روزنامه‌های روس: از دریای خزر بوی گاز و جنگ می‌آید

سرویس بین الملل ـ خط لوله انتقال گاز دریای خزر به اروپا در حال تبدیل شدن به مناقشه ای نظامی در منطقه است، چرا که روسیه با این طرح به شدت مخالف است تا جایی که برخی از تحلیل گران حتی از برخورد نظامی این کشور با همسایگانش برای ممانعت از اجرای چنین طرحی خبر می دهند. به گزارش «تابناک»، «دویچه وله» در این باره گزارش داده که «دیمتری مدودف»، رئیس جمهور روسیه در همین ارتباط گفته است: «خط لوله‌ی خزر را می‌توان فقط با توافق ۵ کشور ساحلی کشید. اگر چنین توافقی حاصل نشود، روسیه به شدت با آن مخالفت خواهد کرد». موضعی که احتمالا مطابق با مواضع ایران در این زمینه است چرا که کشور های اروپایی، ایران را از  پروژه نوباکو هم بیرون نگه داشته اند و لذا ایران هم احتمالا بر توافق هر پنج کشور ساحلی در طرح های انتقال گاز تاکید خواهد داشت. پیش از نیز مقام‌های دیگر روسی از جمله «والری‌یازاف»، معاون دومای روسیه و رئیس "انجمن گاز" این کشور احداث خط لوله خزر را غیرممکن دانسته بود.

"به گزارش «تابناک»، «دویچه وله» در این باره گزارش داده که «دیمتری مدودف»، رئیس جمهور روسیه در همین ارتباط گفته است: «خط لوله‌ی خزر را می‌توان فقط با توافق ۵ کشور ساحلی کشید"در همیین ارتباط، «سرگی پراوسوداف و آلکسی گریوچ»، تحلیل گران روزنامه‌های «نزاویسیمایا گازیتا» و  «مسکوسکایا نووستی» ضمن انتقاد از اقدام یک‌جانبه ترکمنستان برای احداث خط لوله‌ خزر، می‌نویسند: «از دریای خزر بوی گاز و جنگ می‌آید.» آلکسی گریواچ در مقاله خود حتی تاکید می‌کند که روسیه حاضر است بر سرمسئله‌ خزر با اروپا وارد جنگ شود. این در حالی است که "تهدیدات روسیه" باعث انتقاد شدید مقام‌های اتحادیه اروپا شده است. «گونتراوتینگر»، کمیسر انرژی اتحادیه اروپا ضمن هشدار به روسیه صریحا اظهارداشته که اگر روسیه با احداث خط لوله خزرمخالفت کند، اتحادیه اروپا نیز به روسیه اجازه نخواهد داد خط لوله‌ی "جنوب" را بسازد. اوتینگر همچنین گفته که اتحادیه اروپا با تشدید مقررات و قوانین داخلی خود، عرصه را در بازار گاز خود برای روسیه تنگ‌ خواهد کرد. اما دلیل واقعی مخالفت روسیه با احداث خط لوله‌ی خزر چیست؟ تحلیل گران در این زمینه معتقدند که احداث این خط لوله به آلودگی خزر کمک خواهد کرد و همه‌ی کشورهای حوزه دریای خزر باید به آن اعتراض کنند.

اما کشورهای منطقه نیز به دلیل وابستگی به خط لوله روسیه، مصمم هستند راه‌های دیگری برای فروش گاز خود پیدا کنند و وابستگی به روسیه را کاهش دهند. شورای اتحادیه اروپا در ۲۱ شهریور ۱۳۹۰ تصمیم گرفت با کشورهای آذربایجان و ترکمنستان برای احداث خط لوله‌ی گاز در دریای خزر وارد مذاکره شود. این تصمیم اتحادیه اروپا بلافاصله مخالفت مقام‌های روسیه را برانگیخت.گونتر اوتینگر، کمیسر انرژی کمیسیون اروپا صریحا از روسیه درخواست کرد به ترکمنستان و آذربایجان برای عدم شرکت در پروژه انتقال گاز خزر به اروپا فشار نیاورد و «چوب لای چرخ خط لوله‌ی خزر و خط لوله‌ی ناباکو نگذارد». سرانجام یک جنگ لفظی به‌رغم امیدواری نماینده رسمی نابوکو، ناظران سیاسی تهدید‌های مقام‌های روسیه و فشار این کشور بر کشورهای کوچک حوزه‌ی دریای خزر را جدی تلقی می‌کنند. در پی فشارهای روسیه، وزارت امورخارجه‌ی ترکمنستان با صدور بیانیه‌ای به شدت از مواضع روسیه انتقاد کرد.

"پیش از نیز مقام‌های دیگر روسی از جمله «والری‌یازاف»، معاون دومای روسیه و رئیس "انجمن گاز" این کشور احداث خط لوله خزر را غیرممکن دانسته بود"‌مفسر «مسکوسکایا نوستی» می‌نویسد:«روسیه برای مخالفت با اجرای طرح احداث خط لوله خزر فعلا راهی جز اعمال زور به همسایگان کوچک و همکاری با ایران در دریای خزر ندارد. از سوی دیگر، همزمان با تشدید جنگ لفظی میان روسیه و اتحادیه اروپا، ترکمنستان نیز در ظرف ماه‌های گذشته نیروی دریایی خود را تقویت کرده است. آمریکا و ناتو به جمهوری آذربایجان و ترکمنستان در تقویت نیروی دریایی کمک می‌کنند. روسیه در مخالفت با احداث خط لوله‌ی خزر فعلا به مانور نظامی و تبلیغات دراین‌باره بسنده کرده است. اما بزودی قرار است اتحادیه‌ی اروپا پیرامون احداث خط لوله ترانس خزر با ترکمنستان وارد مذاکره شود.

آیا تهدیدهای روسیه پس از این مذاکره نیز فقط در چارچوب "مانور دریایی" و "تبلیغات رسانه‌ای" باقی خواهد ماند؟