حسین بن علی (ع)، شهید جنگ نرم

در تعریف جنگ نرم آمده است: تلاش برنامه ریزی شده دشمن از طریق نفوذ و تأثیرگذاری بر اعتقادات، باورها، ارزشها و الگوهای رفتاری یک ملت و نظام سیاسی، جهت سلب و یا تحمیل اراده و ایجاد تغییرات در ارکان یک کشور در حوزه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی. شاید این سئوال پیش بیاید که با توجه به کشته شدن امام حسین(ع) و یاران با وفایش در جنگ شمشیر و نیزه چگونه می‌شود رابطه‌ای میان جنگ نرم و حادثه عظیم عاشورا برقرار کرد. برای پاسخ به این سئوال بایست به نیم قرن قبل از واقعه عاشورا یعنی زمان رحلت پیامبر (ص) تا سال ۶۱ هجری برگردیم و حوادث رخ داده در این ۵۰ سال را مورد بازبینی قرار دهیم. پس از حادثه غدیر که کسی فکر نمی‌کرد با توجه به تأکیدات پیامبر(ص) مبنی بر جانشینی حضرت علی(ع) گروهی که خود از پیشگامان بیعت با امیرالمومنین بودند در طی یک حرکت از پیش طراحی شده و با عملیات روانی گسترده مردم را به پیمان شکنی و بیعت با ابوبکر دعوت کردند. و این اولین جرقه ای بود تا جنگ نرم دشمنان اسلام بر علیه اسلام ناب محمدی شروع گردد.

"شاید این سئوال پیش بیاید که با توجه به کشته شدن امام حسین(ع) و یاران با وفایش در جنگ شمشیر و نیزه چگونه می‌شود رابطه‌ای میان جنگ نرم و حادثه عظیم عاشورا برقرار کرد"پاسخ تمام دشمنی‌ها با اسلام ناب را در شبه جزیره عرب بایست در کینه‌های بنی امیه از بنی‌هاشم که از آغاز رسالت نبی مکرم اسلام(ص) جستجو کرد. باور و اعتقاد مسلمانان شبه جزیره عرب و همچنین مناطق فتح شده توسط مسلمانان هدف نهایی دشمنان اسلام ناب بود به طوری که گروهی یهودی تازه مسلمان شده مامور ترویج اسلام گشته و اسلام را با کمترین توجه به اصول و مبانی اعتقادی اش ترویج و تبلیغ می‌کردند.این کج باوری‌ها از زمان خلیفه دوم سیر صعودی به خود گرفت و پس از شهادت مولی الموحدین به اوج خود رسید تا آنجایی که پس از شهادت حضرت علی (ع) در محراب مسجد در بعضی ممالک اسلامی این شایعه نقل محافل شده بود: مگر علی نماز هم می‌خواند؟ اگر معاویه را به عنوان یکی از متخصص ترین افرادی که به روش‌های جنگ نرم در جبهه دشمن آشنایی داشت، البته آن هم به واسطه مشاورانی حیله‌گر و بعضاً یهودی، بنامیم حرفی به گزاف نگفته‌ایم. معاویه در تمام دوران حکومتش از رویارویی نظامی با لشگریان اسلام ناب دوری می‌کرد و با تاکید مشاورانش، جنگ نرم و تاثیرگذاری بر باور مردم را بهترین روش در مبارزه با اسلام ناب می‌دانست. در پاره اوقات مانند جنگ صفین نیز که مجبور به رویارویی نظامی شد؛ شکست سختی خورد که با هوشمندی مشاورانش و عدم ولایت پذیری لشگر اسلام به وسیله حربه‌ای از حربه‌های جنگ نرم نتیجه جنگ را به نفع خود متمایل کرد. پس از آن بود که معاویه با استمداد از تجربه موفق خود از بهره گیری ابزار جنگ نرم بر علیه اسلام ناب رویه و اهتمام خود را بیش از پیش بر روی تاثیرگذاری بر باورها و اعتقادات مسلمانان قرار داد.

و اولین نتیجه را هنگامی گرفت که ابن ملجم مرادی که جانبازان و لشگریان حضرت علی(ع) و از نماز شب خوانان و متهجدان دوران بود با نیت "قربه الی الله " در محراب عبادت شمشیر به فرق حضرت علی(ع) زد و آن حضرت را به شهادت رساند. کم‌کم تجربه استفاده از ابزارهای جنگ نرم جای جنگ شمشیر را تنگ و تنگ‌تر کرد تا آنجایی که امام حسن مجتبی(ع) می‌فرمود: اگر به اندازه انگشتان دو دست یار با وفا داشتم جنگ را بر صلح ترجیح می دادم. * اصول تبلیغاتی و عملیات روانی معاویه بر چند اصل استوار بود: ۱- سد آگاهی مردم استفاده از جهل مخاطب و تزریق اطلاعات غلط یکی از موثرترین راه‌های تاثیر گذاری دلخواه برروح و روان جوامع است. از همین رو معاویه با حصر کامل فرهنگی مناطق حاکمیت خود از این روش بهره‌های فراوانی برد. برای مثال می‌توان به جلوگیری از رفت و آمد محدثین سایر بلاد اسلامی به حوزه حکومتی خود، جلوگیری از خروج و اقامت شامیان در خارج از شام به مدت طولانی، جلوگیری از کتابت و نقل احادیث نبوی در شام و ترویج علوم و فنون دیگر همچون داستان سرایی به جای علم حدیث (که منشأ ورود بسیاری از اسرائیلیات و فرهنگ ساختگی یهود به کتب اسلامی شد) اشاره کرد.

"برای پاسخ به این سئوال بایست به نیم قرن قبل از واقعه عاشورا یعنی زمان رحلت پیامبر (ص) تا سال ۶۱ هجری برگردیم و حوادث رخ داده در این ۵۰ سال را مورد بازبینی قرار دهیم"۲- شایعه و تشنج آفرینی شایعه، معمول‌ترین ابزار جنگ نرم و در عین حال تاثیرگذارترین آنهاست.ابزاری که می‌تواند یک جامعه را از هم بپاشاند و باطل را جای حق قرار دهد. معاویه به وسیله این ابزار تهدید کشته شدن عثمان را که می‌رفت دردسری تازه برای او فراهم کند را به فرصت تبدیل کرد و با نزدیک شدن به خانواده خلیفه سوم و حتی خواستگاری از همسر عثمان (که البته با مخالفت او روبرو شد) خود را خونخواه عثمان خواند و از حضرت علی (ع) خواستار تحویل دادن قاتلان خلیفه سوم به خود شد. و در منابر و محافل و مجالس در حوزه حکومتی خود لعن علی (ع) و مدح عثمان را واجب کرد به طوری که لعن علی (ع) را جزو مستحبات دین اسلام جا انداخت. ۳- اسطوره سازی یکی دیگر از روش‌های جنگ نرم اسطوره‌سازی و چهره کردن افرادی به منظور جمع شدن مخاطبان گرد اوست. معاویه با استخدام تازه مسلمان شدگان یهودی به جعل حدیث روی آورد.به طوری که خود را از کاتبان وحی و اصحاب بزرگ پیامبر(ص) را از مسلمانان معمولی معرفی می‌کرد و بدین‌سان خود را به عنوان محور اسلام و اهل بیت پیامبر(ص) مسلمانان عادی و بعضاً خارجی قلمداد می‌کرد.

۴- سست کردن اعتقادات مذهبی یکی دیگر از ابزارهای جنگ نرم، سست کردن اعتقادات مذهبی جوامع است.اعتقاداتی که مبنای اصلی هر دینی است و سست شدن آن موجبات فروپاشی جوامع از درون می‌باشد. معاویه با معمول کردن بی‌حرمتی‌ها به دین و سوق دادن مردم به زندگی‌های تجملی و زراندوزی و همچنین معرفی رذایل اخلاقی و دینی به عنوان فضایل اخلاقی راه انحطاط جامعه اسلامی را هموار کرد تا جایی که فردی مانند یزید که میگساری و سگ بازی او شهره خاص و عام بود، توانست خود را خلیفه اسلامی بنامد. نمونه‌های ذکر شده تنها نمونه‌ای از اقدامات روانی و غیرنظامی دستگاه اموی بر علیه اسلام ناب بود که به جهت تبیین دوران قبل از واقعه عاشورا نقل شد. واقعه عاشورا در دورانی به وقوع پیوست که تنها ۵۰ سال از رحلت پیامبر اسلام(ص) می‌گذشت و هنوز بسیاری از صحابه ایشان در قید حیات بودند و از زبان رسول گرامی اسلام "حسین منی و انا من حسین " را شنیده بودند.هنوز یادشان نرفته بود که پیامبر(ص) فرمود: حسن و حسین سیدی شباب اهل الجنه. عده‌ای به خاطر حفظ جان، عده‌ای به خاطر حب جاه و عده‌ای به خاطر مال دنیا و عموماً به خاطر ضعف ایمان در مقابل فرزند رسول خدا(ص) قرار گرفتند و پس از شهادت ایشان اهل بیت پیامبر(ص) را به اسارت بردند.

"پاسخ تمام دشمنی‌ها با اسلام ناب را در شبه جزیره عرب بایست در کینه‌های بنی امیه از بنی‌هاشم که از آغاز رسالت نبی مکرم اسلام(ص) جستجو کرد"نکته قابل توجه در این میان آن است که فرماندهان سپاه یزید جملگی از فرماندهان لشگر مولا علی (ع) و از سابقین در دین بودند.شمر، عمرسعد و بسیاری دیگر از سردمداران سپاه اموی نمازخوان بودند و خود را معتقد به اصول اسلامی می‌دانستند و حتی بسیاری با نیت "قربة الی الله " سر از بدن فرزندان رسول خدا جدا می‌کردند. اینجا بود که حضرت اباعبدالله الحسین (ع) فرمودند: مردم بنده دنیا شده‌اند و دینشان لقلقه زبانشان است. عملیات روانی و شیوه‌های تبلیغاتی معاویه و پس از آن یزید تا آنجا پیش رفت که از جمعیت مسلمانان آن زمان تنها حدود ۱۵۰ نفر آن هم با کودکان و زنان و سالخوردگان، به یاری فرزند رسول خدا و در رکاب حضرت بودند و دیگر مسلمانان به دلایل ذکر شده یا سکوت کردند و دم بر نیاوردند و ندای "هل من ناصر ینصرنی " امام را بی‌پاسخ گذاشتند و یا وقیحانه در مقابل حضرت ایستادند و دست خود را به خون فرزندان رسول خدا آغشته کردند. کار تا جایی پیش رفت که پس از شهادت آل بیت رسول خدا(ص) و به اسارت رفتن گروهی دیگر از اهل بیت عصمت و طهارت مردم کوفه و سپس شامیان به با سنگ و کلوخ به استقبال اهل بیت پیامبر (ص) رفتند به عنوان خارج شدگان از دین اسلام. انا قتیل العبرات.

این جمله را بارها و بارها شنیده‌ایم که حضرت فرموده‌اند: من کشته اشکم. به راستی حضرت کشته کدامین اشک شده‌اند؟ به نظر تعبیر این جمله به گریه کردن شیعیان حضرت در مصائب ایشان و اهل بیت مکرمشان کامل به نظر نمی‌رسد و در خواست حضرت برای حزن اندوه شیعیان برای مصائبشان واکنشی در جهت عملی است که عامل اصلی شهادت ایشان است که آن را بایست در حربه‌های عملیات روانی دستگاه اموی پس از قتل عثمان جستجو کرد. رمز و راز این مطلب را بایست در منابر نماز جمعه، جماعات و اجتماعات مسلمین پیدا کرد.آنجایی که معاویه دستور برپایی مجلس روضه برای عثمان را صادر و اهل بیت پیامبر(ص) و شیعیان علی (ع) را قاتلان عثمان معرفی می‌کرد و احساسات مردم را برعلیه خاندان رسول الله (ص) بر می‌انگیخت تا سرانجام منجر به مقابله بر علیه فرزند رسول خدا(ص) گشت. از همین روست که حضرت اباعبدالله (ع) در روز عاشورا و پس از آن زین العابدین(ع) و زینب کبری(س) به مقابله با این حرکت خزنده و عملیات روانی برخاسته و به حق همین روشنگری‌ها و مقابله با جنگ نرم دشمن رمز ماندگاری قیام حسینی (ع) است که در آینده به آن خواهم پرداخت. - علیرضا استرابی/ وبلاگ "در پناه حقیقت ".