روزهای خوش اربیل، مرکز اقلیم کردستان

پارلمان اقلیم کردستان

در صحنه پر آشوب و ناامن عراق طی ده سال گذشته، اقلیم کردستان به عنوان نمونه‌ای موفق مورد توجه است.

پیشرفت این منطقه در اربیل، مرکز اقلیم کردستان واقع در ۴۰۰ کیلومتری شمال بغداد، به چشم می خورد.

هیچ یک از شهرهای عراق در دوران پس از صدام حسین، از نظر سرعت پیشرفت یارای برابری با اربیل را ندارند.

کردهای عراق که شمار آن ها تقریبا ۵ میلیون نفر تخمین زده می شود از یک جامعه سرکوب شده و مصیبت دیده خود را بیرون کشیدند، از صفر شروع کردند و نتیجه تلاش هایشان موفقیتی است که امروز شاهد آن هستیم.

محمود عثمان، یک نماینده پارلمان کردستان می گوید: "ما از اربیل که شهری عقب مانده و فقیر بود یک دوبی کوچک درست کرده ایم".

در اربیل که به دلیل برج و بارو و ساختمان های قدیمی شهر ت دارد، ساختمان و هتل های جدیدی برای گردشگران عراقی و خارجی ساخته می شود.

شهر اربیل داری فرودگاه مدرن، چراغ راهنمایی به سبک اروپایی، جاده های خوب آسفالت شده و تاسیسات زیر بنایی مناسب است.

آقای عثمان در حالی لبخند به لب دارد می گوید: "اربیل امن ترین مکان در عراق است و از طرف شورای گردشگری عرب به عنوان پایتخت گردشگری سال ۲۰۱۴ انتخاب شده است."

او اضافه کرد: "ما چون با پنجه آهنین و ایجاد رعب و وحشت حکومت نمی کنیم توانسته ایم به این شکوفایی برسیم."

تونی ابو نکاد، یک سرمایه گذار لبنانی که با او در یک هتل لوکس ملاقات کردم می گوید : "سرمایه گذاری در کردستان عراق بسیار سود آوراست. در اربیل نگرانی جود ندارد و به عنوان یک بازرگان با دردسرهای معمول شهرهای دیگر عراق روبرو نیستید."

شکوفایی اقتصادی کردستان عراق مدیون منابع جدید نفت است.

مقامات کردستان پیش بینی کرده اند که تا سال ۲۰۱۹ تولید نفت اقلیم کردستان به دو میلیون بشکه در روز خواهد رسید که از تولید لیبی بیشتر خواهد بود و کردستان عراق را در زمره کشورهای عمده تولید کننده نفت قرارخواهد داد.

شهر اربیل

رویای کردها

اقلیم کردستان با عقد قراردادهای نفتی پرسود با ده ها شرکت نفتی، باعث خشم دولت مرکزی عراق شده است.

دولت عراق می گوید که این قراردادها غیرقانونی هستند.

اما مسعود بارزانی، رهبر حکومت اقلیم کردستان ماه گذشته تلویحا گفت که اگر مناقشه بر سر منابع نفتی و شهر های نفت خیز نظیر کرکوک خاتمه نیابد، اقلیم کردستان دستیابی به استقلال کامل را درنظر خواهد گرفت.

اما اقلیم کردستان چه چیزی از استقلال کامل کم دارد؟

این منطقه دارای پرچم، پارلمان، رئیس حکومت و زبان خود و نیروهای مسلح باقدرت است.

اکثر جوان های کرد مانند تزرین زمان، دانشجوی بیست و یک ساله حسابداری، حتی به عنوان زبان دوم هم عربی را انتخاب نکرده اند.

او در باره علت این تصمیم خود می گوید: "من بیشتر مایل بودم که زبان انگلیسی یاد بگیرم چون یک زبان بین المللی است و برای پیدا کردن کار که رقیب های سرسختی بر سر راه وجود دارد، ممکن است به من کمک کند".

کردها شدیدا به هویت و زبان خود پای بندند.

وقتی شیوان اسماعیل، یک کرد دیگر فهمید که من مصری هستم فورا با من به زبان عربی حرف زد. زبانی که در کردستان عراق کمتر کسی به آن تکلم می کند.

آقای عثمان نماینده پارلمان اقلیم کردستان در باره هویت کردها گفت: "جای تاسف است که ۴۰ میلیون کرد در گوشه و کنار دنیا پراکنده باشند و کشوری از آن خود نداشته باشند".

اما ترکیه و ایران به کلی با تشکیل کشور مستقل کردستان مخالفند.

نماینده پارلمان اقلیم کردستان سپس اظهار داشت: "می دانم تلاش برای کسب استقلال واقعبینانه نیست، چون ما جنگ نمی خواهیم".

او اضافه کرد: "کردستان بزرگ و مستقل فقط یک رویاست، اما رویایی که مایل نیستیم آن را رها کنیم."