حضور این ستارگان سرشناس در فیلم های مستقل به تغییر جهتی است که درسال های اخیر درسینمای تجاری هالیوود و بین استودیوهای بزرگ فیلمسازی بوجود آمده نسبت داده شده. تغییرجهتی که در نتیجه آن فیلم های دراماتیک و سنگین تر جای خود را به فیلم های اقتباس شده از کتاب های مصور دنباله دار ویا بازسازی فیلم های موفق قدیمی داده است.

بنا بر گفته دست اندرکاران فستیوال ساندنس این جشنواره از همان اوان پیدایش به نمایش فیلم های کم هزینه و خارج از جریان اصلی فیلمسازی هالیوود اختصاص داشته و مکانی برای انعکاس آثار فیلمسازان تازه نفس و جسور، با قصه هایی سرشار از قدرت تخیلی خلاقه بوده است. به همین جهت هم در آن زمان، ضرورتی برای حضور ستارگان بزرگ در این جنبش تازه وجود نداشت.

رابرت ردفورد، بازیگر، کارگردان و پایه گذار فستیوال ساندنس می گوید: "فکر می کنم فستیوال در طول مدت سه دهه گذشته به صورتی رشد کرده که فوائد آن هم به تماشاگران رسیده و هم به هنرمندانی که هر یک به نوعی با این فستیوال سر و کار داشته اند. سینماگرانی که چه معروف و چه گمنام حاضرند شرایط ریسک و مخاطره را قبول کنند تا بتوانند ذهن ما را با قدرت روایتگری شان تحت تاثیر قرار بدهند.

"سینماگرانی که چه معروف و چه گمنام حاضرند شرایط ریسک و مخاطره را قبول کنند تا بتوانند ذهن ما را با قدرت روایتگری شان تحت تاثیر قرار بدهند"روندی که هنوزهم ادامه دارد."

رابرت ردفورد: فکر می کنم فستیوال در طول مدت سه دهه گذشته به صورتی رشد کرده که فوائد آن هم به تماشاگران رسیده

کری پوتنام، کارگردان هنری انستیتوی ساندنس می گوید: "امسال ما باری دیگر مجموعه ای غنی و گوناگون از صداها، شخصیت ها و مکان ها را به نمایش می گذاریم. فیلمسازان مستقل با داستان هایی که هم به صورت غریبانه ای آشناست و هم کاملا ناشناخته فکر ما را بخود مشغول می سازند."

در جشنواره فیلم ساندنس ۲۰۱۴ که از تاریخ ۱۶ تا ۲۶ ژانویه در ایالت یوتا درشهرک کوچک و برفی "پارک سیتی" برگزار می شود ۱۱۸ فیلم داستانی بلند از ۳۷ کشور مختلف به نمایش گذاشته می شود.

در این میان ۵۴ فیلمساز بار اول در فستیوال شرکت دارند و ۳۴ فیلم از بین فیلم های آن ها در بخش رقابت های فستیوال شرکت خواهد داشت. این فیلم های از بین ۱۲۲۱۸ فیلمی که به ساندنس ارسال شده انتخاب شده اند. تعداد ۹۷ فیلم داستانی هم برای نخستین باردر این فستیوال به نمایش گذاشته خواهد شد.

جان کوپر، کارگردان هنری جشنواره که کار گزینش نهایی فیلم های امسال را بر عهده داشته می گوید: "تاثیرات میراث ۳۰ ساله فستیوال ساندنس را می شود بخوبی بر روی این فیلم ها و سازندگان آن ها دید. به نظر من این جشنواره توانسته آن اعتماد به نفسی که لازمه شگفت زده کردن تماشاگر است را به این سینماگران بدهد و نقش حیاتی که فیلم های مستقل در چشم انداز خدمات فرهنگی امروز ما برعهده دارند را به خوبی به نمایش بگذارد."

در جشنواره امسال علاوه برنمایش فیلم های داستانی و بلند در بخش های نورافکن، نیمه شب در پارک سیتی، مرزهای تازه، فیلم های برگزیده و مستند و فیلم های کوتاه، بخش تازه ای به نام "بچه های ساندنس" شامل فیلم هایی برای تماشاگران نونهال به برنامه های همیشگی جشنواره اضافه شده است.

در نخستین روز فستیوال (۱۶ ژانویه) – چهار فیلم از چهار بخش رقابت های جشنواره به اضافه یک فیلم کوتاه به نمایش درخواهد آمد.

نمایی از فیلم کمپ اشعه ایکس

دربخش فیلم های داستانی بلند و مستند محصول آمریکا، فیلم "کمپ اشعه ایکس" به کارگردانی پیتر ساتلر، با بازی کریستن استوارت ماجرای دوستی عمیق یک زن نگهبان دربازداشتگاه گوانتانامو، با یکی از زندانیان متهم به عملیات تروریستی (با بازی پیمان معادی) است.

"ماهیگیری بدون تور"، محصول مشترک آمریکا، سومالی و کنیا به کارگردانی کاتر هودیرن، جان هیبی و دیوید برکمن داستان دزدان دریایی سومالی است که از دیدگاه یک ماهیگیر فقیر در منطقه بازگو شده است.

فیلم "درنهایت، خرس قطبی"، به نوشته و کارگردانی مایا فوربز با بازی مارک روفولو، ماجرای پدری مبتلا به بیماری شیدایی و افسردگی است که می کوشد مسئولیت نگهداری ازدو دختر کوچکش را از همسر سابقش پس بگیرد.

"کومیکو در جستجوی گنج"، نوشته دیوید زلنر و به کارگردانی نیتان زلنر – داستان یک زن تنهای ژاپنی است که پس از تماشای یک فیلم سینمایی تخیلی درباره گنجی در یکی از مناطق دورافتاده آمریکا، خانه و زندگی خود را در توکیو رها می کند و به دشت یخ زده ای در"مینه سوتا" می رود تا این گنج خیالی را پیدا کند.

"ترانه اول" به نوشته و کارگردانی کیت بارکر، ماجرای بازگشت فرانی (آن هاتاوی) آهنگساز موفقی به خانه پدری اش در بروکلین است و در زمینه ای موزیکال است.

مستند "آخرین روز سزار"، با کارگردانی ریچارد ری پرز و لورینا پارلی - داستانی است بر اساس مبارزات "سزار چاوز" برای به دست آوردن حقوق فقیرترین کارگران آمریکا .

این فیلم نمایانگر شدت از خودگذشتگی چاوز برای دستیابی به عدالت اجتماعی و اقتصادی در تاریخ مبارزات حقوق مدنی آمریکاست.

"دایناسور ۱۳"، به کارگردانی تاد میلر مستندی است که حقیقت بزرگ ترین کشف تاریخ بشریت، دایناسورها را افشا می کند.

"ای، تیم" ساخته کتی چویگنی و راس کافمن، پژوهشی است در زندگی ۴ فعال حقوق بشری و نگاهی به زندگی پرماجرا و ازخودگذشتگی های آن ها ضمن کار در شرایط ناهمگون برای خدمت به دیگران.

"مارماتو" ساخته مارک گریکو، مستندی است که نشان می دهد چگونه ساکنان شهرک کوچکی در کلمبیا که برروی ۲۰ میلیارد دلار ذخایرمعدنی و طلا قرار گرفته برای حفظ زادگاهشان با کاوشگران کانادایی می جنگند.

نمایی از فیلم رفتار خوب

"ویکتوریا"، محصول مشترک بلغارستان و رومانی ساخته مایا ویکوآ – بوریانا هرچند نمی خواهد در بلغارستان کمونیست صاحب فرزند بشود اما ویکتوریا را بدنیا می آورد. با گذشت زمان مشکلات و مسائل سیاسی و اجتماعی گوناگون پیوند عمیقی بین مادر و فرزند بوجود می آورد.

فیلم "بازگشت" محصول مشترک سوریه و آلمان ساخته طلا درکی مستندی درباره جوان ۱۹ ساله فوتبالیستی است که کم کم به نیروهای مخالف رژیم در سوریه می پیوندد.

"سپیده، دست اندازی به ستاره ها" محصول دانمارک - ساخته بریت مدسن ماجرای واقعی دختر جوانی است که آرزو داردعلیرغم سنت های بازدارنده ایرانی فضانورد شود. آرزویی که برای دست یافتن به آن باید از فرد غیرمنتظره ای کمک بگیرد.

"معتاد به رایانه"، محصول اسرائیل به کارگردانی شوش شلم و هیلا مدالیا. چین اولین کشوری است که عنوان "معتاد رایانه ای " را به عنوان یک اختلال روانی مطرح کرده است. در این فیلم خدمات یک مرکز برای ترک اعتیاد به کامپیوتر به نمایش درآمده است.

"رفتار خوب"، محصول مشترک آمریکا و انگلستان ساخته دزیره اخوان، ماجرای واقعی شیرین زن جوان ساکن بروکلین است که علیرغم تمایل به همجنسگرایی می کوشد به صورت کلیشه ای یک "دختر خوب ایرانی" باقی بماند اما موفق نمی شود.

"دختری شب تنهایی به خانه می رود"، محصول آمریکا، اثر آنا لیلی امیرپور ، ماجرای وقایعی است که درشهری خیالی مملو از مرگ و تنهایی به نام "شهر بد" اتفاق می افتد و قصه بی خبرانی را بازگو می کند که نمی دانند خون آشام تنهایی در کمین نشسته است.

فیلم کوتاه "بیشتر از دو ساعت" از ایران به کارگردانی علی عسگری ماجرای زوج جوانی که در ساعات نیم شب درشهر به دنبال محلی برای درمان دختر می کردند.