کریمی: امیدوارم رئیسجمهور باز هم از فوتبال بانوان حمایت کند
خبرگزاری فارس: بازیکن تیم ملی فوتبال بانوان ایران گفت: رئیسجمهور همیشه از بانوان حمایت کرده و ما هم امیدواریم تیممان مورد حمایت آقای احمدینژاد قرار گیرد. به گزارش باشگاه خبری فارس «توانا»، فرشته کریمی ملیپوش فوتبال بانوان ایران که همراه با این تیم به مسابقات مقدماتی المپیک لندن رفت و به دلیل مخالفت فیفا با پوشش بانوان ایرانی، بدون برگزاری مسابقهای به وطن بازگشت، متولد سال ۱۳۶۷ است. در دورانی که به مدرسه میرفت علاقه زیادی به فوتبال داشت و همین علاقه باعث شد وقتی با آگهی ثبتنام تیم فوتبال در باشگاهی که در آن بسکتبال بازی میکرد، مواجه شد بدون درنگ در این کلاس ثبتنام کند. وی پس از شرکت در مسابقات مدارس و راهیابی به رقابتهای کشوری مورد توجه داوران و مسئولان فدراسیون قرار گرفت و به تیم ملی فوتبال بانوان معرفی شد. در سال ۱۳۸۴ برای اولین بار حضور در تیم ملی فوتبال را زیر نظر شهرزاد مظفر تجربه کرد و در سال ۱۳۸۸ نیز به تیم ملی فوتسال دعوت شد.
"خبرگزاری فارس: بازیکن تیم ملی فوتبال بانوان ایران گفت: رئیسجمهور همیشه از بانوان حمایت کرده و ما هم امیدواریم تیممان مورد حمایت آقای احمدینژاد قرار گیرد"این هافبک هجومی باانگیزه و دانشجوی رشته تربیتبدنی که معتقد است تیم ملی فوتبال ایران در صورت رویارویی با حریفان در مرحله دوم مقدماتی المپیک، به مرحله نهایی صعود میکرد با حضور در خبرگزاری فارس پاسخگوی سوالات خبرنگاران گروه بانوان بود. گفتوگوی فارس با فرشته کریمی را در زیر میخوانید: * تهران تیم فوتبال نداشت، به لیگ فوتسال رفتم در سال ۱۳۸۴ که به تیم ملی فوتبال دعوت شدم، ۱۶ سال بیشتر سن نداشتم و در تیم بزرگسالان بازی میکردم. برایم سخت بود با کسانی که از من بزرگتر هستند، بازی کنم، اما رفتار خوب بازیکنان باعث شد تا احساس دلتنگی را فراموش کنم. بازیکن فوتبال بودم، اما چون تهران هیچ تیم فوتبالی در لیگ نداشت، مجبور شدم به لیگ فوتسال روی بیاورم. با توجه به شرایط سنیام، خانواده اجازه نمیداد به تنهایی از تهران خارج شوم و به یک تیم شهرستانی بپیوندم.
* عمویم برای فوتبال بازی کردن پیش پدرم وساطت کرد از سال ۸۴ ملیپوش هستم ولی ۲ سال است که هم فوتسال و هم فوتبال کار میکنم. یک سال پدرم با سفرهایم با تیم مخالفت کرد، اما یکی از عموهایم که مرا بسیار دوست داشت، از من حمایت کرد و واسطه شد تا پدرم موافقت کرد. اکنون هم پدرم همیشه میگوید با حمایت عمویت به اینجا رسیدی. * در خانم گل شدن شانس ندارم به خانم گل شدن در لیگ فوتسال زیاد فکر نمیکنم و اینکه تیمم قهرمان شود بیشتر برایم اهمیت دارد. البته در این مسئله هم بدشانسی میآورم.
"وی پس از شرکت در مسابقات مدارس و راهیابی به رقابتهای کشوری مورد توجه داوران و مسئولان فدراسیون قرار گرفت و به تیم ملی فوتبال بانوان معرفی شد"یک سال با اختلاف ۱۰ گل صدرنشین بودم. اما در بازی آخر لیگ، ما با یک تیم سخت بازی داشتیم و نتوانستم گل بزنم، اما نفر دوم جدول بهترین گلزنان که تیمش مقابل یکی از تیمهای پایین جدول به میدان رفته بود توانست یازده گل به ثمر برساند و به این ترتیب از دستیابی به عنوان خانم گلی بازماندم. بعدها هم با اختلاف دو تا سه گل، خانم گلی را از دست دادم. تاکنون ۲ بار با راهآهن و ۲ بار هم با تجارتخانه در لیگ فوتسال قهرمان شدم. * به یک باره تمام انگیزههایمان صفر شد شب قبل و حتی روز مسابقه با اردن خیلی شاداب و با انگیزه بودیم.
به خودمان اطمینان زیادی داشتیم. اصلاً خبر نداشتیم که فیفا با پوشش ما مخالفت کرده است. یک نفر جلوی آینه با دقت موهایش را داخل میکرد تا یک تار مویش هم مشخص نباشد، یک نفر حرکات کششی انجام میداد، هرکس به کاری مشغول بود. مسئولان آمدند ما را چک کردند و حتی یک کلمه هم به ما گفته نشد که فیفا مخالفت کرده است. پزشک و سرپرست تیم با ما صحبت کردند و گفتند جریان از چه قرار است.
"در سال ۱۳۸۴ برای اولین بار حضور در تیم ملی فوتبال را زیر نظر شهرزاد مظفر تجربه کرد و در سال ۱۳۸۸ نیز به تیم ملی فوتسال دعوت شد"نیلوفر اردلان مدام گریه میکرد و به یکباره تمام انگیزه هایمان صفر شد. این همه سال بدون هیچ پشتوانه مالی از خانواده و درس زدیم و به عشق فوتبال تمرین کردیم، اما به یک باره تمام امیدهایمان بر باد رفت. * داشتن حجاب یکی از علایق ما برای رفتن به جامجهانی بود تمام بچهها تلاش بسیار زیادی داشتند و یک لحظه فکر چنین اتفاقی را نمیکردند. بزرگترین آرزوی همه ما رفتن به جام جهانی بود. یکی از دلایل علاقه ما برای رفتن به جامجهانی همین داشتن حجاب بود.
با حجاب بیشتر توی چشم هستیم. بقیه تیمها همه مثل هم هستند، اما وقتی ببینند ما با حجاب تمرین میکنیم، کنجکاو میشوند و دلشان میخواهد بازی ما را ببینند. این برای ما انگیزهای میشود که بهتر بازی کنیم. * کاش احمدینژاد این بار هم از بانوان حمایت کند چیز خیلی زیادی از مسئولان نمیخواهیم. ما از همه چیزمان زدیم، از درس، خانواده و زندگی و حالا دوست داریم مسئولان هم این کارها را دیده باشند، تا حدی از خستگیمان کاسته شود.
"گفتوگوی فارس با فرشته کریمی را در زیر میخوانید: * تهران تیم فوتبال نداشت، به لیگ فوتسال رفتم در سال ۱۳۸۴ که به تیم ملی فوتبال دعوت شدم، ۱۶ سال بیشتر سن نداشتم و در تیم بزرگسالان بازی میکردم"رئیسجمهور خیلی از بانوان حمایت میکند و دوست داریم از ما هم حمایت کند. اگر فیفا پوشش ما را قبول کند، خیلی خوب میشود. ما نمیخواهیم و نمیتوانیم این پوشش را برداریم و فوتبال بازی کنیم. در واقع حاضر نیستیم به خاطر فوتبال از حجابمان بگذریم. ما یک قدم برداشتیم آنها هم یک قدم بردارند.
امیدوارم مسئولان فیفا راضی شوند و بتوانیم باز هم در مسابقات شرکت کنیم. گفتوگو از: ملیحه قنبری انتهای پیام/
اخبار مرتبط
دیگر اخبار این روز
حق کپی © ۲۰۰۱-۲۰۲۴ - Sarkhat.com - درباره سرخط - آرشیو اخبار - جدول لیگ برتر ایران