قم؛ آخرین منزل فرزندان روح الله برای رسیدن به آغوش روح الله

به گزارش خبرنگار مهر، این روز‌ها و در ایام سالگرد ارتحال بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی بار دیگر عطر شهدا، فضای کشور را معطر کرده است.

۹۶ شهیدی که حرکتشان را برای زیارت مقتدای خود در سوم خرداد از خرمشهر شروع کردند، بعد از گذشت شهرهایی همچون اهواز، شوش، دزفول، اندیمشک، پادگان دوکوهه، پلدختر، معمولان، خرم آباد، دورود، بروجرد، شازند، اراک، خمین، محلات، دلیجان و کاشان سرانجام در آغوش مردم شهر کریمه اهل بیت(س) آرام گرفتند، تا قم آخرین منزل کاروان روح الله، برای رسیدن به آغوش روح الله باشد.

ساعت حوالی ۴ بعد از ظهر دیروز جمعه، مردم شهر قم انتظار را بار دیگر در مسیر همیشگی و به یاد ماندنی استقبال، تجربه کردند.

خیابان ۱۹ دی هنوز خاطره استقبال تاریخی قمی‌ها از رهبر انقلاب را فراموش نکرده است که چگونه خیل منتظران را به آرزوی دیرینه‌شان رساند، حالا دوباره‌‌ همان خیابان به میعادگاهی تبدیل شده بود و عاشقان را دور هم جمع کرد تا این بار فرزندان روح الله را در آغوش بگیرند.

جمعیت از میدان آستانه و میدان امام خمینی(ره) گرفته تا انتهای خیابان ۱۹ دی موج می‌زد و همه آمده بودند تا پرچم‌های عزت و شرافت را به نظاره بنشینند و به آن‌ها افتخار کنند و گل دسته‌های دعا را از آن‌ها اجابت بگیرند.

ثیپ‌های مختلفی در مسیر استقبال به چشم می‌خورد. از طلبه‌ها و بسیجی‌ها با لباس‌های پلنگی و خاکیشان گرفته تا جوانانی با مدهای امروزی که عکس رهبری را به دست داشتند.

ایستگاه‌های صلواتی تشنگی بعد از ظهر گرم آخرین ماه بهار را برطرف می‌کرد و بوی اسفند‌های دود شده شهر را به مستی می‌کشاند.

در کنار یکی از ایستگاه‌های صلواتی فرازی از وصیت نامه شهید همت را زده بودند که خواندن آن هر رهگذری را به فکر وا می‌داشت، شهید همت گفته بود، من زندگی را دوست دارم ولی نه آنقدر که آلوده‌اش شوم و خویشتن را گم و فراموش کنم، علی وار زیستن و علی وار شهید شدن، حسین وار زیستن و حسین وار شهید شدن را دوست می‌دارم شهادت در قاموس اسلام کاری‌ترین ضربات را بر پیکر ظلم، جور، شرک و الحاد می‌زند و خواهد زد.

انتظار‌ها کمی طولانی شد، ساعت ۷ بعد ازظهر بود که صدای زنگ کاروان شهدا به صدا درآمد و رفت و آمد موتورسوران بسیجی خبر از پایان انتظار می‌داد، آنهایی که در پیاده رو نشسته بودند تا چشمشان به پرچم‌های کاروان افتاد خودشان را برای استقبال آمده کردند.

دیروز فهمیدم، شهدا که می‌آیند دیگر کسی سختش نیست چفیه به گردن آویزان کند و لباس خاکی بپوشد و به آن نمادهای ماندگار افتخار کند.

دیروز فهمیدم، شهدا که می‌آیند همه با هم مهربان می‌شوند و کمتر کسی گرانی این روز‌ها برایش دغدغه می‌شود.

شهدا شما چه کرده‌اید که امروز همه مردم ایران به احترام شما سر خم می‌کنند و برای بدرقه کردنتان سر از پا نمی‌شناسند و کاسه‌های پر آب نگاه‌شان را نذر قدم‌هایتان می‌کنند.

شما بگویید در خلوت و نجواهای شبانه خود چگونه با خدایتان مناجات کردید که امروز مزارتان زیارتگاه اهل یقین شده است.

تابوت‌های شهدا را که دیدم با خودم فکر می‌کردم که این تکه‌های استخوان از آن چه کسانی است؟ کاش می‌شد از بین آن ۹۶ شهید، شهیدی برمی‌خواست و لب به سخن وا می‌کرد و از رنج‌هایی که کشیدند برایمان می‌گفت.

سئوال یک شهید از مردمان امروز

شهید مهدی بخشی سورکی در وصیت نامه خود سئوالی از جامعه امروزمان کرده است که دوست داشتم از چند نفر بپرسم تا ببینم آن‌ها چگونه پاسخ می‌دهند.

این شهید در فرازی از وصیت نامه خود آورده است، آیا شما‌ها در شهر‌ها به یاد خدا هستید؟ به یاد آن بزرگمردان رشید اسلام که برای آزادی و حفظ نوامیس شما جان دادند کاری کردید؟ به خدا روزی فرا خواهد رسید همه شما در مقابل این شهادت قرار می‌گیرید و از شما می‌پرسند ما خون دادیم و عزیز‌ترین متاع عمرمان را، شما چه کردید؟

دختر جوانی که در کنار پیاده رو قرآن می‌خواند وقتی این سئوال را از او پرسیدم روایتی از امام علی(ع) برایم خواند که حضرت فرمود ایمان آدمی همانند لباس تن کهنه می‌شود که یاد قیامت لباس ایمانمان را تازه می‌کند.

او می‌گفت ما در برابر متاعی که شهدا برای خدا هدیه بردند چیز قابل توجهی نداریم جز اینکه از آن‌ها بخواهیم تا به ما کمک کنند در مسیری که قدم گذاشتند حرکت کنیم.

حجت الاسلام محمد مهدی ماندگاری نیز در پاسخ به سئوال این شهید عنوان کرد: ادامه دادن راه شهدا، ایمان به آن ارزش‌ها و تلاش در جهت ثبیت و تداوم ارزش‌های شهدا است.

وی ادامه داد: باید در ارزش‌ها اولویت بندی کردکه اصلی ترین اولویت شهدا دین محوری بود که اگر دین، ولایت و استقامت را ملاک زندگی قرار دهیم ارزش‌های شهدا که در این مسیر جان خود را هدیه کردند اتفاق می‌افتد.

رسالت امروز شهدا بیدار کردن ما است

علی مالکی‌نژاد، یکی از جانبازان سالهای دفاع مقدس هم در پاسخ به این سئوال گفت شهدا وقتی آلودگی‌ها و غفلت ما را می‌بیند، خودشان را به ما نشان می‌دهند و این پیکرهای پاک شهدا هم که امروز بعد از سال‌های مخفی بودن شناسایی شدن برای آن است که ما در زندگی به خود بیاییم و خدا را فراموش نکنیم.

وی افزود: شهدا در زمان خود رسالتشان را انجام دادند و به نظر می‌رسد امروز هم رسالتشان در بیدار کردم ما است تا بیشتر قدر ارزش‌های الهی و زندگی شرافتمندانه را بدانیم.

محمد رضا، جوان ۲۰ ساله‌ای که انتظار کاروان شهدا را می‌کشید وقتی در برابر این سئوال قرار گرفت عنوان کرد که این سئوال حقیقتی است که همه جامعه باید در برابر آن پاسخگو باشند، از مسئولانی که به پست و مقام تکیه زده‌اند تا پایین‌ترین افراد جامعه.

وی گفت که من جنگ و شهدا را درک نکرده‌ام اما امروز که با این صحنه‌ها و سئوالات این شهید مواجه شدم جز شرمندگی چیزی برای پاسخ ندارم.

این روز‌ها که خبر آمدن فرزندان پیر جماران و تشییع قریب به یکصد شهید دفاع مقدس به گوش رسیده، جا دارد به مقام والای شهیدان بیش از گذشته توجه شود تا ارزش راهی که آن‌ها با افتخار انتخاب و در آن گام نهادند بیشتر شناخته شود.

آن چنانکه رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز به آن اشاره کردند که این خیل عظیم کاروان شهادت و شهداء که وارد شهر‌ها می‌شود عطر معنویت و فضیلت و شهادت را در اعماق فضای آن شهر و منطقه نفوذ می‌دهد که این خیلی اهمیت دارد.

امروز ایران اسلامی عزت و سربلندی خود را مدیون خون هزاران شهیدی است که برخی از آن‌ها با گذشته بیش از دو دهه هنوز به آغوش وطن باز نگشتند و از برخی دیگر نیز نام و نشانی باقی نمانده و آن‌ها را به گمنامی می‌شناسیم.

می‌گویند این شهدایی که به تازگی تفحص شده‌اند هنوز شناسایی نشده و قرار است بعد از اینکه کاروان به حرم امام خمینی (ره) رسید از آنجا به معراج شهدا رفته، تا مقدمات شناسایی آن‌ها آغاز شود و ممکن است برای بعضی از این شهدا، نام شهید گمنام تا ابد بر سنگ مزارشان حک شود.

حالا شاید گمنامی یا نام و نشان داشتن دیگر اهمیتی نداشته باشد و آنچه که برای آن‌ها مهم به نظر می‌رسد ادامه دادن راه و هدفی است که فرزندان ایران اسلامی زمانی به خاطر آن دست از همه دنیا و زیبایی‌ها آن کشیدند و بهترین متاع خود را هدیه کردند و امروز عند ربهم یرزقونند.

شهدا از مرگ نهراسیدند و در رکاب سیدالشهداء تا آخرین نفس جنگیدند و بی‌وفایی کوفیان را جبران و شهادت را در آغوش گرفتند و امروز پرچم‌های سه رنگ زیبا که بر تابوت‌های چوبیشان دوخته شده، نشانه عزت و شرافت ما است که دیدن این صحنه چشم‌های هر ایرانی عاشق وطن و اسلام را بارانی می‌کند.